Archief – Fred Nijhuis

Cheers Nicolas!

22 september 202222 september 2022

Cheers Nicolas!

RIP Nicolas Belfrage (1940-2022)

Ik ontmoette hem wel eens eerder, maar sprak hem pas echt voor het eerst in een kerk in Alba. Nee, niet om religieuze redenen, maar om vineuze. We proefden er de nieuwe jaargangen Barolo en Barbaresco, wisselden meningen uit en tot mijn verbazing en genoegen was deze gerenommeerde MW het veelal met me (als toen nog jonge wijnschrijver) eens.

In de jaren daarna mocht ik hem begeleiden tijdens proeverijen in Nederland, zagen we elkaar met een zekere regelmaat in Italië en deelden we hier en daar wat glaasjes wijn. Wat me zeer aansprak in hem, was zijn “no-nonsens, down to Earth” benadering, gecombineerd met een aanstekelijke mix van Britse en Amerikaanse humor (ja, Amerikanen zijn op een bepaalde manier best grappig…). Op een uiterst vriendelijke manier wist hij mensen en wijnen te fileren zonder ze te beledigen, ook al waren zijn commentaren doorspekt met een serieuze dosis sarcasme en cynisme (mij als Rotterdammer niet onbekend..). Door zijn ‘boyish’ uiterlijk met charmante glimlach en pretoogjes kon vrijwel niemand boos op hem zijn of blijven, hoewel het heel lang duurde voor hij weer welkom was in de regio Emilia na zijn befaamde boek ‘Life beyond Lambrusco’.

Omdat we qua wijn en humor veel gemeen hadden, vroeg ik ook hem om een bijdrage te leveren aan mijn verhalenbundel “Er was eens een wijn…”. Hij reageerde zeer enthousiast en zijn belevingen rond de 1952 Château La Mission Haut-Brion geven perfect aan hoe hij was en wijn beleefde. Ik was ook heel erg blij en zeer vereerd hem te mogen ontvangen als speciale gast op mijn jubileum-proeverij in 2016 waar we de bundel presenteerden; een heerlijke herinnering, gemarineerd in een van zijn favoriete wijnen, de Cepparello van onze vriend Paolo de Marchi.

Van onze wederzijdse vriendin Carla Capalbo kreeg ik enkele jaren geleden te horen dat zijn gezondheid hem in de steek begon te laten en dat het goed zou zijn om niet te lang te wachten met het delen van nieuwe memorabele momenten met hem. Ik was voornemens naar London te gaan voor ‘ a decent lunch or a lukewarm ale’, zoals hij me ooit beloofde, maar door (belangrijke en volstrekt onbelangrijke) omstandigheden lukte dat niet. Dat zat me weliswaar dwars, maar het kwam er toch niet van. Ik was dan ook heel erg blij en soort van verrast hem kort daarna in best goede conditie aan te treffen in de Maremma. We waren beiden te gast bij Val delle Rose van de familie Cecchi, waar hij werd geëerd om zijn werk en gewaardeerd om wat hij persoonlijk voor velen betekende. We genoten onder de Toscaanse zon van een glaasje wijn en ik nam toen in gedachten al een soort van afscheid van hem.

Toen ik vanmorgen berichtjes las over zijn verscheiden, viel het me op dat ik ze met een zekere rust tot me nam. Ik merkte namelijk dat Nicolas bij velen gemeenschappelijke gevoelens opriep. Ook al verdriet zijn overlijden me en was ook zijn leven niet zonder ‘uitdagingen’, ik kan (en wil) tegelijkertijd een glimlach niet onderdrukken. Hij bracht namelijk humor in de wondere wijnwereld en daardoor overheersen vooral blije gedachten als ik aan hem denk. Velen voelen hetzelfde en daar zijn we Nicolas dankbaar voor.

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

7 september 20227 september 2022

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Een nadere kennismaking met Tenuta Tomasella, geproefd met en geschreven door Karin Horseling

In het noordoosten van Italië bevinden zich de wijnregio’s Veneto en Friuli-Venezia Giulia.

