Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Tampere Wine Fest

Timo Jokinen (alias Viinitimo) is wereldberoemd in én buiten Finland. Hij is rustig, ervaren, bekwaam en bovendien een prettig persoon. Onder zijn kalme uiterlijk zit een energieke persoonlijkheid verscholen, altijd klaar om allerlei uitdagingen aan te gaan op het gebied van wijn en gastronomie. Samen met zijn vrouw Pannee heeft hij talloze, letterlijk grenzeloze, evenementen georganiseerd, waaronder het Tampere Wine Fest.

Internationaal
In het Olympia theater in Tampere presenteerden onlangs ruim 40 producenten meer dan 300 wijnen en werden verschillende proeverijen en Master Classes gegeven. Italië was ruim vertegenwoordigd, maar ook diverse Franse en andere Europese wijnproducenten en wijnmakers uit Zuid-Amerika en andere delen van de wondere wijnwereld waren aanwezig. Tot de bijzondere gasten behoorde collega Yair Koren Kornblum die er een proeverij rond Israëlische wijnen verzorgde, zoals ondergetekende dat mocht doen met een fraaie selectie Chianti Classico.

Toscane
PR-specialist Riccardo Gabriele was er om de wijnen van enkele van zijn relaties te laten proeven, waaronder die van San Gervasio, Boscarelli en Petro Beconcini uit Toscane. Paola Banchi schonk er o.a. de wijnen van Tua Rita, inclusief één van mijn meest favoriete wijnen, de Giusto di Notri. De wereldwijd zeer geprezen Redigaffi ontbrak evenmin en deze 100% merlot mocht ook op vele Finse bewonderaars rekenen.

Piemonte en meer
Nicola Argamante van Podere Ruggeri Corsini toonde er zijn fraaie Piëmontese wijnen, zoals Chiara Ferraris dat deed met haar onvolprezen wijnen van (o.a.) de Ruché-druif, Sandro de Bruno met zijn mooie Soave Colli Scaligeri en Renata Bonacina met haar Dacapo NIzza. Bijzonder was de kennismaking met David Cohen die me zijn Finse fruitwijnen liet proeven, waaronder de Sametti, een uiterst smakelijke ‘wijn’ van bosbessen. Een persoonlijke mini Master Class kreeg ik van Rita Russo uit Sicilie, die wereldberoemd is om haar Limoncello (o.a. verkrijgbaar via Wijngoeroe, Lammert Wiegmink), maar ook een fantastische Liquore di Arancia, Gelsi Neri en Alloro maakt.

Culinair en zo
Tussen de proeverijen door was het mogelijk om Tampere wat beter te leren kennen en stops bij de markthal, uitkijktoren van Pyynikki en de Dom van Tampere (ontworpen door Lars Sonck), leerde dat de op twee na grootste stad van Finland, ook voor niet-wijnliefhebbers het nodige te bieden heeft. Tot de culinaire specialiteiten behoren (uiteraard) diverse vissoorten uit de talloze meren in de directe omgeving van Tampere, zoals ik mocht proeven in Ravintola Henriks en Ravinteli Bertha. Het is een soort traditie geworden om samen met collega Yair aan het officiële programma van onze wijnreizen te ontsnappen en in plaats van saaie, eindeloze en vaak matige  galadiners, gewoon even een pizza met een biertje te pakken. Ons bezoek aan Tampere verplichtte ons niet tot opzitten-en-pootjes-geven-diners, en zonder schuldgevoelens (voor zover aanwezig) genoten we van een uitstekende pizza met een glas Moretti in Pizzarium Luca.

Klein maar fijn
Het Tampere Wine Fest is een kleinschalig evenement, maar telt vele wijnen op het hoogst mogelijk kwaliteitsniveau. De selectie en het netwerk van Timo Jokinen laat zich niet beperken door het staatsmonopolie van Alko, zodat ook wijnen die niet in de Finse wijnhandel of restaurants te vinden zijn kunnen worden geproefd. Alleen dat al bevestigt de bijzondere positie en toegevoegde waarde van deze wijnbeurs.

Chianti Classico
Voor de proeverij selecteerde ik de volgende wijnen:

– Monteraponi, Chianti Classico, 2016
– Querciabella, Chianti Classico, 2015
– Castellare di Castellina, Chianti Classico Riserva, 2015
– Castello di Monsanto, Chianti Classico Riserva, 2014
– Badia a Coltibuono, Chianti Classico Riserva, 2013
– Le Miccine, Chianti Classico Gran Selezione, 2014
– Fontodi, Vigna del Sorbo, Chianti Classico Gran Selezione, 2014

Een mooie diversiteit aan stijlen, variërend van de even mondvullende als frisse en loepzuivere Monteraponi, de fijne Querciabella met zijn mondiale accent door de delicate invloed van barriques en de klassieke aroma’s van de Badia a Coltibuono. De Riserva van Castello di Monsanto nog jong en toegeknepen, maar veelbelovend voor de toekomst, terwijl de Riserva van Castellare zich nu al gul en rijk presenteerde. Dat er in 2014 wel degelijk mooie wijnen zijn gemaakt, werd benadrukt door de Gran Selezione van Miccini en (uiteraard) de Vigna del Sorbo van Fontodi.

