De/een toekomst voor Moldavië in Nederland?
- Door Fred
- juli 13, 2023
- 10:01
Master of Wine Cees van Casteren begeleidde afgelopen week een presentatie van Wine of Moldova in samenwerking met Pitch PR. Het was zeker niet de eerste keer dat Moldavië pogingen onderneemt om de handel met Nederland uit te breiden, de eerste initiatieven dateren al van zo’n 30 jaar geleden. De Gastrovino groep introduceerde destijds de nodige wijnen, maar staakte hun inspanningen om verschillende redenen. Op 5 december 2013 werd ‘Wine of Moldova’ opgericht en langzaam maar zeker richtte deze organisatie zich op de structurele promotie van een wijnland dat in vele opzichten bijzonder genoemd mag worden. Aan Pitch PR nu de taak om Nederland te overtuigen van de mogelijkheden die Moldavische wijnen bieden; een interessante uitdaging.
In The Generator te Amsterdam werd een aantal wijnen gepresenteerd, inclusief algemene informatie over Moldavië. Niet heel diepgaand en zonder specifieke gegevens over het doel en de inhoud van de nieuwe campagne, maar daarvoor bleek ook niet heel veel tijd beschikbaar. Ik neem aan dat Pitch daar binnenkort meer over zal prijsgeven, ze gaven in ieder geval aan een grote lading wijnen te hebben voor verdere promotie in Nederland. Tijdens een ‘eenvoudige edoch voedzame’ lunch in de brasserie van het nabijgelegen Pillows Hotel werden de gastronomische kwaliteiten van enkele Moldavische wijnen getest, helaas zonder dat de combinaties vooraf konden worden geproefd, zo gaf sommelier Saskia Smeenk eerlijk toe. Met drie wijnen per gerecht is er gelukkig altijd wel iets wat aardig past, dus grote problemen gaf dat niet. Zelfs een zeer enkelvoudige rosé bleek een correcte begeleider van de tartaar van tomaat. Bij het hoofdgerecht (krokante buikspek), paste een slankere Malbec het beste bij de (te serieuze?) hoeveelheid vet; de twee andere wijnen prestigieuze blends op internationale leest geschoeid) toonden aan dat dit soort wijnen het misschien leuk doen op concoursen of blinde proeverijen, maar een beperkte waarde hebben in de gastronomie.
Cees van Casteren MW verhaalde over zijn eerdere ervaringen in en met Moldavië en zorgde dat de aanwezigen een algemeen beeld kregen van het wijnland dat veel te bieden heeft, maar lijdt onder een structureel gebrek aan aandacht in de internationale wijnwereld en misschien wel aan realiteitsbesef in het eigen land (dit laatste overigens geen conclusie van van Casteren).
Opmerkelijke feiten zijn bijvoorbeeld dat Moldavië over maar liefst 150.000 ha aan wijngaarden beschikt (was ooit 200.000 ha), het de hoogste wijngaarddichtheid ter wereld heeft en er bijna 60.000 boeren zijn die druiven verbouwen. Van al die hectaren aan wijngaarden is overigens slechts 2/3 in gebruik voor commerciële wijnproductie die ca 2 miljoen hectoliter per jaar bedraagt.
Uiteraard stond van Casteren ook stil bij de verschillende druivenrassen die in Moldavië worden gebruikt, waarbij slechts een klein deel (de presentatie vermeldde 16%, maar andere bronnen noemen maar 5-10%) puur Moldavisch is. Zeker 70% van de aanplant bestaat uit de bekende internationale meeste druivenrassen; de rest zijn Kaukasische druivenrassen die we ook in omringende landen (veelal Roemenië, maar ook Georgië) aantreffen.
Opvallend genoeg geen aandacht tijdens de presentatie (of de proeverij) voor het meest aangeplante druivenras in Moldova, de Aligoté (> 4700 ha); wel uiteraard voor de Cabernet Sauvignon (> 4600 ha), Merlot (> 4500 ha) en verschillende andere, zoals de Sauvignon Blanc (> 4200 ha), Chardonnay (> 2300 ha) en Rcațiteli/Rkatiteli (> 2500 ha).
Zijdelings ter sprake kwamen druivenrassen als de Muscat Ottonel (>1200 ha), Pinot Gris (< 800 ha), Feteasca Alba (witte mutatie Feteasca Neagra met > 650 ha, Traminer Roz/Gewurztraminer (>600 ha), Saperavi (> 350 ha), Feteasca Regala (Feteasca Alba X Grasa de Cotnari met ca 300 ha) en de Feteasca Neagra (<250 ha).
De vermelding dat Moldova de 3e producenten ter wereld is voor de Pinot Noir en zelfs de 2e voor Riesling deed de nodige wenkbrauwen fronsen. Geen wonder, want deze bewering werd niet ondersteund door officiële cijfers en lijkt gebaseerd op een ‘alternatieve’ interpretatie van statistieken. Pinot Noir neemt in Moldova de 6e plaats in qua totale aanplant van blauwe druivenrassen (> 1250 ha) en de 3e plaats voor wat betreft wijnen met een PGI-classificatie. Wereldwijd staat > 115.000 hectare aan Pinot Noir geregistreerd, waarvan circa 30.000 in zowel Frankrijk als de VS, bijna 12.000 in Duitsland en rond de 4.000 ha in Nieuw-Zeeland en Italie. Ook in Chili, Argentinie en Zuid-Afrika staat meer Pinot Noir aangeplant dan in Moldavië. Riesling neemt in Moldavië bijna 1.000 ha voor zijn rekening t.o.v. de circa 24.000 ha in Duitsland, de Elzas met > 3.000 ha, Australië met ca 3.150 ha, Washington State met ca 2.500 ha en Oostenrijk met bijna 2.000 ha. Ongeveer 600 ha van de aangeplante Riesling in Moldavië wordt gebruikt voor PGI-wijnen, een aanzienlijk aandeel, maar dan t.o.v. de totale productie van Moldavische PGI-wijnen.
Om begrijpelijke redenen weinig aandacht voor de Alb de Onițcani (Cili Chiuliabi X Sao Villar 20-336 en Seianeț 244 met < 250 ha), de Codrinschi (Cabernet Sauvignon X Rară Neagră met > 150 ha) en de Rara Neagra (>100 ha) en evenmin voor de Syrah, Malbec, Plavai (Beala Debela x Zemoasa? en ouder van de Sukholimansky Bely), Legenda (Royal Vineyard table variety X Traminer Roz) of de Riton, want hoewel ze wel aanwezig zijn, is hun aandeel beperkt.
Wel genoemd werd de Viorica (Seibel 13-666 X Aleatico) dat met 95 ha (officieus > 150 ha) aanplant niet bepaald dominant te noemen is, maar waarvan we wel een wijn mochten proeven.
Een/de toekomst?
Een lastig te voorspellen onderwerp en afhankelijk van vele factoren. Een handelaar in Moldavische wijnen gaf toe: als ik zeg dat het een Moldavische wijn is, dan verkoop ik geen fles; ik verkoop ze vooral als ik ze eerst laat proeven. De Pinot Gris die we tijdens de presentatie gaf aan dat Moldavië op dat gebied alleen maar met andere landen kan concurreren met een lagere prijs. Qua stijl en kwaliteit onderscheidt dit soort wijnen zich niet en dat geldt ook voor de meeste Bordeaux blends. Leuke, technisch goede en zelfs enkele prima wijnen, maar zonder specifieke eigenschappen waarom we dergelijke wijnen zouden kopen. Enkele van de geproefde wijnen bleken zelfs nog gebaseerd op de stijl die door de meeste wijnlanden is of wordt verlaten: breed, rijk aan alcohol en met veel hout.
Van Casteren merkte (terecht) op dat de toekomst van Moldavië voor een belangrijk deel in de eigen druivenrassen gevonden kan worden; ikzelf schreef al eerder over het potentieel van kleine wijnhuizen die zich richten op de typiciteit van interessante, eigen druivenrassen en hun terroir en zich niet (teveel) laten leiden door techniek en commercie. M.b.t. de bekende internationale druivenrassen en hun blends biedt Moldavië veel waar voor z’n geld; commercieel verantwoorde wijnen, maar vooral als Moldavië vooraf niet als land van herkomst wordt genoemd. Pitch PR is wat dat betreft een interessante uitdaging aangegaan, vergelijkbaar met het weer populair maken van Sherry.
Ik denk dat Moldavië als wijnland al veel bereikt heeft en nog altijd over een enorm potentieel beschikt voor nieuwe successen in de toekomst. Willen ze echter doodringen tot de top van de meest aansprekende wijnlanden ter wereld, dan is een volgende stap nodig: de ontwikkeling van wijnen met een meer eigen persoonlijkheid, minder techniek en meer finesse met ruime aandacht voor biologische en duurzame wijnbouw en uitdagende wijnen van een nieuwe generatie wijnmakers. Gebaseerd op de rijke geschiedenis, talloze hectaren aan wijngaarden in allerlei terroirs met boeiende druivenrassen, een economie die interessant is voor investeringen en de al bestaande productie van een serieuze hoeveelheid betaalbare wijnen voor een breed publiek, is de basis voor dat succes in de toekomst beslist aanwezig.
Voor meer informatie over de wijnbouw in Moldavië, zie mijn dossier (in 2 delen).
Klik hier voor deel 1 en hier voor deel 2.
Met dank aan:
– Wine of Moldova
– Pitch PR