Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Podere Forte

Podere Forte; belangrijke wijnen

Een nadere kennismaking met de wijnen van het Toscaanse wijnhuis Podere Forte

Podere Forte, 2000 jaar oud en zijn tijd 200 jaar vooruit. Woorden van Pasquale Forte (1948), weergegeven in vrijwel elk artikel over dit relatief nieuwe wijndomein.

Een mix van respect voor traditie en een vooruitstrevende visie gebaseerd op innovatie; teksten die door Ilja G. verzonnen zouden kunnen zijn en mijn maag vaak van streek brengen. Tegelijkertijd echter ook reële uitgangspunten die de allermooiste wijnen kunnen voortbrengen en ik eigenlijk altijd wil horen en herkennen in hedendaagse wijnen met een historische kern. Waar staat Podere Forte? Neigen de wijnen naar marketing bullshit die argeloze consumenten gedachteloos naar binnen slurpen of is er daadwerkelijk sprake van een oprechte boodschap en een bewonderingswaardige overtuiging?

De waarheid
Enige tijd geleden kreeg ik een nieuwe kans om de waarheid achter de woorden te proeven. Hoewel ik niet aanwezig was bij de eerste presentatie, kende ik wijnen van Podere Forte al van andere gelegenheden. Die allereerste jaargangen vond ik zonder enige twijfel indrukwekkend vormgegeven, uiterst modern gestileerd en technisch volmaakt. Maar ik vond ook dat cabernet, techniek en/of hout de sangiovese wat in de weg zaten om tot mijn persoonlijke favorieten te rekenen. Geen probleem natuurlijk, want ik ben de doelgroep niet en er zijn talloze liefhebbers die deze stijl juist prefereren of zelfs adoreren.

Research
Ik was dus niet onverdeeld positief over de wijnen, maar dat zegt niet alles. Mijn mening is niet meer dan mijn mening en ik probeer altijd open te staan voor nieuwe impulsen en ervaringen. Met veel interesse reisde ik daarom af naar restaurant de Nederlanden om er op uitnodiging van importeur Vinites kennis te maken met Giovanni Mazzoni, sales manager van Podere Forte. Vol enthousiasme  vertelde hij over de bevlogen inzet en visie van Pasquale Forte, de samenwerking met Lydia en Claude Bourguignon die bodemonderzoek deden op het domein, het aanbrengen van drainage in de wijngaarden, Simonit&Sirch die adviseerden over snoeimethoden, de biodynamische aanpak inclusief de inbreng van drones en de ‘state of the art winery’ (ontworpen door architect Christian Zambelli). Veel research en imposante investeringen dus, aangevuld met een uitgekiende sales en marketing strategie, alles dankzij een aanzienlijk vermogen dat Pasquale Forte met zijn bedrijf Eldor Corporation verdiende in de automotive branche.

Perfectie verbeterd
Prachtige verhalen dus en duidelijk wordt dat er niets aan het toeval wordt overgelaten. Aan alles is gedacht en alles lijkt ook volledig onder controle. Het ultieme recept voor perfecte wijnen, toch? Perfectie, zo vertelde Angelo Gaja me eens, is iets waarnaar we streven, maar we hopelijk nooit bereiken, want perfectie is uiteindelijk erg saai. Het gaat in het leven juist om die kleine onvolmaaktheden die ons blijven intrigeren en inspireren. Dat ook Podere Forte haar visie op de voorheen al als perfect beschouwd wijnen heeft bijgesteld, wordt duidelijk tijdens de presentatie van Mazzoni. Hij vertelt dat bepaalde druivenrassen het toch ‘anders’ doen dan verwacht. De inbreng van petit verdot en merlot is daardoor teruggebracht en die van sangiovese en cabernet franc juist uitgebreid. Ook is men minder barriques gaan gebruiken en is de inzet van vaten met een inhoud van 5-10-15 en 20 hl toegenomen. Wel werkt men voor deze eikenhouten vaten (Tronçais en Allier) nog altijd met Taransaud en François Frères, kiest men voor een extra lang natuurlijk drogingsproces (36 tot 60 maanden) en een dikte van de barriques van 27 mm (i.p.v. 22 mm).

De wijnen:

De Petruccino vormt met een productie van 20.000 tot 25.000 flessen de kern van het assortiment en is sinds 2016 een 100% sangiovese. Het is geen tweede wijn, maar te vergelijken met een Premier Cru (aldus Mazzoni) en wordt gemaakt van druiven van jongere wijnstokken en druiven die minder geschikt worden geacht voor de Grand Cru’s.
We proefden de 2016 en ik herkende meteen de stijl van het wijnhuis; veel kracht en macht, geconcentreerd met veel sap en smaak en voldoende zuren om het zoete, rijpe fruit te compenseren. De wijn is zeer modern, technisch en mondiaal gestileerd met veel concentraat (dankzij lage rendementen van 35 hl/ha voor de Petruccino tot slechts 25 voor de Petrucci’s) en een nadrukkelijke invloed van hout, maar goed doordrinkbaar dankzij een correcte balans.

De Petrucci was tot 2016 de topwijn van het assortiment en werd gemaakt van zorgvuldig geselecteerde druiven van enkele van de beste wijngaarden. Met ingang van 2016 zijn er twee varianten op de markt, de Petrucci Anfiteatro en de Petrucci Melo, vernoemd naar de wijngaarden die de druiven leveren. Beide wijn zijn gemaakt van 100% sangiovese. De Anfitheatro is een wijngaard van 2,4 ha op 250-450 meter hoogte, de Melo (0,9 ha) ligt tegenover de Anfiteatro op 450-550 meter hoogte en heeft een dunnere toplaag (40 cm i.p.v. 70-150cm). Mazzoni omschrijft het verschil in karakter tussen de wijnen als ‘opulent versus spanning’ en deze omschrijving geeft exact weer hoe de wijnen ruiken en smaken. En dat is voor mij dan weer precies de reden waarom ik het betreur dat de Petrucci geen blend meer is van beide wijngaarden. Samen geven ze naar mijn mening een 1+1=3 effect; smaaktechnisch gezien dan. In financieel opzicht is er met deze 2 Cru’s duidelijk sprake van een 1+1=5 resultaat. Dit laatste is weliswaar niet in het belang van de gemiddelde consument, maar met een prijskaartje van ca. € 245,00 per fles is dit verder irrelevant.

Met ingang van 2016 is ook de Guardiavigna aangepast. Kleine delen merlot en petit verdot worden niet langer gebruikt, waardoor de wijn nu een 100% cabernet franc is. Het heeft de wijn duidelijker gemaakt, de druif meer herkenbaar en het drinkplezier verhoogd. De kleur is extreem diep, de wijn zeer geconcentreerd met veel zoet, rijp, donker fruit met een serieuze dosis hout. Voor mij meer een wijn in een Napa Valley stijl dan typisch Toscaans, maar voor velen is dat een enorm compliment en een teken van kwaliteit. Voor een fles Guardiavigna mag overigens ook ca. € 245,00 worden betaald.

Voor mij staat onomstotelijk vast dat Podere Forte goede, belangrijke wijnen maakt. Wijnen in een stijl die opvalt, met prijzen die veel aandacht eisen en ondersteund worden door een verhaal dat klinkt als een klok. En toch….. Ik blijf maar met dat woordje ‘maar’ stoeien…..

Importeur: Vinites, Haarlem

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn