Broodje kaas bij Da Vinci
Enkele weken gelden kreeg ik een emotionele oproep: “Waar blijven die bijzondere avonden (of middagen) in geweldige restaurants met fantastische wijnen?” En ja, ik moest toegeven dat mijn vizier de laatste maanden meer gericht was op allerlei workshops dan op memorabele momenten met mooie wijnen in fijne restaurants.
Tijdens een uiterst aangename proeverij met wijnen van Vega Sicilia in Amsterdam kwam ik Petro Kools tegen, ja die van restaurant Da Vinci uit Maasbracht. Hij vertelde dat 2018 in het teken staat van het 25-jarig jubileum van Da Vinci en dat Margo en hij verschillende plannen hadden gemaakt om dat te vieren. Ik zag meteen mogelijkheden om het nuttige met het aangename te verenigen en stelde hem voor een keer iets leuks bij hen te doen. Petro zei meteen: “Ja! Leuk! Doen we!”.
Min of meer op datzelfde moment, bereikte me een bericht dat enkele lieve wijnvrienden een heerlijk idee hebben: Genieten van een broodje kaas! Voor diegenen die dit begrip niet kennen; een ‘broodje kaas’ is bij bepaalde intimi uit de horeca een soort eufemisme voor een exorbitante lunch.
Tegelijkertijd werd bekend dat er een bijzondere fles ter discussie stond: een Biondi Santi Riserva 1945. De discussie betrof de authenticiteit van de fles, want hij was nog opmerkelijk goed gevuld en een schaduw op de fles deed vermoeden dat er voorheen een andere etiket op de fles had gezeten.
De eigenaar van de fles zocht naar een soort bevestiging en stelde voor de wijn te serveren bij het ‘broodje kaas’, uiteraard in een gepaste omgeving en in het juiste gezelschap.
Op zondag 30 september trok een groep notoire liefhebbers naar Restaurant Da Vinci (*) te Maasbracht om daar een intrigerende reeks wijnen te proeven en uitgebreid te genieten van de kookkunsten van Margo Reuten.
Ik had een bonte verzameling wijnen bijeen gesprokkeld voor deze bijzondere zondag en bij aankomst nam maître-sommelier Jesse Dean Bruijstens meteen het initiatief door de flessen te openen, te keuren en de volgorde van de series af te stemmen op het menu.
Als aperitief schonk Bruijstens een mousserende wijn uit Nederland, de Brut 2015 van domein de Wijngaardsberg, eigendom van de onvolprezen Jules Nijst. Ik kende de wijn al en was blij dat Da Vinci met zo’n fraai Nederlands product werkt. Mooi fris en strak in de neus, goed vol van smaak met de juiste balans en uiteraard loepzuiver.
Ook andere mousserende wijnen kwamen op tafel, een uitdagende serie met wijn van topproducenten uit Italië, Spanje en Frankrijk.
- Textures de Pedra, Raventós i Blanc, 2013 (importeur Vinites)
Slank en zeer verfijnd, opwekkend en doordrinkbaar, een geweldig aperitief met een fenomenale prijs-kwaliteitverhouding - Dosage Zéro Noir Vintage Collection, Ca’del Bosco, Franciacorta Riserva, 2008 Krachtig, heel precies, fraai droog met veel inhoud en lengte; voorbeeldig in alle opzichten
- Clos des Goisses, Philipponnat, Champagne, 2007 (importeur Vinites)
Rijk en voornaam, breed uitwaaierend in het glas, mooi gerijpt en complex, een hele mooie maaltijdchampagne
We genoten deze eerste serie bij een uitgebreide reeks amuses, inclusief de allereerste amuse die Margo 25 jaar geleden introduceerde.
De salade van koningskrab met ceviche van zeebaars, anna gold kaviaar, dragon en yoghurt werd begeleid door een tweede serie wijnen met veel variatie in geuren en smaken.
- Nozze d’Oro, Tenuta Regaleali, Sicilia IGT, 2016 (importeur Vinites)
Een wijn die gedecanteerd werd, want een recente ervaring had me geleerd dat de wijn gebaat is bij lucht. Een fijn gestructureerde wijn, heel fris met veel opwekkende elementen en perfect bij de salade. - BraideAlte, Livon, Venezia Giulia Bianco, 2015 (importeur Alto Vino)
Ook gedecanteerd, want deze wijn heeft een enorm potentieel en is eigenlijk gemaakt voor de toekomst. Maar goed, we proefden hem nu en met de nodige lucht bleek hij ook nu zijn grootse klasse te tonen en werkelijk fantastisch te zijn bij de ceviche. - Zerberos Suaviñón, Daniuel Ramos, 2012
Een wijn waarvan slechts iets meer dan 500 flessen zijn gemaakt en een fraai voorbeeld van een geslaagde ‘natuurlijke wijn’. Niet gefilterd, breed van smaak met gistige aroma’s, mooie zuren en veel sap en smaak in een ‘beluchte’ stijl. Niet de ideale partner bij het gerecht, maar zonder enige twijfel een geweldige wijn bij allerlei kazen en gerechten met groenten.
De kalfshaas met zwezerik op risotto met eekhoorntjesbrood en truffel ging vergezeld van drie totaal verschillende wijnen:
- Κπ Garnacha Rosé, Daniel Ramos, Alberche River Valley, 2015
Van dezelfde wijnmaker als de sauvignon en ook hier een wijn met een overduidelijk ‘natuurlijk’ karakter. Sap- en fruitrijk, veel materie, prachtige zuren, belucht maar alles behalve oxidatief en zeer opwekkend en uitdagend (met hier en daar een lichte twijfel aan de zuiverheid van de fles, een reden om binnenkort eens een andere fles te proberen). - Santa Lucia Highlands Pinot noir, Gallo Signature Series, 2013 (importeur Walraven Sax)
Een gloedvolle pinot noir met veel rijp fruit, een warm karakter en de juiste balans tussen fruit en hout en alcohol en zuren; zeer geslaagd voorbeeld van een moderne Californische pinot noir en toch klassiek te noemen in de combinatie met het gerecht. - Genesi, Sant’Agata, Ruchè di Castagnolo, 2011
Mooie, modern gestileerde wijn van een relatief onbekend druivenras, bekroond met en beschermd door een eigen DOCG-status. Duidelijk een prestige cuvee met veel inhoud en een duidelijke invloed van hout, maar evenwichtig en verteerbaar; de ingetogen kracht sloot goed aan op het gerecht.
Bij het duo van het Pietjesveld – tartaar en filet americain proefden we een serie wijnen die de nodige discussie opleverde. De geleerden werden het er maar niet over eens: wel of niet goed; kurk of rijpingsaroma’s?
- Moulin de la Rose, Cru Bourgeois Saint-Julien, 1997
Klassieker Bordeaux, nu heerlijk op dronk, maar nog altijd met potentieel en een uitstekende voorbeeld waarom we altijd weer (kunnen) terugvallen op de wijnen uit dit historische district. - Domaine de Trévallon, Vdp de Bouches du Rhone, 1994
Op dat moment de wijn die de meeste aandacht op zich vestigde, maar dan wel door een totaal verschil van mening over de zuiverheid en kwaliteiten van de wijn. De meningen varieerden van ondrinkbaar tot subliem, iets wat wel meer voorkomt bij de wijnen van dit illustere domein. Ik heb nog 1 fles en ben benieuwd wat deze biedt; ik ga hem beslist over niet al te lange tijd proberen. - Profile, Merryvale 1994 (importeur Hosman Vins)
Oeffff, wat een geweldige wijn; nog altijd jong, levendig, rijk aan rijpe aroma’s, massa’s fruit en een zeer goed gedoseerde houtinbreng. Vooral z’n jeugdigheid maakte indruk.
Ree met ravioli van amarena kersen, spitskool en ganzenlever leek op papier een ideaal gerecht bij een reeks sublieme wijnen met enige rijping en vooral een geheel eigen karakter. Theorie en praktijk bleken volledig overeen te komen.
- Chateau Musar, Bekaa Valley, 2006 (importeur Vinites)
Onvolprezen en we proefden direct waarom; wat een kracht en complexiteit; talloze aroma’s, veel exotische tonen en enorm veel lengte. Een wijn met een enorme toekomst, nu eigenlijk veel te jong, maar al schandalig lekker. - Poggio di Sotto, Brunello di Montalcino, 2004 (importeur Le Vin en direct)
Een van de laatste oogsten van de meester zelf, Piero Palmucci. Zelf was ik wat kritischer dan mijn tafelgenoten (misschien niet de beste fles ooit), maar zij roemden de finesse, diepgang en lengte van de wijn van een van de allerbeste producenten uit de streek. - Bricco Dani, Villa Giada, Barbera d’Asti Superiore, 2000 (importeur Kwast Wijnkopers)
Ik proefde deze wijn al eerder en nam hem dan ook niet zonder reden mee en verwachtte een mooie uitgerijpte barbera op topniveau. Die verwachtingen werden ruimschoots overtroffen, de fles bleek in topconditie en jeugdiger dan ik me herinnerde. Nog vol energie met veel frisse tonen en een prachtige rijping; nog altijd potentieel en een toonbeeld van klasse.
Voor de laatste serie wijnen kozen Jesse Dean en Petro voor een selectie kazen van van Tricht. Het bleek een waar feest met uitdagende combinaties, harmonie en contrast en even smaakvolle als subtiele wijnen als kazen.
- Villa di Capezzana, Carmignano Riserva, 1996
Prachtig gerijpt en zich langzaam openend in het glas, evolutie ,maar nog altijd vol fruitaroma’s van gedroogde vruchten en ook gedroogde bloemen. Rijpe tanninestructuur en veel fraicheur; gewoon heerlijk! - Brunello di Montalcino, Baricci, 1991
Subtiel, authentiek en heel elegant met meer dan genoeg vulling; fraaie uitgerijpt Brunello, een klassieker. - Quierciagrande, Podere Capaccia, Vino da Tavola, 1985
Veel gerijpte tonen, maar beslist niet over de top; impressies van herfst en gedroogd bloemen en vruchten, zoete toets van rijp fruit en mooie zuren; verrassend mooi - Gamay, Luigi Ferrando, Valle d’Aosta, 1970
Qua conditie de oudste wijn van de avond; een oude dame, nu wat vermoeid, maar wie neemt dat haar kwalijk?
De (beoogde) ster van de dag: - Brunello di Montalcino Riserva, Biondi Santi, 1945
De fles bleek in perfecte conditie, mooi gevuld en zonder onzuiverheden. Qua kleur licht, transparant bruin met een rode gloed (de laatste glazen meer kleur) overeenkomstig met sangiovese. Ook in de neus geen twijfel over het druivenras en zijn herkomst, duidelijk brunello met rode vruchten, zoete specerijen en wat herfsttonen die duiden op veel flesrijping. In de mond bleek de wijn heel evenwichtig, overtuigend door veel kracht, maar ook ingetogen en voornaam; fijne zuren naast zoete tonen van rijp fruit , perfect met elkaar in harmonie; een boterzachte tanninestructuur completeert de wijn die nog altijd over reserves bezit voor de toekomst. Aan de authenticiteit werd getwijfeld, maar het oordeel van de aanwezigen was unaniem; we zouden niet weten wat het anders zou kunnen zijn dan een 1945 Brunello di Montalcino Riserva van Biondi Santi.
De middag werd waardig afgesloten met koffie, zoetigheden en een grappa voor de zekerheid natuurlijk…
Onze dank aan de equipe van Da Vinci, fotostudio Ingrid Driessen en niet te vergeten… Ineke!
