Etna: fenomenale, bijzondere en 'minder perfecte' wijnen
- Door Fred
- mei 14, 2019
- 18:35
Op dinsdag 7 mei vond de tweede avond van de driedelige workshop Zuid-Italië plaats, volledig gewijd aan de wijnen van de Etna.
Aan de hand van een uitgebreide presentatie werd ingegaan op aspecten als geschiedenis, wetgeving, bodem, klimaat en druiven, kortom, alle informatie die iemand nodig heeft om de wijnen van de Etna beter te kunnen begrijpen en waarderen. Uiteraard werd ook stilgestaan bij de fabels over vulkanische wijnen en waarom vulkanische bodems van bijvoorbeeld Soave en de Etna moeilijk (niet?) met elkaar te vergelijken zijn.
Zoals gebruikelijk is tijdens mijn workshops werd ook een groot aantal wijnen geproefd. Ik vind het namelijk erg belangrijk dat de deelnemers ook daadwerkelijk zelf proeven wat er aan verschillende stijlen en kwaliteiten wordt gemaakt. En ja, er zijn enorme verschillen.
De absolute top werd vertegenwoordigd door producenten als Benanti, Passopisciaro, Terre Nere en Pietro Caciorgna en zij maakten hun uitstekende reputatie volledig waar. Goed bleken de wijnen van Planeta en Cottanera en de Cavanera van Firriato was netjes, zoals de vorige keer gold voor die van Gulfi, Tascante en Donnafugata. Minder blij werden de meesten van de wijnen van Nicosia, maar er was uiteraard toch nog iemand die ze wel kon waarderen 😉.
Wijnen van Graci en Girolamo Russo ontbraken in de selectie, net als die van Tenuta Benedetta, die tijdens de vorige editie gelukkig wel geproefd konden worden, destijds dankzij de medewerking van de Wine & Dine Club. Met spanning werd ook deze keer gewacht op de wijnen van Tenuta di Fessina, maar na een ‘misverstand’ bij het Consorzio vorig jaar, bleek nu de vervoerder andere plannen te hebben met de flessen; ze hebben Tuil nooit bereikt…
Het was in meerdere opzichten bijzonder om enkele wijnen van Frank Cornelissen te mogen proeven; deze Belg telt een groot aantal fans naast minstens zoveel mensen die zijn wijnen ‘niet begrijpen’. Het oordeel van de deelnemers aan de workshop Etna was eensluidend t.a.v. de eigen stijl van de wijnen; over de waardering liepen de meningen uiteen, waarbij de Magma uiteindelijk terecht gepast respect kreeg.
De dag na de workshop proefde ik de restantjes nog een keer na en constateerde ik dat vooral de wijnen van Benanti, Terre Nere en Caciorgna Pietro zich goed hielden en die van Passopisciaro zelfs aan kwalitatief drinkplezier hadden gewonnen. De wijnen van Firriato en Cornelissen kwamen wat vermoeid over.
Het algemene oordeel was dat de Etna inderdaad heel bijzondere wijnen kan opleveren, waarbij de finesse van de nerello’s associaties met de meest verfijnde wijnen ter wereld oproept. Het bewaarpotentieel van veel wijnen is misschien (nog?) niet indrukwekkend, maar dat is hun elegantie en verteerbaarheid in de eerste 10 jaar van hun bestaan beslist.
We leerden ook dat selecteren ook op de Etna warm wordt aanbevolen; het is niet allemaal top wat er gemaakt wordt.
Op 21 mei alle aandacht voor Taurasi en daarna Vino Nobile en Montepulciano d’Abruzzo.
Geinteresseerd? Stuur een mail naar fred@fred-nijhuis.nl
Â
Â