Château de France
Op en top Frans, maar dit keer met een Vietnamees accent.

Vietnamese restaurants zijn niet altijd de meest voor de hand liggende keuze waar het de presentatie van wijnen uit Bordeaux betreft. De Aziatische keuken leent zich volgens de meeste wijn-spijs boeken vooral voor witte wijnen met een zoetje, misschien geen Graves Supérieurs, maar wel een Pinot Gris of Gewürztraminer uit de Elzas bijvoorbeeld. De meeste van dit soort aannames zijn echter gebaseerd op notoire misverstanden, achterhaalde feiten of gewoon onkunde.

Het begint al met het feit dat er niet zoiets is als dé Aziatische keuken. De verschillen  tussen die uit Vietnam, Thailand, Indonesië en de diverse delen van China zijn groot, zeer groot. Ook denken veel mensen dat Aziatisch eten altijd heet is en dat spicy food niet bij wijn past. Frank Deuning, eigenaar en sommelier van restaurant The Raffles in Den Haag bewijst al jaren dat deze laatste bewering uiterst kortzichtig is. Persoonlijk heb ik heerlijke herinneringen aan even prachtige als pittige gerechten die ik ooit at bij een (inmiddels gesloten) Chinees restaurant aan de Kruiskade in Rotterdam in combinatie met Mouton ’86. En wie de wijn-spijs combinaties in restaurant HanTing Cuisine in Den Haag kent (met daarbij uiteraard alle eer aan sommelier Saskia Schurink), weet dat het helemaal goed kan gaan met de Aziatische keuken en wijnen uit alle delen van de wereld. Ik was dus niet heel erg verbaasd toen ik werd uitgenodigd door Michel Piron Soulat van Vinconnexion om een lunch bij te wonen in restaurant Tan Dinh in Parijs, waar Arnaud Thomassin en Véronique Thomassin-Gendron enkele van hun wijnen presenteerden.

Tan Dinh is een Vietnamees restaurant vlak bij het Museum d’ Orsay en geniet eigenlijk al sinds de opening een voorbeeldige reputatie op grond van hun fraaie Vietnamese gerechten en zeer uitgebreide wijnkaart. De reeks Award of Excellence van het Amerikaanse wijnmagazine ‘the Wine Spectator’ toont aan dat niet alleen liefhebbers in Parijs bekend zijn met de imponerende wijnselectie van Tan Dinh. Het succes van het restaurant is min of meer te danken aan de val van Saigon in 1968. Het doet Robert en zijn broer Freddy Vifian besluiten hun thuisland te verlaten en zich bij hun ouders in Parijs te voegen. Vanaf dat moment runnen ze er samen restaurant Tan Dinh, waarbij Robert en Freddy al snel en vooral heel bewust voor topklasse gerechten kiezen en een wijnkaart die de Fransen in het algemeen en de Parijzenaren in het bijzonder moet aanspreken. Omdat het ze aan de benodigde kennis en ervaring ontbreekt, storten ze zich met een weinig geëvenaarde passie op wijn. Slechts gewapend met een notitieblok en pen verblijven ze verschillende maanden in o.a. de Bourgogne, Champagne en Bordeaux, waar ze de wijnen minutieus bestuderen en er de belangrijkste wijnmakers en hun beste wijnen leren kennen.