Veneto– één van de meest productieve Italiaanse wijnregio’s (naast Apulië en Sicilië). De regio beschikt over ongeveer 75.000 hectare wijngaarden en biedt een diversiteit aan wijn aan. Van Prosecco tot Amarone tot Soave.

Friuli– een veel kleinere regio met ‘slechts’ 19.000 ha wijnproductie. De regio staat bekend om goede, modern gemaakte witte wijnen (maar liefst 75% van de productie is wit). Hoewel de regio van bergen naar heuvels naar vlakte gaat, bevinden zich de meeste wijngaarden in het vlakke gebied in het zuiden. Met een aantal typisch autochtone druiven voor dit gebied, zoals friulano en refosco, waarover later meer.

Precies op de grens van deze twee regio’s bevinden zich de wijngaarden van Tenute Tomasella; het wijnhuis waarvan wij de afgelopen week zes verschillende wijnen hebben geproefd.

Het wijnhuis heeft maar liefst 50 hectare met een grote variëteit aan druiven (friulano, pinot bianco, merlot, refosco, chardonnay, glera en nog meer). Het kleinere deel van de wijngaarden ligt in Friuli (10 ha), het andere deel (40 ha) in Veneto. Tenute Tomasello produceert een scala aan wijnen; mousserend, wit, rood, rosé van diverse druiven. Tomasella produceert ongeveer 120.000 flessen per jaar.

In 1965 kocht Luigi Tomasella het wijngoed en verbouwde wijn op traditionele wijze. Zijn zoon Paolo is de huidgie eigenaar. Hij verdiepte zich door middel van o.a. uitgebreide bodemonderzoeken in duurzame wijnbouw. Als resultaat daarvan, beschikken ze sinds de oogst van 2018 over het Italiaanse SQNPI certificaat voor duurzaamheid. Ze produceren zowel DOC (Friuli, Friuli Grave, Prosecco Treviso – handig die beschikbare regio’s) als IGT wijnen.

Een overzicht van de geproefde wijnen:

Pinot Bianco, Trevenezie IGT 2020
Gemaakt van 100% pinot bianco, 13.5% alcohol.
Als eerste proefde ik deze mooi gemaakte lichtgele wijn met aroma’s van groene appel, iets floraals. De wijn is vol en sappig; een rijke wijn met lange afdronk.
Geeft heel duidelijk aan hoe de regio iets extra’s toevoegt aan de druif.
Friulano, Friuli DOC 2020
Gemaakt van 100% friulano, 13% alcohol
Achteraf had ik deze wijn misschien als eerste moeten proeven. Het was even wennen na de pinot bianco, maar hoe mooi was deze! In geur een zachte wijn, met aroma’s van geel fruit, bloesem. En dan in smaak: iets steviger dan de geur met een pepertje. Frisse zuren, maar ik ervaar de wijn als zacht. Past volgens mij goed bij een frisse groene salade of sperziebonen.
Le Bastie Bianco, Friulano Friuli Grave DOC 2015
Gemaakt van 100% friulano, 13.5% alcohol
Een friulano op hout. De tonen van de friulano zijn er volop. Ondanks het feit, dat friulano in de regel jong wordt gedronken en zonder hout wordt opgevoed, is deze wijn zeer de moeite waard.
Een volle, warme wijn. De avond na het proeven heb ik deze wijn gedronken bij een risotto met funghi, waar ik normaliter misschien een pinot nero bij drink. Deze friulano matchte er prima bij!
Cabernet Franc, Friuli DOC 2020
Gemaakt van 100% cabernet franc, 14% alcohol
Naast Le Bastie mijn favoriet! Duidelijk een cabernet franc, maar met veel warmte. In plaats van de groene paprika aroma’s proef je hier een zoete, rode paprika. Een wijn met kruidigheid.
Rigole Rosso, Tevenezie IGT, 2019
Gemaakt van merlot en refosco, 13.5% alcohol
Voor mij een (hernieuwde) kennismaking met de refosco druif. Een mooie wijn, lange afdronk. De aroma’s van de refosco (fris, kruidig, groene peper in combinatie met bosfruit, donkere kersen en de vlezigheid daarvan) komen goed naar boven.
Brut 38 Cuvee Spumante Brut
Gemaakt van pinot bianco, pinot nero en chardonny volgens de metodo classico, 12.5% alcohol.
Ik vind het aangenaam, dat deze bubbel wat warmer ‘voelt’; een wijn met brioche geuren, bloesem, gele appels en een goede, consistente bubbel.

