Domaine de Baronarques
- Door Fred
- juni 19, 2019
- 15:47
Rothschild in Amsterdam
Julien de Beaumarchais de Rothschild (1971) bezocht Nederland de afgelopen week om er de wijnen van het domein de Baronarques te presenteren. Met genoegen maakte de baron tevens van de gelegenheid gebruik om zich rond te laten leiden door het Rijksmuseum, want wijn is nu eenmaal niet het enige waar de familie de Rotschild zich mee bezig houdt. Zo was zijn neef Eric de Rothschild tot voor kort eigenaar van ‘Marten en Oopjen’, twee meesterwerken van Rembrandt die nu in het Rijksmuseum te bewonderen zijn. Ook de Vaandeldrager van diezelfde Rembrandt is in bezit van de familie de Rothschild, i.c. de erfgenamen van de in 2007 overleden Élie Robert de Rothschild en eveneens op weg naar het Rijksmuseum (als de Franse overheid de exportvergunning verleent).
De vraag wat de familie Rothschild in de Languedoc te zoeken heeft lijkt gerechtvaardigd, maar wie de familie kent, weet dat ze niet wars zijn van ‘buitenlandse’ avonturen. Dat ze ook buiten Bordeaux veel hebben bereikt, blijkt bijvoorbeeld uit het succes van Opus One in Californië en Almaviva in Chili.
Dat barones Philippine de Rothschild in 1998 een 100 hectare groot domein in de Languedoc koopt, was echter toch een verrassing; haar intenties (met bijbehorende investeringen) echter niet. Ze koos voor het verwaarloosd wijndomein Domaine de Lambert, waarvan de geschiedenis teruggaat tot 1650. Het begon ooit als onderdeel van de abdij Saint-Polycarpe en wisselende in de loop van de eeuwen enkele keren van eigenaar. Rond 1900 is het in bezit van de familie Tisseyre die er het landhuis laat bouwen dat nog altijd (ook al is er nog genoeg te renoveren, zo zucht baron Julien) dienst doet voor de ontvangst van gasten.
De opdracht van barones de Rothschild is duidelijk: maak een rode wijn, passend bij onze status. Tegen de gebruiken in de regio in (Limoux is vooral bekend om chardonnay), kiest men in eerste voor cabernet franc, cabernet sauvignon , merlot en malbec, aangevuld met syrah en grenache. Nieuwe wijngaarden worden aangeplant, terwijl men ook de ‘nieuwe’ variëteiten ent op oude onderstokken. Momenteel zijn 43 van de 100 hectare beplant met druivenrassen; een bescheiden uitbreiding is nog mogelijk en waarschijnlijk.
In eerste instantie richt men zich op één enkele rode wijn, maar al snel ziet men ruimte voor nog een wijn; geen tweede wijn in de gebruikelijk zin van het woord, maar een wijn met een eigen samenstelling en karakter. Ook ziet men dat de grenache in dit koelere en natte deel van de Languedoc geen geweldige resultaten geeft en wordt deze druif d.m.v. enten vervangen door chardonnay. Domaine de Baronarques biedt daarmee op dit moment drie wijnen; de La Capitelle du Domaine de Baronarques met een hoofdrol voor syrah, de Grand Vin Domaine de Baronarques, met een belangrijk aandeel cabernet franc en de Domaine de Baronarques Blanc (100% chardonnay). Misschien dat er in de toekomst een tweede chardonnay bij komt of ‘iets’ met chenin blanc, maar dat zal de tijd leren.
Managing director Augustin Deschamps geeft aan dat die tijd de lastigste factor is. De planten hebben nu eenmaal tijd nodig om tot ontwikkeling te komen en in Frankrijk heeft men nu eenmaal maar één oogst per jaar. Maar na zo’n twintig jaar heeft men al wel goed zicht op de mogelijkheden (en vooral de onmogelijkheden) en met behulp van een gloednieuwe kelder hoeft men qua vinificatie niets aan het toeval over te laten. Momenteel is men in overleg met enkele collega’s uit de Bourgogne en diverse vatenleveranciers om te kijken op welke wijze men de chardonnay nog beter kan maken. Qua hout is men onlangs overgestapt op eiken uit de Vogezen en het zal snel duidelijk worden of dit inderdaad op een positieve wijze bijdraagt aan de wijn. “We hebben nog het e.e.a. leren op het gebied van chardonnay, dat is nu eenmaal niet de expertise van de meeste wijnmakers in Bordeaux”; aldus Deschamps.
Geproefd:
Naast een uitgebreide toelichting op het domein en de wijnen, was er uiteraard ook genoeg te proeven. De baron en zijn team hadden in nauwe samenwerking met Le VIN en direct, hun exclusieve importeur in Nederland, voor een evenwichtige reeks wijnen gezorgd met zowel oudere als jongere jaargangen. Van de witte bleek de 2017 (overeenkomstig het hete, droge jaar) rijk, maar met de juiste spanning en balans en de 2016 wat rassiger, zonder te streng of te strak te zijn. Beide wijnen zijn erg prettig, waarbij ik me kan voorstellen dat de nieuwe jaargangen meer complexiteit en diepgang zullen hebben. Van de La Capitelle werden de 2013 en de 2015 geserveerd, waarbij mijn persoonlijke voorkeur uitging naar de 2015 o.g.v. een buitengewoon aangename sappigheid en een hoog doordrinkgehalte. De rode 2007 Grand Vin (m.b.v. het ingenieuze Apouro decantersysteem uit imperial geschonken) bleek in uitstekende conditie, de 2016 zeer fruitrijk en mooi geconcentreerd met een onstuimige jeugdigheid die onlangs door Decanter met 97/100 werd beloond. Als afsluiters werd na de lunch en aan het einde van de proeverij nog twee jaargangen Mouton-Rothschild geserveerd; ik werd erg blij van de 2003, de 2005 bleek wat meer gereserveerd.
Exclusief importeur: Le Vin en direct, Delden