Omdat enkele van zijn maatjes al voor andere streken hadden gekozen, specialiseert Robert zich in eerste instantie in Pomerol en zijn kennis over deze bijzondere wijnstreek is dan ook fenomenaal. Een deel van de reputatie van Tan Dinh is deels gebaseerd op de collectie Pomerols, waarbij de allergrootsten uiteraard niet ontbreken. Toch is het aandeel wijnen uit Bordeaux kleiner dan verwacht (wees gerust, er zijn er genoeg…), want de Bourgogne bleek uiteindelijk een nog grotere aantrekkingskracht op Robert te hebben. Op dit moment bestaat zowel het assortiment in het restaurant als in zijn privékelder voor 80% uit Bourgognes. Van die collectie maken de meest beroemde wijnhuizen deel uit. DRC, Leflaive, Rousseau, Coche-Dury, Comtes-Lafon, werkelijk alles en iedereen op absoluut topniveau is vertegenwoordigd. Naast veel imponerende wijnen van legendarische wijnhuizen treffen we er ook wijnen aan van minder bekende wijnboeren, producenten die Robert persoonlijk heeft leren kennen en wiens vriendschap (en wijnen) hij koestert. Hoewel sterren of indrukwekkende GaultMillau scores ontbreken, heeft Tan Dhin zich ontwikkeld tot een begrip in de Parijse restaurantscene. Het menu is relatief eenvoudig, maar afgewogen en passend bij het ingetogen karakter van de broers en, eerlijk is eerlijk, ook afgestemd op het piepkleine keukentje. Daar is namelijk letterlijk en figuurlijk geen ruimte voor ingewikkelde en gekunstelde gerechten, of bijzondere apparaten. Zelfs MSG ontbreekt er zoals op de menukaart heel duidelijk wordt aangegeven.

Château de France

In 1681 bouwt Philippe Decoud kelders en een herenhuis op een stuk grond dat volgens documenten uit 1648 door Marceau Dubasque werd gekocht van vatenmaker André Dejean. Op de fundamenten verrijst (veel) later het huidige kasteel waar delen van de originele gewelfde kelders nog altijd aanwezig zijn. In de loop van de eeuwen kende het domein verschillende eigenaren, waaronder Taffard de Saint-Germain, commissaris van het Koninklijke Guyenne in de periode na de Franse Revolutie en de familie Pontac (ooit eigenaren van Château Haut-Brion). In 1862 koopt Jean-Henri Lacoste het landgoed en geeft het uiteindelijk de vorm die het anno 2016 nog altijd heeft. Hij brengt de wijnen onder de aandacht van velen, inclusief Michel-Édouard Féret die Château de France prompt opnam in zijn befaamde naslagwerk ‘Bordeaux, its Wines and the Claret Country’ (vanaf de tweede editie vooral bekend onder de Franse naam ‘Bordeaux et ses Vins’).

 

Thomassin

Bernard Tomassin had oorspronkelijk meer met alcohol dan met wijn. Zijn familie bezat namelijk de Les distilleries de Puiseux-Pontoise, waar voornamelijk (suiker-)bieten werden gedistilleerd voor de parfumindustrie. De zaken gaan goed en stellen hem in staat om in 1971 Chateau de France te kopen. Wijnbouw in de Pessac-Leognan met z’n tien kleinere gemeenten bestaat al honderden jaren en telt zowel historische als recente hoogtepunten. Van de 60 domeinen zijn er 15 geclassificeerd als “Crus Classés” en Château de France is omringd door gerenommeerde wijnhuizen als Château de ieuzal, Domaine de Chevalier, Château Haut-Bailly en Château Malartic-Lagravière. In 1971 is Château de France echter vooral een project voor de toekomst. Het domein (zowel de wijngaarden als het chateau met zijn kelder, huis en kantoren) zijn ernstig verwaarloosd en vergen serieuze investeringen in tijd, geld en moeite. Wijzingen in de wetgeving doen Thomassin besluiten om de distilleerderij in 1985 te sluiten en met zijn gezin naar Bordeaux te verhuizen.

Renovatie

Kort na de aankoop begint Bernard langzaam maar zeker met de renovatie van het domein. Hij start met het herplanten van de wijngaarden, de basis voor de toekomst van het domein. Op dat moment staan er alleen blauwe druivenrassen, 60% Cabernet Sauvignon en 40% Merlot; pas in 1985 plant hij 4 hectare met Sauvignon-Blanc en Semillon aan. Het domein blijft nog de nodige jaren in de schaduw van de grote namen uit de regio en vooral de Medoc, maar Bernard Thomassin laat zich er niet door ontmoedigen; hij gelooft in Pessac-Leognac en is niet de enige. Het wijngaardareaal van de appellatie groeit gestaag van 500 ha in 1975 tot circa 1200 ha en geniet van de erkenning van de eigen appellatie Pessac-Leognan in 1987. Een nieuwe, succesvolle toekomst gloort. Na het opknappen van de wijngaarden komen de gebouwen aan bod en als Arnaud zijn vader opvolgt in 1996, heeft Château de France weer het aanzien dat het domein in de 19^e eeuw bezat. Ook het lidmaatschap van de ‘L’Union des Grands Crus de Bordeaux’ benadrukt de hernieuwde positie van Château de France.

Arnaud Thomassin

De wederopstanding van het domein is primair te danken aan visionair Bernard Thomassin, maar ook zijn zoon Arnaud heeft veel toegevoegd aan zowel de huidige status als de verdere toekomst van het bedrijf. Tot zijn eerste wapenfeiten behoren het niet langer machinaal oogsten (miv 1995 toen hij zijn vader voor het eerst echt bijstond) en de aankoop van 10 ha wijngaard in Pessac-Leognan (de lieu dit ‘Le Sartre’) in 1997. Deze uitbreiding brengt het totale grondbezit op circa 47 ha. Arnaud kiest voor de nieuwe aanplant en het herplanten van oude percelen voor een plantdichtheid van 6950 wijnstokken per hectare in plaats van 5000 om een betere balans in de wijngaard te krijgen. De snoeimethode is Guyot, zowel enkel als dubbel. Het rendement ligt steevast onder het maximum van 45 hectoliter per hectare (voor de rode wijnen en 48 voor de witte) die de regelgeving van de appellatie voorschrijft. Naar een biologisch keurmerk streeft Arnaud niet. Zijn aanpak is eerlijk en duurzaam, maar ook pragmatisch. Ook is hij niet overtuigd van de toegevoegde waarde van de huidige regelgeving voor biologische producten. Zo gebruikt hij bijvoorbeeld veel minder kopersulfaat dan volgens biologische normen is toegestaan.

Nieuw

Een grotere uitdaging volgt in 2011, wanneer een brand de productieruimte verwoest en de hele oogst van 2010 verloren gaat. Buren schieten Arnaud te hulp en zo stelt Château Haut-Bailly hem in staat om daar zijn 2011 te maken. Net voor de oogst van 2014 is de nieuwe productieruimte klaar en kan Arnaud zijn werk weer op normale wijze uitvoeren. Veel heeft hij niet veranderd. Roestvrijstalenvaten bevallen hem prima en hij voelt niet de behoefte om ze door cementen cuves te vervangen zoals verschillende van zijn collega’s doen. Wel schaft hij een sorteermachine aan die hem helpt de goede van de slechte druiven te scheiden. De eerste resultaten tonen aan dat dit de kwaliteit van de wijn duidelijk ten goede komt. Adviezen van consultant Michel Rolland helpen Arnaud nog verder om de specifieke eigenschappen van de druiven en hun terroir in de wijnen tot uitdrukking te laten komen. Arnaud distantieert zich daarbij heel duidelijk van de mening dat alle wijnen van Rolland op elkaar lijken.

Oud

Zo nieuw als de vinificatieruimte is, zo oud is de bodem in Pessac-Leognan. De Garonne  die vroeger door de streek liep, heeft hier een dikke laag (tot wel 8 meter diep) sedimenten neergelegd, bestaande uit grind uit de Pyreneeën, schelpen, zand en klei. De drainage van de lage, licht glooiende heuvels is hier perfect, mede dankzij kleine stroompjes die water afvoeren naar de Garonne. Het klimaat in Pessac-Leognan is gematigd, mede door de invloed van de bossen van Les Landes. Toch staat Pessac-Leognan bekend als misschien wel de warmste van alle Bordeaux appellaties en wordt hier meestal als eerste geoogst.

 

Vinificatie

De rode Château de France (doorgaans 60% cabernet sauvignon en 40% merlot) vergist gedurende 7 tot 10 dagen in temperatuur-gecontroleerde roestvrijstalen tanks van 85 en 130 hl bij een maximale temperatuur van 30-32° Celsius. Daarna ondergaat de wijn de malolactische gisting ondergaat in barriques. Daarna rijpt de wijn 12 tot 14 maanden in diezelfde barriques, van Frans eiken en 50% nieuw. De witte (80% Sauvignon en 20%  Sémillon) vergist op 20-25 ° Celsius en rijpt eveneens in barriques, waarbij er wel schilcontact is, maar geen malolactische gisting plaatsvindt. De lagering neemt meestal 7 tot 9 maanden in beslag en ook hier zijn meestal 50% van de vaten nieuw. De tweede wijn, de Château Coquillas (genoemd naar de fossiele schelpen die in overvloed aanwezig zijn in de bodem) rijpt ook in hout, maar in barriques van 2 tot 3 jaar oud. De derde wijn van het domein is de ‘Le Bec en Sabot’, een blend van 50% cabernet en merlot met een rijping van 10 maanden barriques van 3 jaar oud.

De wijnen Voor en tijdens de lunch in Tan Dinh proefde ik de volgende wijnen:

Château Coquillas blanc, Pessac-Leognan 2015
Zeer jong (nog maar net gebotteld) en nog heel onstuimig, rassig, gereserveerd fruit, avocado, verse tuinkruiden, goede houtinbreng, passend bij de nieuwe stijl van de wijn die fris en mineraal is, aldus Arnaud Thomassin; in de afdronk gekonfijte grapefruit, decent bittertje, aangename levendige wijn, heel opwekkend en doordrinkbaar

Château de France blanc, Pessac-Leognan 2015
Mooi rijk in de neus, zacht met rijpe wit en geel fruit, toets van karamel en honing, impressies van perzik in geur en smaak, jong maar evenwichtig met prima vulling en lengte, deel van de vaten van acaciahout voor een delicater accent, zo vertelt Thomassin. Mooie wijn met gul gastronomisch karakter.

 

Château Coquillas rouge Pessac-Leognan 2014
Soepel en doordrinkbaar, gemiddeld estructuur, prima balans, fris met rijpe tannine en mooi gerijpt donker fruit, klein bittertje (grafiet) in de afdronk

 

Château de France rouge Pessac-Leognan 2014
Intens geurend naar tabak en mokka met onderliggende fruit, veel merlot, duidelijk aardbeien, gul en fruitrijk, maar ook een stevige houtinvloed, nog erg jong, wat getooste finale, streven van Thomassin naar fraîcheur i.p.v. concentratie is duidelijk, prima lengte, jeugdig, heeft nog wat tijd nodig Château de France blanc Pessac-Leognan 2013 met les crevettes au citron vert Frisse geur met tonen van citrusfruit en groene appel; rassige zuren maken de wijn zeer opwekkend, gemiddeld vulling en lengte, keurige balans, slanke, frisse stijl

 

Château de France blanc Pessac-Leognan 2014
met le rouleaux froids
vol en rijk geurend, vullend geurpalet, tropisch fruit, zachte toets van hout en honing; in de mond mooi spannend en evenwichtig door rijp fruit, wat perzik en verse ananas, maar ook frisse zuren en uitstekende houtinbreng

 

Château de France rouge Pessac-Leognan 2012
met raviolis Vietnamiens
Wijn die zich begint te openen, mooie fruitexpressie, zowel rood als zwart fruit, decente houtinbreng, prima balans, souplesse ontwikkelt zich, geen blockbuster, juist veel spanning en fraîcheur, heel doordrinkbaar, zeer geslaagd

 

Château de France rouge Pessac-Leognan 2010
met le poulet à la cardamome
Ook hier heeft de flesrijping de wijn duidelijk goed gedaan, toont zijn elegantie en toegankelijke, ongekunstelde stijl, mooie fruittonen, veel aardbeitjes, hout is verweven, tannine aanwezig maar rijp, warme gloedvolle wijn, een meer genereuze stijl door het warme jaar

 

Château de France rouge Pessac-Leognan 2009
met le Boeuf Tan Dinh
Innemende geur met mooi gerijpt fruit, duidelijk bosvruchten mix met rode en donkere tonen, in de mond veel rondeur met de juiste zuurgraad voor een voorbeeldige balans, het hout is mooi geïntegreerd en de lengte voorbeeldig; is wat spannender dan de 2010, blijft zich in het glas ontwikkelen, zeer nette wijn die de stijl van het huis uitstekend weergeeft

 

Bises à ce soir

 

 

Voor meer informatie: http://www.chateau-de-france.com

Importeur in Nederland: http://www.debruijnwijnkopers.nl