Italië is een verzameling van vele autochtone druiven, waarvan er vele de moeite van het ontdekken waard zijn.
Twee tips: het boek ‘Native wine grapes of Italy’ van Ian D’Agata een mooi naslagwerk met 600+ bladzijden over Italiaanse druiven. En voor wie er niet alleen maar over wil lezen: Fred Nijhuis organiseert heel regelmatig workshop over Italiaanse druiven en hun wijnen; nog leuker!

Ook Friuli kent haar autochtone eigenheimers:

Friulano
Tot begin 2007 stond deze druif bekend als tocai friulano. Gezien de potentiële verwarring met de Hongaarse Tokaji wijnen, stapte Hongarije naar de EU met het verzoek om ontwarring…en kreeg gelijk. Sindsdien friulano als tenaamstelling gebruikelijk (om exact dezelfde reden sneuvelde in de Elzas ook de Tokay-pinot gris, maar dit terzijde). Naast Friuli, vind je de druif ook terug in Slovenië en Chili, onder de naam Sauvignonasse. Deze meest aangeplante witte druif in Friuli heeft een dunne schil en wordt in de regel jong gedronken. Friulano staat bekend om bloesem, citrusfruit, verse kruiden aroma’s, levendig zuur en een bittertje. De wijnen zijn licht van kleur.

Refosco
Naast de aanplant in Friuli vind je deze druif ook terug in Slovenië (als refosk) en Kroatië (als teran). Of druif..het gaat hier over een naam voor een groep van druiven, zes variëteiten in totaal, waarvan de refosco dal peduncolo rosso het meest aangeplant is. Het zijn langzame rijpers. De wijnen zijn fris, met veel kleur, bosfruit (ook eerdergenoemde kersen) en gemiddelde tannine en zuren. Kruidig, wat ‘sauvage’ en het Italiaanse bittertje. Sommigen beweren dat de refosco deel uitmaakte van de pucinum, een populaire wijn in de tijd van de Romeinen. Volgens de overlevering was het de favoriet van Livia, vrouw van de eerste Romeinse keizer Octavianus. Of dat echt zo was, staat niet vast. Livia kan het ons niet meer vertellen, dus rest ons niets anders dan uitgebreid te genieten van de geschetste mogelijkheden. Een goed verhaal is nooit verkeerd toch?!?

Karin Horseling

Grazie Piero

5 september 2022

Grazie Piero

Herinneringen aan Piero Palmucci

Piero Palmucci overleed in juli van dit jaar en ik vernam dat pas dit weekend, te laat om hem deze dagen (terwijl ik in Toscane ben) nog even te bezoeken.

Ik las diverse berichten over zijn verscheiden, zijn karakter, visie en de indrukwekkende vineuze erfenis die hem nooit zal doen vergeten. In de jaren ’80 van de vorige eeuw verruilde hij namelijk zijn bestaan in de logistieke sector voor een onbekend en ongekend avontuur in de wondere wijnwereld waar hij uiteindelijk de absolute top bereikte.

Gedreven door een zelden geëvenaarde passie en bijna dwangmatige drang om te excelleren, richtte hij Poggio di Sotto op in Castelnuovo dell’Abate om er de allermooiste Brunello di Montalcino te maken. Hoewel de meningen altijd verschillen over wie, waarom en hoe nu de beste, mooiste meest bijzondere Brunello maakt, staat het voor mij al zo’n 30 jaar vast; Palmucci maakte memorabele wijnen die tot de wereldtop behoren.

Palmucci werd niet altijd gewaardeerd en begrepen, alleen al omdat hij geen bla bla of tegenspraak duldde, tenzij deze laatste op acceptabele gronden was gebaseerd, d.w.z. door mensen die er echt verstand van hebben en niet zomaar wat roepen. Aan zijn tafel daarom alleen mensen die hij respecteerde, meestal slechts een handvol wijnschrijvers. De commerciële pers had er weinig te zoeken, hij investeerde in zijn wijnen, niet in advertenties of punten. En als je hem alleen maar naar de mond praatte, dan was je eerste bezoek ook meestal je laatste.

Waarom was deze soms onnavolgbare wijnmaker dan zo belangrijk? Niet alleen om zijn eigen wijn, maar ook voor de gehele appellatie en liefhebbers van authentieke, topkwaliteit Brunello. Samen met Franco Biondi-Santi en Gianfranco Soldera redde hij Brunello van merlot, cabernet en andere aanvullingen die het echte karakter van een Brunello alleen maar geweld aandeden. Ook daarom bij hem in zijn brandschone kelder uitsluitend traditionele grote eikenhouten vaten; barriques van Frans eiken voor een Brunello waren hem een doorn in het oog.

Vertrouwen deed hij weinig mensen, maar hij maakte graag een uitzondering voor vrienden als meesterproever Giulio Gambelli. Als hij olijfolie liet maken, dan bleef hij er het hele proces bij. Pas als de olie gebotteld was, was hij tevreden. In zijn flessen geen olijven van anderen en zijn olijven beslist niet in die van anderen! In hete, droge jaren overzag hij sproeien tot diep in de nacht, in extreem natte jaren legde hij honderden meters zeil in de wijngaarden om overtollig water af te voeren. Aanplanten deed hij alleen na uitgebreid bodemonderzoek en zijn kelder moest schoner dan schoon zijn. Alles altijd onder zijn supervisie, het moest perfect zijn.

Hij had er een gepaste hekel aan als ik hem plaagde of ik bij hem aan het juiste adres was voor wijnen van Banfi, hoewel hij er met genoegen druiven aan verkocht die voor hem niet goed genoeg waren. Hij daagde me altijd uit om open, onderbouwde kritiek te geven op zijn wijnen en vroeg altijd wie er nu weer wat voor druiven had gebruikt om hun Brunello wat meer kleur, inhoud of smaak te geven. “Hoe was de Brunello van Diego dit jaar? Geen 100% sangiovese, toch?”.

Hij had de reputatie onnavolgbaar en onvoorspelbaar te zijn, hetgeen ik altijd heb betwist. Je wist nooit wat hij ging zeggen of doen en dat maakte hem juist heel voorspelbaar😉. Feit is dat hij ondanks zijn weerbarstige momenten en dankzij zijn soms maniakale perfectionisme, wijnen maakte die wellicht geëvenaard zijn of zullen worden, maar nooit overtroffen. Toen hij Poggio di Sotto verkocht, moesten de nieuwe eigenaren een heel team inzetten om het werk van deze ene bijzondere man op te vangen en het heeft ze ook een paar jaar gekost om de zo bewonderde precisie en balans te vinden in de wijnen. Palmucci was een man voor wie zijn wijn belangrijker was dan wat dan ook en dat had serieuze consequenties, ook in de privésfeer. Van Elena, de partner met wie hij zijn laatste jaren deelde, heb ik begrepen dat hij uiteindelijk in vrede afscheid heeft kunnen nemen van zijn kinderen; dat heeft iedereen veel goed gedaan.

Voor mij betekende Piero veel, niet alleen vanwege zijn wijnen, maar meer om zijn visie en passie waaruit ik inspiratie putte. Mijn verhalenbundel “Er was eens een wijn…” begint niet voor niets met een beschrijving van onze allereerste kennismaking en de eerste wijn die ik van hem proefde. Het was ‘slechts’ een Rosso di Montalcino, maar wel één naast welke menig Brunello verbleekt tot een enkelvoudig tafelwijntje. Vorig jaar organiseerde ik een grote proeverij met vele grote Brunello’s en Riserva’s uit de topjaren 2015 en 2016. Heel veel fraaie wijnen, maar de ster van de proeverij voor velen was de Poggio di Sotto Rosso di Montalcino 2005, één van de laatste wijnen die hij heeft gemaakt. Als ik weer thuis ben, open ik daar nog maar een flesje van en ga ik uitgebreid genieten van hele mooie herinneringen aan een bijzonder mens.

Grazie Piero.

Deel dit bericht:

Workshops Vulkanische wijnen

22 augustus 202220 augustus 2022

Workshop vulkanische wijnen

Vulkanische wijnen hebben een magisch imago, een combinatie van brute, natuurlijke krachten en intrigerende, ongeëvenaarde subtiliteiten. De energie van vulkanen is te proeven in de spanning van de wijnen, de complexiteit van de vulkanische bodem in hun finesse.

Workshops
Hoe beroemd vele vulkanen ook zijn, er is nog veel onbekend over de vele bijzonderheden, inclusief hun effect op de wijnen. Fred Nijhuis verdiepte zich al jaren geleden in deze materie, o.a. vanwege de master classes die hij mocht begeleiden met professor Attilio Scienza, een ware autoriteit op dit gebied. Zijn kennis en ervaring resulteerden in verschillende educatieve proeverijen over vulkanische wijnen, o.a. met die van de befaamde Etna op Sicilië in een hoofdrol.

Speciaal voor een select gezelschap professionals uit de Nederlandse wijnwereld, organiseert Fred Nijhuis in samenwerking met Vulcanic Agriculture of Europe en communicatiebureau WellCom twee nieuwe workshops gewijd aan producten van vulkanische bodems. Deze keer worden niet alleen wijnen uit Soave en Lessini Durello geproefd, maar ook van het Griekse eiland Santorini. Als extra verrassing wordt er ook Monte Veronese kaas geserveerd.

Tijdens de workshops wordt toegelicht wat vulkanische terroir nu precies inhoudt en wat het effect op de wijnen is, mede gebaseerd op recente ervaringen in de betreffende regio’s. Om het nuttige met het aangename te verenigen, wordt er na de workshop een lunch aangeboden.

Om reistijden en -kosten voor velen te beperken, is gekozen voor twee bijzondere, gespreide locaties in Nederland: Rotterdam en Heelsum. In dit laatste stadje zijn we op woensdag 02 november te gast in toprestaurant De Kromme Dissel (* Michelin/15,5 Gault&Millau); in Rotterdam vindt de workshop plaats op 03 november bij Vineum, bekend als één van de beste wijnrestaurants in Nederland.

Voor beide dagen is het programma:

10.30-11.00: Ontvangst en registratie
11.00-12.30: Workshop
12.30-13.00: Korte pauze/aperitief
13.00-15.00: Lunch

De workshops zijn uitsluitend toegankelijk voor professionals, d.w.z. vertegenwoordigers van de Nederlandse pers, handel en horeca.

Per workshop is plaats voor 30 deelnemers, deelnemen kan door aanmelding per mail via fred@fred-nijhuis.nl.

Geïnteresseerd? Stuur dan zo spoedig mogelijk een mail, aanmelden kan tot 01 oktober 2022.

Aan deelname zijn in principe geen kosten verbonden, maar er kan sprake zijn van een ‘no-show’ vergoeding*.

273605775_484569046450523_7605001797901099918_n

296359748_392924109608586_8641100257346788147_n

289986716_572041031036657_2072523646400707877_n

290313667_572031271037633_1532261535484558973_n

290010345_572023007705126_9206328420961633321_n

290541043_572020711038689_2584590872040160683_n

290281520_572018124372281_7557927629120937004_n

282563903_548293516744742_5705630777523735762_n

282750875_548293496744744_5123518281078069053_n

280744902_544268730480554_1747683143617193248_n

280744827_543124877261606_5975516771892110985_n

280962761_544267183814042_4092565722548382913_n

* Bij een no-show of afzegging binnen 24 uur voorafgaand aan het betreffende evenement zonder valide reden, wordt een bedrag van € 50,00 in rekening gebracht.

Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Cheers Nicolas!

Cheers Nicolas!

Deel dit bericht:

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Deel dit bericht:

Grazie Piero

Grazie Piero

Deel dit bericht:

Workshops Vulkanische wijnen

Workshop vulkanische wijnen

Deel dit bericht:

Over NCS

Navigatie