Archief – Fred Nijhuis

Spannende strijd op World Blind Tasting Championship 2022

10 oktober 202210 oktober 2022

WK Blindproeven 2022

Luxemburg kampioen; nette score voor Nederland.

Met een fraaie score van 139 punten heeft Luxemburg de tiende editie van het WK Blindproeven gewonnen, net voor Portugal (123 pnt) en Spanje (122 pnt) met zowel Hongarije (kampioen in 2021), Groot-Brittannië als België op een gedeelde 4e plaats (allen 117 pnt). Uiteindelijk kwam het neer op de laatste wijn, waarbij Luxemburg de meeste punten scoorde en de titel binnenhaalde.

Nederland deed het op zich goed, maar wist de prima prestatie van vorig jaar (4e plaats) niet te verbeteren. Het team toonde zich echter trots en strijdbaar met de ‘belofte’ Nederland volgend jaar beslist weer te willen vertegenwoordigen.

Champagne
Te gast bij Champagne Ayala streden op zaterdag 8 oktober maar liefst 31 teams om de titel Wereldkampioen Blindproeven 2023. De tiende editie van deze prestigieuze competitie, een initiatief van Le Revue du Vin de France, werd dit jaar gekenmerkt door een mooie mix van enthousiaste nieuwkomers (zoals Schotland, Moldavië en Kenia) en doorgewinterde veteranen zoals de Fransen, Zuid-Afrikanen en de Belgen. De resultaten waren zoals elk jaar even indrukwekkend als verrassend, met uiteraard zowel teleurstellingen als prachtige prestaties. Gerenommeerde topteams uit Luxemburg, Hongarije, China, Polen en Zweden (met voormalige of zelfs meervoudige kampioenen), hadden het lastig, terwijl de zeer ervaren teams uit Spanje, Portugal en Groot-Brittannië zeer hoog scoorden, net als outsiders Roemenië, Belarus en Zwitserland. Het Nederlandse team wist bij verschillende wijnen goed wat punten te scoren, maar beslissingen over de definitieve beoordeling van de wijnen bleken wat ongelukkig. Wijnen zoals een marsanne, een oudere grenache (2001 Chateauneuf-du-Pape), een touriga national, twee keer een pinot noir en een cabernet-blend uit Toscane leverden vele teams amper punten op. Dit resulteerde deze keer in een lagere gemiddelde score van 89 punten, 10 lager dan de dan 99,3 in 2021, maar nog altijd hoger dan de scores in de meeste jaren daarvoor. Dergelijke hoge scores tonen aan dat het niveau van de proevers de laatste jaren duidelijk is gestegen en de concurrentie alleen maar is toegenomen.

Moeilijk
De moeilijkheidsgraad van de competitie geeft aan dat het daadwerkelijk om een wereldkampioenschap gaat, waarbij alleen topprestaties tot een topklassering leiden. Dat dergelijke prestaties afhankelijk zijn van details, is echter ook een feit. Zo is het proeven in teamverband altijd lastig, omdat je altijd afhankelijk bent van de mening en invloed van anderen. Het Roemeense team had zomaar op de 2^e plaats kunnen eindigen, als de conclusie van 1 van de teamleden was gevolgd; er werd echter gekozen voor een andere optie, waardoor ze uiteindelijk wel een mooie score behaalden, maar buiten de prijzen vielen. Ook de opzet van de competitie met na elke wijn de bekendmaking van de resultaten en de wijn, vergde veel van de deelnemers. De concentratie tussen de wijnen door was ‘een opgave’ en ondanks een verbod op het gebruik van smartphones etc. werden er tijdens de wedstrijd diverse tweets, selfies en andere social media ongein over het wereldwijde web verspreid.

De selectie
Ook dit jaar lof en kritiek op de selectie, niet anders dan tijdens welke andere competitie ter wereld dan ook. Ja, de chardonnay van de Nyetimber werd wel door velen herkend, maar de herkomst en producent had niemand goed, terwijl het toch een wereldberoemde wijn is. Lichte paniek ontstond toen er (bijna) een verkeerde fles werd getoond, niet de juiste of een vorige, maar de volgende…. Naar verluid liep dit ‘misverstand’ met een sisser af, hoewel één team de volgende wijn kort daarna exact wist te benoemen; ongetwijfeld toeval. Een serieuze uitdaging bleken twee andere wijnen, beiden pinot noir, na elkaar geserveerd en allebei niet uit de Bourgogne, maar uit Baden en de Elzas. Minstens zo lastig waren de twee volgende wijnen, allebei blends van cabernet met syrah, niet alledaags, hoewel Château Vignelaure natuurlijk al jaren een fraaie reputatie heeft en een gekende wijn mag worden genoemd. De tweede, de Quinto van de nieuwe, nog onbekende producent Tenuta Il Quinto uit de Toscaanse Maremma, bleek (begrijpelijkerwijs) voor velen onmogelijk om exact te determineren. Wie het artikel over dit domein in La Revue du vin de France had gelezen, had de wijn wellicht kunnen herkennen, maar de meeste proevers hebben die editie waarschijnlijk gemist….. Het Zuid-Afrikaanse team tenslotte, was ervan overtuigd dat de laatste wijn nooit een Sauternes kon zijn: veel te zoet en veel te weinig botrytis; helaas, helaas, de Château de Fargues 2001 was er wel degelijk een. Zo had iedereen wel een mening over de wijnen, hoewel we de winnaars er niet over hebben horen klagen.

Nederland
Het Nederlandse team, met Juliette Zandbergen, Kim van der Linde – Bruggink, Jesper Moonen en Maxime Zandbergen, maakte dit jaar meer ‘minder gelukkige’ keuzes dan vorig jaar. De technische beoordeling van de wijn was in principe goed (de kracht van dit team met vier gelouterde proefprofessionals), maar al discussiërend over de wijnen werd soms teveel afgeweken van hetgeen ze hadden geproefd. Daardoor werd bijvoorbeeld in plaats van herkenbare aroma’s van de marsanne toch gekozen voor viognier, een Chateneuf-du-Pape voor een Chateau Musar aangezien en beide wijnen van de pinot noir in een ander land geplaatst. Samen met wat meer ‘bijna goed’ antwoorden leverde dat dit jaar helaas geen topscore op, hoewel het herkennen van de druiven als chardonnay, pinot noir, cabernet en touriga nacional wel tot algehele tevredenheid en (achteraf) gepaste trots leidde.

In veel gevallen was het Nederlandse team in goed gezelschap van veel andere teams, die er eveneens vaak ‘net naast’ zaten; niet goed voor de punten, wel voor een zekere mate van berusting, zelfreflectie, nederigheid én een uitstekende reden om een volgende keer nóg beter te presteren. Geen enkel team kon zich niet over een zekere teleurstelling heen zetten want zeer snel na de wedstrijd overheerste een positief gevoel. Er werd vooral genoten van de herinneringen aan weer een geweldig evenement met veel andere liefhebbers en collega’s annex lotgenoten uit de meest uiteenlopende delen van de wondere wijnwereld. Onder het genot van een glas Champagne van Ayala werd door iedereen geproost op een nieuwe editie, volgend jaar begin oktober in de Provence.

NK Blindproeven
De selectie van het Nederlandse team vindt plaats tijdens het CONCOURS LE VIN EN DIRECT, het NK Blindproeven 2023, op zondag 4 juni in Conferentiehotel Kontakt der Kontinenten te Soesterberg.

Het NK Blindproeven is een initiatief van Nijhuis Consultancy & Services
Voor meer informatie: www.fred-nijhuis.nl of fred@fred-nijhuis.nl

De wijnen

Belangrijkste druivenras: Chardonnay
Land: Engeland
Appellatie: West Sussex
Producent: Nyetimber
Oogstjaar: 2014
Belangrijkste druivenras: Verdejo
Land: Spanje
Appellatie: Rueda
Producent: Bodegas Menade
Oogstjaar: 2016
Belangrijkste druivenras: Chenin blanc
Land: Zuid-Afrika
Appellatie: Stellenbosch Coastal Region
Producent: Ken Forrester, The FMC
Oogstjaar: 2020
Belangrijkste druivenras: Marsanne 95% (Roussanne 5%)
Land: Frankrijk
Appellatie: Hermitage
Producent: Cave de Tain
Oogstjaar: 2018
Belangrijkste druivenras: Chardonnay
Land: USA
Appellatie: Russian River Valley
Producent: Ramey
Oogstjaar: 2014
Belangrijkste druivenras: Pinot noir
Land: Duitsland
Appellatie: Baden
Producent: Bimmerle
Oogstjaar: 2017
Belangrijkste druivenras: Pinot noir
Land: Frankrijk
Appellatie: Alsace
Producent: Domaine Muré
Oogstjaar: 2018
Belangrijkste druivenras: Cabernet sauvignon 60% (syrah 40%)
Land: Frankrijk
Appellatie: Coteaux d’Aix-en-Provence
Producent: Château Vignelaure
Oogstjaar: 2015
Belangrijkste druivenras: Cabernet sauvignon 40% (petit verdot 30%, syrah 30%)
Land: Italië
Appellatie: Toscane
Producent: Il Quinto
Oogstjaar: 2019
Belangrijkste druivenras: Grenache
Land: Frankrijk
Appellatie: Châteauneuf-du-pape
Producent: Domaine du Grand Tinel
Oogstjaar: 2001
Belangrijkste druivenras: Tourigna nacional
Land: Portugal
Appellatie: Regional Lisboa
Producent: Quinta do Montaldo
Oogstjaar: 2019
Belangrijkste druivenras: Sémillon 80% (sauvignon blanc 20%)
Land: Frankrijk
Appellatie: Sauternes
Producent: Château de Fargues
Oogstjaar: 2001

Uitslag WK Blindproeven 2022:

1. Luxemburg (139 pnt)
Zaiah Amann
Hervé Amann
Guy Bosseler
Jules Hoffelt
Coach Daniel Poos

2. Portugal (123 pnt)
Raul Riba D’Ave
Paulo Peixoto
Tiago Simões
Carlos Sancho

3. Spanje (122 pnt)
Marla González
Eduard Ros
Raúl Moreno
Francisco Montoya
Coach: Philippe Cesco

4. Ex-equo Groot-Brittannië (117 pnt)
Christopher Nelmes
Christopher Spencer
Vincent Dulhoste
Warwick Ross

4.Ex aequo Hongarije (117 pnt)
Attila Aranyos
Levente Molnár
Laura Rabcsánszki
Miguel Sennoun
Coach: Krisztina Palagyi

4. Ex-aequo België (117 pnt)
Laurent Katz
François Xavier Barcéna
Dominick Christoffels
Olivier Rotiers
Coach: Nathalie Harhelier

7. Roemenië (115 pnt)
Julia Scavo
Valentin Ceafalau
Horia Hasnas
Cosmin Udrea
Coach: Radu Rizescu

8. Belarus (112 pnt)
Jury Lukjanau
Norbert Puzenat
Pavel Tsarykau
Maxim Bohush
Yulija Bohush

9. Zwitserland (111 pnt)
Dorian Pajic
Pierre-Emmanuel Fehr
Damien Mermoud
Tristan Frésard

10. China (108 pnt)
Julien Boulard
Zhang Linjia
Wang Xin
Zhou Hengy
Jiang Chuan

11. Oostenrijk (103 pnt)
Benjamin Mayer
Martin Pasler
Antonia Bekiaris
Helmut Walder
François Vuille

12. Monaco (97 pnt)
Juliano Tabor
Alain martini
Manuel Marchetti
Nicolas Contenseau
Coach : Yves Bottasso

13. Taiwan (91 pnt)
Dong-Song Wang (Tony)
Chen-Hao Wu (Steven)
I-Hsin Lee
Yen-Ting Lu (Vincent)
Coach: Shiou-Ming Tso (BSP)

13. Finland (91 pnt)
Hannu Kortesuo
Karela Kortesuo
Erkki Piitulainen
Samu Viljanen

15. NEDERLAND (85 pnt)
Juliette Zandbergen
Kim van der Linde – Bruggink
Jesper Moonen
Maxime Zandbergen

16. Mexico (84 pnt)
Venise Seychelles
Jose Miguel Olguin Gutierrez
Bernardo Diaz

17. Polen (84 pnt)
Piotr Garus
Piotr Mietkowski
Ola Garus
Piotr Pietras
Kamil Wojtasiak

18. Frankrijk (83 pnt)
Didier Frayssou
Françis Griffe
Patrick Moulène
Pascal Bessard
Nacim Tiliouine

19. Denemarken (82 pnt)
Ali Amidi
Domen Presern
Janice Wang
Tjalfe Arnstrup

20. Zimbabwe (79 pnt)
Joseph Tongai Dhafana
Tinashe Marlvin Gwese
Tinashe Nyamudoka
Pardon Taguzu
Coach: Denis Garret

21. Zuid-Afrika (77 pnt)
Heidi Kritzinger
Welma Smith
Danielle Le Roux
Keegan Terry
Jean-Vincent Ridon

22. Moldavië (76 pnt)
Mihai Druta
Dumitru Coslet
Evghenii Sirbu
Andrei Stirbu
Anna Grecihina

23. Québec (74 pnt)
Simon Beaulieu
Guénaël Revel
Richard Bastien
Noël Fourcroy

24. USA (72 pnt)
Kristen Shubert
Lisa Stoll
Annette Solomon
Tammy White
Stacie Hunt

25. Japan (71 pnt)
Hidé Ishizuka
Tatsuya Waketa
Bunpéi Someya
Lain Matsuoka

26. Kenia (63 pnt)
Beverly Mbaikan Ndunge
Mélissa Mwende Mainye
Jenipher Adero Achola
Soraiya Ladak
Victoria Mulu-Munywoki

27. Zuid-Korea (62 pnt)
Minhui Cho
Yunseul Kim
Ryegam Lee
Hyeonghun Yun
Jaehoon Oh

28. Italië (60 pnt)
Pierre-Yves Challier
Miguel Angel Lopez Couto
Luis Villarreal
Andrea Podazza
Valter Barbanti

29. Schotland (54 pnt)
Hamish Mackenzie
John King
Johnny Watson
Pascal Burtin

30. Zweden (53 pnt)
Mats Burnet Coach
Jonas Börlin
Christian Häller
Kristina Syrah Pederson
Josefin Lindell

31. Brazilie (37 pnt)
Luiz Batistello
Diego Dequi
Bruno Vianna
Raphael Morras

Deel dit bericht:

Cheers Nicolas!

22 september 202222 september 2022

Cheers Nicolas!

RIP Nicolas Belfrage (1940-2022)

Ik ontmoette hem wel eens eerder, maar sprak hem pas echt voor het eerst in een kerk in Alba. Nee, niet om religieuze redenen, maar om vineuze. We proefden er de nieuwe jaargangen Barolo en Barbaresco, wisselden meningen uit en tot mijn verbazing en genoegen was deze gerenommeerde MW het veelal met me (als toen nog jonge wijnschrijver) eens.

In de jaren daarna mocht ik hem begeleiden tijdens proeverijen in Nederland, zagen we elkaar met een zekere regelmaat in Italië en deelden we hier en daar wat glaasjes wijn. Wat me zeer aansprak in hem, was zijn “no-nonsens, down to Earth” benadering, gecombineerd met een aanstekelijke mix van Britse en Amerikaanse humor (ja, Amerikanen zijn op een bepaalde manier best grappig…). Op een uiterst vriendelijke manier wist hij mensen en wijnen te fileren zonder ze te beledigen, ook al waren zijn commentaren doorspekt met een serieuze dosis sarcasme en cynisme (mij als Rotterdammer niet onbekend..). Door zijn ‘boyish’ uiterlijk met charmante glimlach en pretoogjes kon vrijwel niemand boos op hem zijn of blijven, hoewel het heel lang duurde voor hij weer welkom was in de regio Emilia na zijn befaamde boek ‘Life beyond Lambrusco’.