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

Thomas d’Hooghe; door en verder…

Maandag 2 juli 2018 is een nieuwe mijlpaal in het leven van chef Thomas d’Hooghe (1990). Waar de afgelopen weken in het teken stonden van afscheid, zo staat de komende week de nabije toekomst centraal. Hij gaat door en verder…

Genieten:
Op vrijdag 17 juni mocht ik een laatste keer genieten van een geweldig diner in restaurant Hemelrijk in Hulst. De eigenaren, Frank en Irene d’Hooghe, besloten namelijk, in goed overleg met hun zoon en chef Thomas, de zaak te sluiten en van een welverdiend pensioen te gaan genieten.

Puur Zeeuws
Voor Thomas een ingrijpende beslissing, want sinds hij sinds 2012 de verantwoordelijkheid voor het restaurant overnam, heeft hij er veel meegemaakt. Van dieptepunten in een voor velen volstrekt onbekende zaak met wekelijks slechts een luttel aantal bezette tafeltjes tot aan culinaire succes met respect van toonaangevende collega’s en hoge waarderingen in o.a. de Gault&Millau restaurantgids. Thomas maakte het allemaal mee en bleef even bescheiden als gedreven en overtuigd van de klasse van pure Zeeuwse producten en zijn visie op de gastronomie.

Prettig
Zijn werk was baanbrekend en vaak zelfs ongeëvenaard, maar het ontbrak hem soms aan het geluk dat iedereen nodig is. Zo bleef een Michelin ster uit en ontbrak het restaurant om onbegrijpelijke redenen zelfs in de altijd veelbesproken Top-100 van de ‘Lekker’. Het zorgde voor de nodige druk: ingrediënten, kookkunsten, wijnen en service op topniveau, maar niet altijd de bijpassende revenuen. De inzet van zijn ouders waren een minstens zo belangrijke factor, ze gaven aan behoefte te hebben aan wat meer rust.  Tijdens het afscheidsdiner fluisterde moeder Irene me in het oor: “Vanaf maandag moet ik niks meer….”. Een prettig vooruitzicht, zo was aan haar gezicht af te lezen.

Herman
Voor Thomas betekent de sluiting van Hemelrijk geen afscheid van de topgastronomie. In tegendeel zelfs. Sergio Herman is altijd fan van de kookkunsten van Thomas geweest en samen met collega chef Syrco Bakker van Pure-C heeft d’Hooghe de nodige tijd doorgebracht en o.a. allerlei pure, typische Zeeuwse producten ontdekt. Die samenwerking krijgt nu een concreet vervolg, met daarin een belangrijke rol voor Thomas d’Hooghe.

Pure-C
Zoals bekend is, bezit Sergio Herman (o.a.) restaurant Pure-C in Cadzand. Het is gevestigd in het ‘Strandhotel’ en bekroond met een Michelin-ster. Gasten kunnen er genieten van een fraai uitzicht over zowel de Noordzee als de Westerschelde en het menu brengt veel moois uit deze wateren op tafel. De keuken van Pure-C wordt geleidt door chef-kok Syrco Bakker, protegé van Sergio Herman en tot de sluiting in 2013 zijn steun en toeverlaat in Oud Sluis (***).

Gastronomisch genot
Plannen voor een serieuze uitbreiding van het gedeelde pand, maken dat er ruimte is gekomen in de keuken, ruimte voor nog een top-chef, in dit geval Thomas d’Hooghe. Hij zal er in nauwe samenwerking met Bakker en Herman zijn eigen draai gaan vinden en op zijn manier bijdragen aan het uitbouwen van het succes van Pure-C. Voor Thomas een nieuwe uitdaging in een ambiance die bij zijn ambitie en visie past. Thomas (en ook Sergio en Syrco) kennende, biedt Pure-C vanaf aanstaande maandag weer allerlei nieuwe vormen van gastronomische genot.

Succes, waardering en felicitaties
Ik wens Thomas het succes en de waardering die hij verdient en feliciteer Sergio en Syrco met hun beslissing om samen te werken met één van de beste jonge chefs die Nederland rijk is. Voor mij betekent het in ieder geval dat ik binnenkort weer wat te schrijven heb voor mijn rubriek “Fred komt wel eens ergens…”.

Het afscheidsmenu ‘Hemelse smaken’

1. Smakelijk gepriegel met naald en kreukels

2. Hamachi ceviche met Thaise curry en algen

3. Veldkomkommer, poeder van pomelo-ijs, krab en verveinejus.

4. Zeeuwse asperges met langoustine, kaviaar en daslook

5. Kabeljauw, groene asperge, kreeft en jus van Indiase curry

6. Lam met Arabische aroma’s, lamsjus met sjemulah en gegrilde courgette

We dronken (o.a.):

Magnum, Annamaria Clementi Ca’ del Bosco, 2008

BraideAlte, Livon, 2015
(gedecanteerd uiteraard)

Chateau Talbot 1995

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest