Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Nieuwe wijnen van Domaine de la Romanée-Conti

Nieuwe wijnen van Domaine de la Romanée-Conti

Te gast in de residentie van Zijne Excellentie Luis Vassy, Ambassadeur van Frankrijk in Nederland, werden op dinsdag 5 juli twee nieuwe wijnen van het befaamde wijnhuis Domaine de la Romanée-Conti (DRC) gepresenteerd door wijnimporteur Le Vin en direct uit Delden.

Prestigieus
Eigenaar Henk Maas koos bewust voor deze prestigieuze omgeving, want DRC beweegt zich doorgaans alleen in de beste kringen, bevestigd door de aanwezigheid van deze wijnen in een zeer beperkt aantal toprestaurants in Nederland. Geproefd werden de de eerste jaargang van de 2019 Corton Charlemagne Grand Cru en de negende Vosne-Romanée Duvault-Blochet, eveneens uit 2019. Dat DRC een Corton Charlemagne op de markt zou brengen was al enige tijd bekend, want in 2018 werden enkele percelen (A140, 141, 142 & 144 in Aloxe-Corton en AL 353 & 355 in Pernand-Vergelesses om precies te zijn) van deze cru qua beheer overgenomen van ‘grootgrondbezitter’ Bonneau du Martray, ooit eigenaar van > 24 ha.

Positief en…..
Corton-Charlemagne is niet onomstreden als Grand Cru-terroir. Te vaak halen de wijnen niet het niveau dat je van wijnen van € 100,00 tot € 2500,00 per fles mag verwachten. De Grand Cru is wellicht te groot (> 57 ha) voor een homogeen kwaliteitsniveau en misschien dat Karel de Grote er weliswaar liever witte druiven zag dan blauwe (het uiterlijk van zijn baard was meer gebaat bij witte wijnen), maar is de chardonnay toch niet de beste druif voor alle percelen. Het zijn argumenten waarover de meningen uiteenlopen, maar wel gebaseerd op ervaringen die niet altijd even positief zijn, ondanks grootse wijnen van o.a. Vincent Girardin, Bonneau du Martray, Coche-Dury en Leroy.

Exclusief
De bijna 3 ha aan Corton-Charlemagne wijngaarden die DRC nu in beheer heeft (Bonneau du Martray blijft eigenaar), leverden in 2019 ‘slechts’ 9110 flessen op; niet heel weinig, maar onvoldoende om aan de wereldwijde vraag naar deze wijnen te voldoen. Om te voorkomen dat de flessen in een circuit terecht komen met speculanten en hun cliënten die vaak meer gericht zijn op het etiket dan op de wijn zélf, zijn met DRC specifieke eisen t.a.v. de distributie overeengekomen. De wijn wordt in Nederland uitsluitend in 24 toprestaurants verkocht en daar dan alleen onder bijzondere voorwaarden. Zo is er een maximum prijs geadviseerd en afgesproken dat de wijn alleen per tafel van minimaal 4 gasten wordt geschonken en dan maximaal 1 fles om meer liefhebbers te kunnen bereiken. Ook voor de schaarse Vosne-Romanée Duvault-Blochet 1er cru 2019 (slechts de 9e release sinds 1999) gelden deze voorwaarden.

Karakter
Beide wijnen tonen veel karakter waarbij de Corton Charlemagne de weelde en macht van de betreffende Grand Cru percelen op voorbeeldige wijze combineert met een finesse en diepgang die moeilijk te overtreffen is. Elegantie, kracht en lengte gaan hand in hand; de balans tussen hout, zuren en rijp fruit voldoet aan het streven naar perfectie van Domaine de la Romanée-Conti.
De 1-er Cru Vosne Romanée Cuvée Duvault Blochot (vernoemd naar Jacques-Marie Duvault Blochet, voormalig eigenaar van het domein) is nu al schandalig mooi en verlangt naar een aanpassing van de voorwaarden om van de deze wijn aan tafel slechts 1 fles te mogen genieten. De wijn is weliswaar gemaakt van druiven die niet zijn geselecteerd voor individuele Grand Cru’s (Richebourg, La Tâche, Romanée-Saint-Vivant en Échezeaux), maar het feit dat het een blend is die alleen in specifieke jaren wordt gemaakt, staat garant voor een unieke wijn op topniveau.

Met deze wijnen bevestigt DRC zijn toppositie in de regio en verwacht wordt dat de wijnen uiteindelijk ook daadwerkelijk terecht komen bij échte liefhebbers, maar dan wel diegenen onder hen die ‘iets meer‘ te besteden hebben uiteraard… ;-)   

De wijnen worden geschonken bij:

  • Aan de Poel **
  • Broederenklooster
  • Café Parlotte
  • Ciel bleu **
  • De Bloemenbeek *
  • De Bokkedoorns **
  • De Groene Lantaarn **
  • De Lepelaar
  • De Librije ***
  • De Lindehof **
  • Fitzgerald *
  • Flore **
  • Het Roode Koper *
  • In den Doofpot
  • Inter Scaldes ***
  • Joelia by Mario Ridder *
  • Kasteel Heemstede *
  • ONE *
  • Rantree *
  • Savarin
  • ’t Spiehuis
  • TRIBECA **
  • Vista *
  • Zarzo *

Met dank aan: Le Vin en direct, fotograaf Eelco van Wieringen, Michel Lainé van Business France en restaurant @kom_eten, die de buitengewoon smakelijke lunch verzorgde.

 

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn

Grieks-Macedonië en xinómavro

Grieks-Macedonië en xinómavro

Op uitnodiging van Laurens en Annette Hartman van Ktíma (domaine) Karaníka verbleef Guus van Otterloo eind mei 2022 een aantal dagen in Grieks Macedonië om de autochtone rode druif xinómavro beter te leren kennen.
vineyards.com

Setting
Naoussa (PDO) is van oudsher de bekendste naam in deze regio, maar de PDO Amýnteo, iets westelijker, is in opkomst. Beide zijn verplicht 100% xinómavro. Dit deel van Macedonië heeft, zeker voor Griekse begrippen, een ‘cool climate’, Amýnteo voorop, want de wijngaarden bevinden zich hier op een plateau, 650m hoog.

Naoussa
, bekend door de Griekse wijngiganten Boutari en Tsantali, is wat warmer. De bodem is tamelijk vruchtbaar en bestaat uit kalkhoudende klei en leem met soms wat zand. In Amýnteo is de temperatuur lager, in juli bijvoorbeeld vergelijkbaar met Bordeaux. Hier vind je veel zand en lichte, kalkhoudende klei. Alpha Estate is de grote speler. De hoeveelheid neerslag in Naoussa en Amýnteo is vrijwel gelijk maar de verdeling is anders door de bergrug die beide gebieden van elkaar scheidt. In Amýnteo zijn de winters natter, in Naoussa de zomers. Konstantinos Lazarakis (MW) vergelijkt Amýnteo met de Côte de Beaune en Naoussa met de Côte de Nuits. Ik laat dat voor zijn rekening.

De druif

Om xinómavro te begrijpen en te kunnen waarderen,  moeten we even stil staan bij de eigenschappen van deze druif.

  • Xinómavro heeft van nature een laag anthocyaangehalte en dus een tamelijk lichte, transparante kleur.
  • De structuur daarentegen is fors en het tanninegehalte kan enorm hoog zijn, vergelijkbaar met o.a. tannat, sagrantino, aglianico of nebbiolo. Zorgvuldige vinificatie is daarom noodzakelijk. Vroeger was een cuvaison van vier weken ‘normaal’, met vaak (te?) harde wijnen als gevolg. Vandaag wordt een dag of tien ‘cold soaking’ vóór de alcoholische gisting gevolgd door een cuvaison van twee weken steeds vaker toegepast. En met succes.
  • Xinómavro kán (met kunstmest) een hoge opbrengst geven, tot 60-70hl/ha toe. Gevolg is wel dat de wijn nergens meer naar smaakt en er alleen een kale, drogende structuur overblijft. Goed verzorgd op arme bodem is het rendement doorgaans 30 tot 35hl/ha. Een lager rendement leidt natuurlijk tot meer vulling, bij xinómavro noodzakelijk voor een evenwichtige wijn.
  • Bij de aroma’s worden, afhankelijk van het terroir, vaak genoemd: rozen, ijzer, bloed, animale tonen en ook tomaat en olijfolie.
  • Jonge xinómavro kan, zeker voor onervaren wijndrinkers, lastig zijn: de tanninestructuur wordt vaak al ’te fors’ervaren. Goed gemaakt wijnen met wat rijping (6-10 jaar) zijn echter de perfecte begeleider van bijv. stoofgerechten en vlees van de grill.

Interessante producenten.

Naoussa

  • Ktíma Dalamara maakt prima wijn in een eigen, wat zwoele stijl. Het fruit is soms overrijp maar dat is een kwestie van smaak. Love or leave it.

  • Ktíma Diamantakos is voor sommigen dé top van Naoussa. In de rode Magoutes ruik en proef je geen ijzer, bloed of animale tonen. Denk rood fruit, ronde smaak en een (voor xinómavro) zeer toegankelijke structuur. Je zou kunnen zeggen ‘xinómavro 2.0’. Het is uitstekende wijn in een moderne stijl en zeker aan te bevelen. Voor mij persoonlijk is het karakter van Xinómavro te ver weg.

  • Ktíma Kiryianni is van Yiannis Boutaris, een telg uit de Boutari-familie die in 1995 voor zich zelf begon. Zijn top wijn, Ramnista, is goed tot zeer goed. Drinken vanaf zes jaar na de oogst. Soms is Raminista erg hoog in alcohol en ook het houtgebruik is niet altijd even subtiel. 2017 is goed in balans.

  • Mijn favoriet in Naoussa is Argatia, wat zoiets betekent als ‘samenwerken om een gemeenschappelijk doel te bereiken’. Het brein achter dit kleine bedrijf (17.000 flessen per jaar) is Haroula Spinthiropoulou, agronoom, universitaire docent en dé autoriteit op het gebied van Griekse, autochtone druiven. Haar zoon Christoforos Giorgiadis heeft de dagelijkse leiding en maakt de wijn. Wit, rosé en rood, alles is loepzuiver, goed in balans en prima druif-getypeerd. Sinds 2012 zijn er twee Naoussa’s: één van diverse terroirs en een ‘single vineyard’ van een licht, alluviaal bodemtype met meer zand. Beide zijn uitstekend, de ‘single vineyard’ iets complexer dan de ‘gewone’.  Volgens Christoforos Giorgiadis is 10 jaar de ideale leeftijd om Naoussa van Argatia te drinken.

Amýnteo.

Alpha Estate (150 ha) werd in 1997 opgericht door Makis Mavridis en Angelos Iatridis. In 25 jaar is Alpha uitgegroeid tot een supermodern wijnbedrijf. De wijnen zijn beslist correct, maar niet echt interessant; daarvoor is de insteek m.i. helaas té commercieel.

Ktíma Karaníka
De beste wijn in Amýnteo wordt gemaakt door onze gastheer, Laurens Hartman, op: Ktíma Karaníka. “Ja, natuurlijk, denkt u wellicht, want hij betaalt uw reis en verblijf”, maar ik meen het en sta daarin niet alleen. Gerenommeerde wijnprofessionals als Magda van der Rijst en Vicky Corbeels denken er net zo over.

Voor wie het verhaal nog niet kent, hieronder wat meer over Karaníka.
Laurens Hartman en Annette van Kampen begonnen in 2007 een tweede carrière in Amýnteo. Laurens, met een Griekse moeder, kende de streek en zag de potentie van xinómavro (hoge zuurgraad) als basis voor een kwaliteits ‘blanc de noirs’. Hij kocht een paar hectaren oude stokken xinómavro, volgde een cursus wijn maken aan de Davis-universiteit en begon. Inmiddels is duidelijk dat zijn idee klopt. Zijn mousserende wijnen (méthode traditionelle) worden algemeen beschouwd als de beste van Griekenland en staan in sterrenzaken in London en New York. Naast de mousseux is ook zijn rode xinómavro ‘old vines’ van hoog niveau, met name vanaf 2017. Het werk in de wijngaarden is biodynamisch en in de kelder werkt de jonge, talentvolle oenologe Lia Gatsou zeer nauwgezet en zo natuurlijk mogelijk. Samen met Laurens (visie) en Anette (administratie, logistiek en ‘het geweten van Karaníka’)) vormt zij een sterk team. Er is veel nieuwe aanplant en het oppervlak aan wijngaarden is nu 15 ha. De productie zal de komende jaren groeien van 50.000 naar 80.000 flessen.
Laurens lijkt onvermoeibaar en is niet te stuiten als promotor van xinómavro. In zijn kantoor organiseerde hij een proeverij met 23 xinómavro’s van 14 producenten uit Amýnteo, Naoussa en Goumenissa van 1998 tot 2021. Een bijzonder evenement waarbij de wijnen van Dalamaras, Diamantis, Kiryianni, Argatia en Karaníka het beste scoorden. Niet vaak heb ik producenten gezien die zich zo open en kwetsbaar durven op te stellen. Maar Laurens lijkt geen geheimen te hebben, hij wil gewoon de best mogelijke xinómavro-wijn maken in Amýnteo. En alsof dat niet genoeg is vertegenwoordigt hij inmiddels ook alle Griekse wijnbouwers bij de EU in Brussel. Aan energie geen gebrek, zullen we maar zeggen.

Een bijdrage van Guus van Otterloo, allround professional met ervaring als zelfstandig ondernemend importeur, detaillist, chef, sommelier en liefhebber.

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn