Flessenpost
- Door Fred
- juli 28, 2023
- 09:45
Vrijwel elke dag vind ik in de mailbox persberichten over nieuwe producenten, de jongste, fenomenale oogstjaren of andere wijnen die ik beslist niet mag missen. Mijn standaard antwoord is altijd: “Always willing to taste and review”, want dat is nu eenmaal mijn vak. Niet zelden resulteert dat in een bezoekje van een koeriersdienst en mag ik aan het werk. Deze week proefde ik, samen met 2 proefmaatjes, enkele van die wijnen en tekenden we het volgende op.
Vooraf moet ik opmerken dat mijn bevindingen regelmatig afwijken van hetgeen ik elders op sites, social media of in vakbladen lees. Bij mij ligt de lat hoger dan bij de meeste van mijn collega’s. Ik wil lezers namelijk graag een zo eerlijk en objectief mogelijk advies geven en ben dan ook niet afhankelijk van verkoop of advertenties. Punten geven doe ik niet; de meeste scores zijn zinloos, net als de gemiddelde proefnotitie. Waar je in de professionele wereld het woord ‘lekker’ niet mag gebruiken, is dat voor mij juist de kern waar het om draait. Het verhaal kan geweldig zijn, maar als je de wijn niet ‘lekker’ vindt, waarom zou je hem dan kopen? Natuurlijk er zijn uitzonderingen, zoals wijnen als belegging die meestal niet worden gedronken, maar wel een ‘lekker’ rendement opleveren, of wijnen met een ‘lekker’ imponerend etiket of prijskaartje, waarbij de wijn zelf minder belangrijk is.
ChouChou
De nodige jaren geleden schreef ik een artikel over ‘celebrities’ en hun wijnen. Belangrijkste conclusies toen waren dat de ‘boodschap in een fles’ bij mij niet overkwam, dat de wijnen van een voormalig president uit de VS even duur als populistisch met een zuur en agressief accent waren, dat ik doof bleef voor de blinde ambitie van een beroemde zanger als wijnmaker en dat de wijnen van (voormalige) pornosterren niet altijd opwindend zijn.
Eerder dit jaar kondigde Delta Wines aan de trotse distributeur te zijn van ChouChou, een Côtes de Provence rosé, gemaakt door Château Camparnaud voor Bas Smit en Nicolette van Dam. Samen spraken ze de ambitie uit om ChouChou hét rosémerk van Nederland en ver daarbuiten te maken, een serieuze uitdaging met concurrentie van o.a. AIX, Miraval, Whispering Angel en zelfs Kylie Minogue. In de wereld van rosé variëren de wijnen van plat en flauw tot indrukwekkend en complex, met voor de laatste categorie een hoofdrol voor wijnen uit regio’s als Bandol en we waren benieuwd naar de positie van de ChouChou.
De ChouChou wordt gemaakt van Grenache, Cinsault, Syrah, Tibouren en Rolle, aangekondigd als een unieke blend, maar dat is wat overdreven. Deze druiven worden volop gebruikt in de Provence; daar horen ze namelijk thuis en iedereen heeft ze wel staan. Qua structuur en smaak valt de ChouChou in de klasse ‘middle of the road’, de prijs daarentegen ligt wat hoger. De wijn op zich is uiteraard netjes, hij is vriendelijk met een slank postuur en correcte balans, maar imponeren doet hij niet, daarvoor ontbreekt inhoud en karakter. Ons advies: Wil je Bas en Nicolette een plezier doen, koop dan beslist een fles. Doe je liever jezelf een plezier, kijk dan ook eens naar alternatieven. Bij de Appie koop je bijvoorbeeld voor minder geld erg nette rosé van o.a. Saint Roche Rosé of de Domaine de Saint Ser (ook uit de Provence) en diverse wijnspeciaalzaken bieden meer en meer interessante alternatieven.
Castello di Radda, Chianti Classico Riserva, 2016
Normaal gesproken haak ik vrijwel direct af als ik teksten zie als: “New, enhanced packaging”. Nu was het echter een mooi excuus om weer eens contact te hebben met een consultant die ik al heel wat jaren ken. Ze is nu betrokken bij de marketing voor de Agricole Gussalli Beretta Group, de wijnbouw afdeling van Beretta, vaak meer bekend als de historische vuurwapenfabrikant. In 2003 kochten ze Castello di Radda en daarmee maakt dit wijnhuis nu deel uit van een kwintet wijnbedrijven, waartoe ook Lo Sparviere in Franciacorta; Orlandi Conticci Ponno in de Abruzzen, Fortemasso in Monforte d’Alba en Steinhaus in Alto Adige behoren. Onder toeziend oog van consulterend oenoloog Maurizio Castelli maakt Castello di Radda een goede reeks wijnen waarvan de Chianti Classico Riserva uit 2016 onlangs Tuil bereikte. Deze wijn is een 100% Sangiovese (miv 2020 biologisch gecertificeerd), opgevoed in tonneaux en grote vaten van Slavonische eiken. Het doel is de typiciteit van Chianti Classico te respecteren en dat doel is zonder enige twijfel bereikt. Tijdens het proeven met mijn twee proefmaatjes, overheerste een tevreden gevoel. Tevreden omdat de wijn inhoud heeft, een uitstekende balans, een hoog doordrinkbaarheidsgehalte en de typiciteit die we in Chianti Classico zoeken. Een mooi gevulde, energieke wijn die uitnodigt om een volgend glas te nemen en inspireert om er fraaie gerechten bij te eten, waarbij de wijn nooit een ondergeschikte rol zal spelen. De wijn overtuigt en zal de komende 5 tot 10 jaar niets aan kwaliteit inboeten. We vonden het een genot om deze wijn te mogen proeven en van de resterende wijn in de fles, werd ook de volgende dag nog uitgebreid genoten. De Castello di Radda Chianti Classico Riserva 2016 van de Gussalli Beretta Group mag gerust een schot in de roos genoemd worden.
Voor meer informatie: castellodiradda – Home of marketingmanager Daniele Gaia, d.gaia@agricolegussalliberetta.com
De wijnen zijn o.a. te koop bij Icarius; https://icarius.nl/
Castello di Querceto
Ik kreeg twee wijnen opgestuurd van dit historische wijndomein dat al 125 jaar in bezit is van de familie François en ik al heel wat jaartjes ken. We proefden de Chianti Classico Riserva 2020 en de Chianti Classico 2021 en waren erg tevreden over de tweede wijn. De Riserva presenteerde zich wat nukkig, wellicht dat wat jaren flesrijping hem wat vriendelijker maken. De reguliere Chianti Classico kwam erg prettig over: toegankelijk, fruitrijk met een nette houtondersteuning en vooral veel sappig en opwekkend drinkplezier. Een erg prettige wijn voor elke dag, iedereen en allerlei gerechten met de onmiskenbare kenmerken van goede Chianti Classico.
Zie ook: Castello di Querceto | Una famiglia, la sua storia e i suoi vini
Il Borro
Via Peter van Houtert kwam Dominic Thranum, Brand Development Manager van Il Borro, in contact met me en vroeg of ik de wijnen een keer wilde proeven. Daar zeg ik doorgaans geen ‘nee’ tegen en zodoende opende ik deze week enkele flessen van dit domein. Il Borro is gelegen in de Valdarno di Spora in het zuidoosten van Toscane en sinds 1993 eigendom van de gebroeders Ferruccio en Salvatore Ferragamo. Het domein omvat zo’n 1100 ha, waarvan er 85 zijn aangeplant met druivenstokken, 40 met olijfbomen, 3 met groenten en kruiden en 272 in gebruik zijn voor akkerbouw. De rest is bos en geeft ll Borro de omgeving die aansluit op de wensen van de gasten van het luxe resort, Il Borro Relais & Châteaux met meer dan 50 comfortabele suites, een bistrot en gourmet restaurant. Tot 2022 bezat Ferragamo ook een ander wijnbedrijf annex resort, Castiglion del Bosco in de regio Montalcino. Van deze wijnen ben ik nooit een fan geweest, maar dat geldt niet voor de wijnen van Il Borro. Met mijn proefgenoten waren we onder de indruk van eigenlijk alle wijnen en konden we ook de prijzen ervan waarderen, net als het feit dat er biologisch wordt gewerkt.
Lamelle 2021
Niet iedereen zit te wachten op “weer een chardonnay”, waar we moeten toegeven dat deze wijn erg netjes is en alles behalve een karikatuur is of goedkope kopie van beroemde Bourgognes. De wijn heeft een eigen stijl, aangenaam slank en fris, doordrinkbaar dankzij het ontbreken van een houtopvoeding, maar wel met voldoende structuur door 2 rijping in RVS ‘sur lie’.
De Borrigiano 2020 is de wijn waarmee we welkom geheten werden in het assortiment met rode wijnen. Normaal gesproken ben ik niet zo’n fan van sangiovese/cabernet blends, maar deze wijn zit duidelijk in de hoek met aangename uitzonderingen. Het speelse karakter spreekt ons allemaal aan.; de wijn is vriendelijk, aangenaam verfrissend met een sappige structuur die je blij maakt en naar een volgende slok doet verlangen. Geen poespas, gewoon lekker en bovendien bio met een alcoholpercentage van slechts 12,5 %, steeds belangrijker, ook in de horeca. Een aanrader!
Pian di Nova, 2019
Waarom syrah in Toscane? Nou, omdat het soms erg goed gaat! De 25% sangiovese geeft het rijpe, peperige karakter van de syrah wat extra fraîcheur en zorgt voor een prima wijn in een toegankelijke stijl zonder dat deze ‘goedkoop’ wordt. Deze sappige, fruitrijke wijn is commercieel in de juiste zin van het woord; hij zal namelijk erg veel mensen plezieren, datgene wat een wijn behoort te doen! Dat de wijn goed betaalbaar is, maakt hem alles nog meer aantrekkelijk.
Sangiovese Vigna Polissena, 2018
Zonder de andere wijnen tekort te willen doen, dit is mijn favoriet! Fruit en hout zijn perfect verweven, waarbij de sangiovese doet wat hij moet doen, zijn elegantie en finesse tonen. Zeer goed gemaakt wijn met de typische kenmerken van de druif en zijn terroir. Dit is een wijn waarvan de fles zo leeg is en waarvan je rustig een 2e fles kunt openen want ook de prijs is netjes. James S. geeft een score van 95/100 punten en hoewel deze uiterst commerciële wijnschrijver steeds meer bewijst dat je zijn scores niet serieus kunt nemen, kunnen we hem in dit geval geen ongelijk geven.
Il Borro, 2018
Je kunt zeggen wat je wilt of zelfs principiële bezwaren hebben tegen Super Tuscans, maar deze wijn (in dit geval 50% Merlot, 35% Cabernet Sauvignon en 15% Syrah) is gewoon verdomd goed gemaakt. Prima vulling, zuren, houtgebruik etc. Een complete wijn met een internationaal accent die veel mensen zal bevallen; zeer geslaagd en zijn hogere prijs beslist waard. Staat zijn mannetje in gezelschap van vele beroemde andere Toscaanse Bordeaux blends of vergelijkbare wijnen en al proevend kregen we visioenen van bistecca’s…
Il Borro is nog niet vertegenwoordigd in Nederland en dat is jammer. Als ik in de handel zou zitten…..
Dominic Thranum geeft ongetwijfeld graag meer informatie over de mogelijkheden 😉 dominic.thranum@ilborro.it
Costa Arènte, Amarone della Valpolicella Valpantena, 2018
Amarone: vaak log, zwaar, alcoholisch en onmogelijk om te combineren met iets anders dan harde kazen of hazenpeper. Deze wijn bewijst dat het ook anders kan en eigenlijk moet… We steken onze neuzen in het glas en ruiken prachtig rijp rood fruit, besjes, bloemetjes en een zachte, warme gloed van hout. De finesse en elegantie uit de neus komt terug in de mond en we zijn blij. Dit is erg goed en toont aan hoe mooi aamarone kan zijn. Ja, de wijn is rijk en heeft ‘voldoende’ alcohol, maar wat vooral centraal staat is zijn balans en doordrinkbaarheid. Een voorbeeldige amarone en het feit dat dit nog maar het eerste jaar is dat deze wijn op het eigen domein is gemaakt, belooft nog veel meer moois voor de toekomst. De avond na de proeverij, nam ik (samen met mijn lieftallige echtgenote) nog een klein glaasje van de wijn, nog een glaasje en toen was de fles “ineens” leeg… Het grootste compliment dat je een wijn kunt geven.
Voor meer informatie: CA_HomePage | Costa Arènte (costarente.it)
