Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

AIX, de rosé die bewijst dat marketing loont.

HIJ is er weer! Ja, met hoofdletters, want er zijn velen die de AIX aanbidden.

HIJ is er weer, de nieuwe AIX.  AIX en HIJ uiteraard met hoofdletters, want er zijn velen die deze wijn aanbidden. In het begin leken het alleen enkele Nederlandse wijndiva’s die hem bijna schaamteloos de hemel in prezen, maar tegenwoordig wordt HIJ ook vereerd door mannelijke grootheden, waaronder Andreas Larsson, Roger Voss en onze eigen Hubrecht Duijker.

Ook ik mocht dit jaar weer een fles AIX ontvangen en de spanning was te snijden toen HIJ het glas beroerde. Was ik ook in staat om de rijpe citrusvruchten te herkennen, de rijkdom van de Aix-en Provence te proeven en onder de indruk zijn van een perfecte rosé zoals mijn (wel) beroemde collega’s schreven?

Ik opende de fles aan tafel in gezelschap van mijn lieftallige echtgenote en twee buurtjes, allen notoire wijnliefhebbers. HIJ mocht pasta met calamari begeleiden en, eerlijk is eerlijk, dat deed Hij op voorbeeldige wijze. De wijn bleek fris en loepzuiver en in zowel geur als smaak aangenaam, hoewel ik niet tot de eindeloze opsomming van superlatieven kwam die ik in allerlei proefnotities las. Over lichte aroma’s van fijn rood fruit beschikt de wijn beslist en HIJ is gelukkig niet (te) zoet, maar tegelijkertijd wel erg lichtvoetig en ongecompliceerd. Buuf vatte het perfect samen; wel lekker, maar niet heel spannend he?

Nee, dat vond ik ook en met een prijs van circa 14 tot 15 euro heeft HIJ de nodige concurrentie van kwalitatief vergelijkbare rosés die beduidend goedkoper zijn. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de La Gordonne van de Appie (€ 7,99 en deze week zelfs maar € 5,95) of hun Domaine de Saint Ser en Château Coulon. Deze laatste komt weliswaar niet uit de Provence (het is een Biologische Corbières), maar ‘who cares’ voor € 5,99?

Er zijn natuurlijk mensen die daar problemen mee hebben, want de Gordonne en Coulon zijn ‘slechts’ supermarktslobbers en de AIX wordt zelfs in sterrenrestaurants geschonken. Of dat laatste terecht is laat ik even in het midden. Ik begrijp het best, maar snap er tegelijkertijd niks van, want in dat soort zaken verwacht ik toch meer serieuze rosés, zoals die van Tempier, Rimauresq, Puech Haut, Ott, Château de Pibarnon, Henri Bonnaud of Château Simone.

Maar goed, hoe je het wendt of keert, de AIX is een lekkere, heel goed gemaakte rosé met een enorme grote naamsbekendheid dankzij een fenomenale marketingstrategie. Het is een wijn die heel veel mensen aanspreekt en pleziert en dat heeft Eric Kurver toch maar mooi voor elkaar gekregen.

Ik wacht nu vol verwachting op de lancering van een andere wereldberoemde rosé, de Miraval, je weet wel die van Brangelina. Of zijn ze daar inmiddels ook al van gescheiden? Over een week weet ik er alles van….

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Spread the word