Omdat we qua wijn en humor veel gemeen hadden, vroeg ik ook hem om een bijdrage te leveren aan mijn verhalenbundel “Er was eens een wijn…”. Hij reageerde zeer enthousiast en zijn belevingen rond de 1952 Château La Mission Haut-Brion geven perfect aan hoe hij was en wijn beleefde. Ik was ook heel erg blij en zeer vereerd hem te mogen ontvangen als speciale gast op mijn jubileum-proeverij in 2016 waar we de bundel presenteerden; een heerlijke herinnering, gemarineerd in een van zijn favoriete wijnen, de Cepparello van onze vriend Paolo de Marchi.

Van onze wederzijdse vriendin Carla Capalbo kreeg ik enkele jaren geleden te horen dat zijn gezondheid hem in de steek begon te laten en dat het goed zou zijn om niet te lang te wachten met het delen van nieuwe memorabele momenten met hem. Ik was voornemens naar London te gaan voor ‘ a decent lunch or a lukewarm ale’, zoals hij me ooit beloofde, maar door (belangrijke en volstrekt onbelangrijke) omstandigheden lukte dat niet. Dat zat me weliswaar dwars, maar het kwam er toch niet van. Ik was dan ook heel erg blij en soort van verrast hem kort daarna in best goede conditie aan te treffen in de Maremma. We waren beiden te gast bij Val delle Rose van de familie Cecchi, waar hij werd geëerd om zijn werk en gewaardeerd om wat hij persoonlijk voor velen betekende. We genoten onder de Toscaanse zon van een glaasje wijn en ik nam toen in gedachten al een soort van afscheid van hem.

Toen ik vanmorgen berichtjes las over zijn verscheiden, viel het me op dat ik ze met een zekere rust tot me nam. Ik merkte namelijk dat Nicolas bij velen gemeenschappelijke gevoelens opriep. Ook al verdriet zijn overlijden me en was ook zijn leven niet zonder ‘uitdagingen’, ik kan (en wil) tegelijkertijd een glimlach niet onderdrukken. Hij bracht namelijk humor in de wondere wijnwereld en daardoor overheersen vooral blije gedachten als ik aan hem denk. Velen voelen hetzelfde en daar zijn we Nicolas dankbaar voor.

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

7 september 20227 september 2022

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Een nadere kennismaking met Tenuta Tomasella, geproefd met en geschreven door Karin Horseling

In het noordoosten van Italië bevinden zich de wijnregio’s Veneto en Friuli-Venezia Giulia.

Veneto– één van de meest productieve Italiaanse wijnregio’s (naast Apulië en Sicilië). De regio beschikt over ongeveer 75.000 hectare wijngaarden en biedt een diversiteit aan wijn aan. Van Prosecco tot Amarone tot Soave.

Friuli– een veel kleinere regio met ‘slechts’ 19.000 ha wijnproductie. De regio staat bekend om goede, modern gemaakte witte wijnen (maar liefst 75% van de productie is wit). Hoewel de regio van bergen naar heuvels naar vlakte gaat, bevinden zich de meeste wijngaarden in het vlakke gebied in het zuiden. Met een aantal typisch autochtone druiven voor dit gebied, zoals friulano en refosco, waarover later meer.

Precies op de grens van deze twee regio’s bevinden zich de wijngaarden van Tenute Tomasella; het wijnhuis waarvan wij de afgelopen week zes verschillende wijnen hebben geproefd.

Het wijnhuis heeft maar liefst 50 hectare met een grote variëteit aan druiven (friulano, pinot bianco, merlot, refosco, chardonnay, glera en nog meer). Het kleinere deel van de wijngaarden ligt in Friuli (10 ha), het andere deel (40 ha) in Veneto. Tenute Tomasello produceert een scala aan wijnen; mousserend, wit, rood, rosé van diverse druiven. Tomasella produceert ongeveer 120.000 flessen per jaar.

In 1965 kocht Luigi Tomasella het wijngoed en verbouwde wijn op traditionele wijze. Zijn zoon Paolo is de huidgie eigenaar. Hij verdiepte zich door middel van o.a. uitgebreide bodemonderzoeken in duurzame wijnbouw. Als resultaat daarvan, beschikken ze sinds de oogst van 2018 over het Italiaanse SQNPI certificaat voor duurzaamheid. Ze produceren zowel DOC (Friuli, Friuli Grave, Prosecco Treviso – handig die beschikbare regio’s) als IGT wijnen.

Een overzicht van de geproefde wijnen:

Pinot Bianco, Trevenezie IGT 2020
Gemaakt van 100% pinot bianco, 13.5% alcohol.
Als eerste proefde ik deze mooi gemaakte lichtgele wijn met aroma’s van groene appel, iets floraals. De wijn is vol en sappig; een rijke wijn met lange afdronk.
Geeft heel duidelijk aan hoe de regio iets extra’s toevoegt aan de druif.
Friulano, Friuli DOC 2020
Gemaakt van 100% friulano, 13% alcohol
Achteraf had ik deze wijn misschien als eerste moeten proeven. Het was even wennen na de pinot bianco, maar hoe mooi was deze! In geur een zachte wijn, met aroma’s van geel fruit, bloesem. En dan in smaak: iets steviger dan de geur met een pepertje. Frisse zuren, maar ik ervaar de wijn als zacht. Past volgens mij goed bij een frisse groene salade of sperziebonen.
Le Bastie Bianco, Friulano Friuli Grave DOC 2015
Gemaakt van 100% friulano, 13.5% alcohol
Een friulano op hout. De tonen van de friulano zijn er volop. Ondanks het feit, dat friulano in de regel jong wordt gedronken en zonder hout wordt opgevoed, is deze wijn zeer de moeite waard.
Een volle, warme wijn. De avond na het proeven heb ik deze wijn gedronken bij een risotto met funghi, waar ik normaliter misschien een pinot nero bij drink. Deze friulano matchte er prima bij!
Cabernet Franc, Friuli DOC 2020
Gemaakt van 100% cabernet franc, 14% alcohol
Naast Le Bastie mijn favoriet! Duidelijk een cabernet franc, maar met veel warmte. In plaats van de groene paprika aroma’s proef je hier een zoete, rode paprika. Een wijn met kruidigheid.
Rigole Rosso, Tevenezie IGT, 2019
Gemaakt van merlot en refosco, 13.5% alcohol
Voor mij een (hernieuwde) kennismaking met de refosco druif. Een mooie wijn, lange afdronk. De aroma’s van de refosco (fris, kruidig, groene peper in combinatie met bosfruit, donkere kersen en de vlezigheid daarvan) komen goed naar boven.
Brut 38 Cuvee Spumante Brut
Gemaakt van pinot bianco, pinot nero en chardonny volgens de metodo classico, 12.5% alcohol.
Ik vind het aangenaam, dat deze bubbel wat warmer ‘voelt’; een wijn met brioche geuren, bloesem, gele appels en een goede, consistente bubbel.

Italië is een verzameling van vele autochtone druiven, waarvan er vele de moeite van het ontdekken waard zijn.
Twee tips: het boek ‘Native wine grapes of Italy’ van Ian D’Agata een mooi naslagwerk met 600+ bladzijden over Italiaanse druiven. En voor wie er niet alleen maar over wil lezen: Fred Nijhuis organiseert heel regelmatig workshop over Italiaanse druiven en hun wijnen; nog leuker!

Ook Friuli kent haar autochtone eigenheimers:

Friulano
Tot begin 2007 stond deze druif bekend als tocai friulano. Gezien de potentiële verwarring met de Hongaarse Tokaji wijnen, stapte Hongarije naar de EU met het verzoek om ontwarring…en kreeg gelijk. Sindsdien friulano als tenaamstelling gebruikelijk (om exact dezelfde reden sneuvelde in de Elzas ook de Tokay-pinot gris, maar dit terzijde). Naast Friuli, vind je de druif ook terug in Slovenië en Chili, onder de naam Sauvignonasse. Deze meest aangeplante witte druif in Friuli heeft een dunne schil en wordt in de regel jong gedronken. Friulano staat bekend om bloesem, citrusfruit, verse kruiden aroma’s, levendig zuur en een bittertje. De wijnen zijn licht van kleur.

Refosco
Naast de aanplant in Friuli vind je deze druif ook terug in Slovenië (als refosk) en Kroatië (als teran). Of druif..het gaat hier over een naam voor een groep van druiven, zes variëteiten in totaal, waarvan de refosco dal peduncolo rosso het meest aangeplant is. Het zijn langzame rijpers. De wijnen zijn fris, met veel kleur, bosfruit (ook eerdergenoemde kersen) en gemiddelde tannine en zuren. Kruidig, wat ‘sauvage’ en het Italiaanse bittertje. Sommigen beweren dat de refosco deel uitmaakte van de pucinum, een populaire wijn in de tijd van de Romeinen. Volgens de overlevering was het de favoriet van Livia, vrouw van de eerste Romeinse keizer Octavianus. Of dat echt zo was, staat niet vast. Livia kan het ons niet meer vertellen, dus rest ons niets anders dan uitgebreid te genieten van de geschetste mogelijkheden. Een goed verhaal is nooit verkeerd toch?!?

Karin Horseling

Grazie Piero

5 september 2022

Grazie Piero

Herinneringen aan Piero Palmucci

Piero Palmucci overleed in juli van dit jaar en ik vernam dat pas dit weekend, te laat om hem deze dagen (terwijl ik in Toscane ben) nog even te bezoeken.

Ik las diverse berichten over zijn verscheiden, zijn karakter, visie en de indrukwekkende vineuze erfenis die hem nooit zal doen vergeten. In de jaren ’80 van de vorige eeuw verruilde hij namelijk zijn bestaan in de logistieke sector voor een onbekend en ongekend avontuur in de wondere wijnwereld waar hij uiteindelijk de absolute top bereikte.

Gedreven door een zelden geëvenaarde passie en bijna dwangmatige drang om te excelleren, richtte hij Poggio di Sotto op in Castelnuovo dell’Abate om er de allermooiste Brunello di Montalcino te maken. Hoewel de meningen altijd verschillen over wie, waarom en hoe nu de beste, mooiste meest bijzondere Brunello maakt, staat het voor mij al zo’n 30 jaar vast; Palmucci maakte memorabele wijnen die tot de wereldtop behoren.

Palmucci werd niet altijd gewaardeerd en begrepen, alleen al omdat hij geen bla bla of tegenspraak duldde, tenzij deze laatste op acceptabele gronden was gebaseerd, d.w.z. door mensen die er echt verstand van hebben en niet zomaar wat roepen. Aan zijn tafel daarom alleen mensen die hij respecteerde, meestal slechts een handvol wijnschrijvers. De commerciële pers had er weinig te zoeken, hij investeerde in zijn wijnen, niet in advertenties of punten. En als je hem alleen maar naar de mond praatte, dan was je eerste bezoek ook meestal je laatste.

Waarom was deze soms onnavolgbare wijnmaker dan zo belangrijk? Niet alleen om zijn eigen wijn, maar ook voor de gehele appellatie en liefhebbers van authentieke, topkwaliteit Brunello. Samen met Franco Biondi-Santi en Gianfranco Soldera redde hij Brunello van merlot, cabernet en andere aanvullingen die het echte karakter van een Brunello alleen maar geweld aandeden. Ook daarom bij hem in zijn brandschone kelder uitsluitend traditionele grote eikenhouten vaten; barriques van Frans eiken voor een Brunello waren hem een doorn in het oog.

Vertrouwen deed hij weinig mensen, maar hij maakte graag een uitzondering voor vrienden als meesterproever Giulio Gambelli. Als hij olijfolie liet maken, dan bleef hij er het hele proces bij. Pas als de olie gebotteld was, was hij tevreden. In zijn flessen geen olijven van anderen en zijn olijven beslist niet in die van anderen! In hete, droge jaren overzag hij sproeien tot diep in de nacht, in extreem natte jaren legde hij honderden meters zeil in de wijngaarden om overtollig water af te voeren. Aanplanten deed hij alleen na uitgebreid bodemonderzoek en zijn kelder moest schoner dan schoon zijn. Alles altijd onder zijn supervisie, het moest perfect zijn.

Hij had er een gepaste hekel aan als ik hem plaagde of ik bij hem aan het juiste adres was voor wijnen van Banfi, hoewel hij er met genoegen druiven aan verkocht die voor hem niet goed genoeg waren. Hij daagde me altijd uit om open, onderbouwde kritiek te geven op zijn wijnen en vroeg altijd wie er nu weer wat voor druiven had gebruikt om hun Brunello wat meer kleur, inhoud of smaak te geven. “Hoe was de Brunello van Diego dit jaar? Geen 100% sangiovese, toch?”.

Hij had de reputatie onnavolgbaar en onvoorspelbaar te zijn, hetgeen ik altijd heb betwist. Je wist nooit wat hij ging zeggen of doen en dat maakte hem juist heel voorspelbaar😉. Feit is dat hij ondanks zijn weerbarstige momenten en dankzij zijn soms maniakale perfectionisme, wijnen maakte die wellicht geëvenaard zijn of zullen worden, maar nooit overtroffen. Toen hij Poggio di Sotto verkocht, moesten de nieuwe eigenaren een heel team inzetten om het werk van deze ene bijzondere man op te vangen en het heeft ze ook een paar jaar gekost om de zo bewonderde precisie en balans te vinden in de wijnen. Palmucci was een man voor wie zijn wijn belangrijker was dan wat dan ook en dat had serieuze consequenties, ook in de privésfeer. Van Elena, de partner met wie hij zijn laatste jaren deelde, heb ik begrepen dat hij uiteindelijk in vrede afscheid heeft kunnen nemen van zijn kinderen; dat heeft iedereen veel goed gedaan.

Voor mij betekende Piero veel, niet alleen vanwege zijn wijnen, maar meer om zijn visie en passie waaruit ik inspiratie putte. Mijn verhalenbundel “Er was eens een wijn…” begint niet voor niets met een beschrijving van onze allereerste kennismaking en de eerste wijn die ik van hem proefde. Het was ‘slechts’ een Rosso di Montalcino, maar wel één naast welke menig Brunello verbleekt tot een enkelvoudig tafelwijntje. Vorig jaar organiseerde ik een grote proeverij met vele grote Brunello’s en Riserva’s uit de topjaren 2015 en 2016. Heel veel fraaie wijnen, maar de ster van de proeverij voor velen was de Poggio di Sotto Rosso di Montalcino 2005, één van de laatste wijnen die hij heeft gemaakt. Als ik weer thuis ben, open ik daar nog maar een flesje van en ga ik uitgebreid genieten van hele mooie herinneringen aan een bijzonder mens.

Grazie Piero.

Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Spannende strijd op World Blind Tasting Championship 2022

WK Blindproeven 2022

Deel dit bericht:

Cheers Nicolas!

Cheers Nicolas!

Deel dit bericht:

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Deel dit bericht:

Grazie Piero

Grazie Piero

Deel dit bericht:

Over NCS

Navigatie