Wijn, nu en straks; deel 4.
- Door Fred
- maart 4, 2021
- 11:59
Dropshipping, importeurs, milieu, reclame en calorieën
De wijnwereld is in beweging. In welke richting en met welke gevolgen is nog lastig te overzien, maar er staat genoeg te gebeuren. We zetten een aantal ontwikkelingen op een rij en vragen/vroegen verschillende belanghebbende om een reactie.
Handel
Enkele jaren geleden vertelde een Toscaanse wijnproducent niet langer te zoeken naar importeurs. Hij vindt ze vervelend, want zijn wijnen zijn nooit goed genoeg of altijd te duur. En als er iets gekocht wordt, dan verwachten ze maximale service, zoals het kosteloos en lang reserveren van voorraden bij hem, waarbij ze steeds kleine(re) hoeveelheden afnemen en blijven ze zeuren over exclusiviteit terwijl ze zelf allesbehalve trouw blijken. Daarnaast eisen ze ook nog eens allerlei bijdragen voor promotie en andere activiteiten, kortom: hij heeft er genoeg van. Waar hij behoefte aan heeft zijn mensen die zijn wijnen waarderen en kopen, zonder waslijst met eenzijdige voorwaarden. Zijn behoefte aan importeurs neemt ook af, omdat hij steeds meer profiteert van de toenemende aandacht voor agriturismo en/of andere bezoeken van toeristen aan zijn bedrijf. De directe verkoop aan particulieren ‘af domein’ is sterk toegenomen, net als de vraag om directe verkoop naar particuliere liefhebbers in het buitenland. Een potentieel knelpunt was de betaling van accijns, maar ‘drop shipping’ is inmiddels een bekend fenomeen en veel organisaties voorzien nu in de benodigde opgave en afdracht van accijnzen. Hij verkoopt nu meer dan ooit direct/online aan klanten over (vrijwel) de hele wereld en hij mist importeurs als kiespijn. De marges zijn gezond en mond-tot-mond reclame blijkt veel effectiever dan welke concours-medaille, grote georganiseerde proeverijen of advertentie in welk blad dan ook.
Ook restaurants kopen steeds vaker rechtstreeks bij de producent. Goede prijzen, meer keuze en geen gezeur over “die hebben we niet, wel deze” of “je mag alleen deze kopen als je ook dit koopt”. Onlangs werd tijdens een online sessie van de (dit jaar virtuele) Horecava ook de toename van online aankopen besproken. Dat betrof zowel de verkoop van importeur of wijnhandelaar naar de consument (aangegeven werd dat Vivino vorig jaar circa 200% meer online heeft verkocht) als de rechtstreekse verkoop van de producent aan de horeca of andere eindgebruikers (in wijn producerende landen al een gegeven). De Corona-pandemie is hier geen oorzaak van, maar wel een belangrijke stimulans die heeft bevestigd dat de verhoudingen in de wijnhandel aan het verschuiven zijn; geen verwachting, maar een feit.
Alcohol
Ook andere ontwikkelingen springen in het oog. Zo lijkt het dat commissies in de EU zich steeds meer richten op concrete maatregelen die de gezondheid van burgers moeten verbeteren met meer ‘gepaste’ (?) aandacht voor lobbies uit de industrie. Restricties t.a.v. alcoholgebruik (naast andere als schadelijk aangemerkte producten zoals tabak, frisdranken, salami, kaas en zoetwaren) staan tegenwoordig hoog op de agenda van onze commissies. Nog maar enkele weken geleden werd vernomen dat alcohol weer werd besproken als onderdeel van nieuw Europees beleid ten behoeve van de bestrijding van kanker. Alcohol wordt namelijk (net als milieuvervuiling) steeds vaker beschouwd als wereldwijd gezondheidsrisico. Deze aandacht zal beslist consequenties hebben op de toekomst van wijn, bier en gedistilleerd in Europa, waarbij het de vraag is of deze groot of klein zullen zijn, positief of negatief en voor wie.
Calorieën
In de EU wordt ook nog steeds gediscussieerd over het vermelden van caloriewaarden van wijnen op het etiket. Dit stuit nog op veel weerstand uit Italië, Frankrijk en Spanje, maar er lijkt zich langzaam maar zeker een meerderheid voor vermelding te vormen. Een dergelijk besluit heeft grote praktische consequenties, want het bepalen is (o.a. door wisselende waarden tussen vinificatie en uiteindelijke consumptie) gecompliceerd en daardoor ook kostbaar. Voor wijnen met minder dan 7% alcohol die naar de VS worden geëxporteerd bestaat overigens al een soortgelijke maatregel, maar daarvoor hoeft men slechts een gemiddelde te vermelden. Verwacht wordt dat ook op dit vlak nieuwe regelgeving onvermijdelijk is.
Reclame
Wat nu al een feit is, zijn de nieuwe regels die op 1 juli 2021 van kracht worden m.b.t. de leeftijdscontrole bij verkoop van alcohol op internet (met o.a. een leeftijdsverificatie door een derde partij) en beperkingen t.a.v. kortingen. Zo zijn kortingen van meer dan 25% korting na niet meer toegestaan en vervallen dus de vele 1+1 aanbiedingen. Of dit tot meer en meer frequente 10+2 aanbiedingen zal leiden en daarmee een snellere afname van grotere hoeveelheden, zal de praktijk leren. Ten aanzien van reclame gaan er ook stemmen op om alcoholische dranken aan dezelfde strenge voorwaarden te onderwerpen als tabakswaren. Dit laatste zou een einde kunnen maken aan de verkoop van wijn in supermarkten en/of producenten dwingen om nog uitsluitend neutrale verpakkingen te gebruiken. Dit laatste zou het onderscheidend vermogen van merkwijnen en huismerken van (o.a.) supermarkten teniet doen; van essentieel belang, mede gezien de omvang van de verkoop van deze wijnen.
Dat reclame voor alcohol de gemoederen ook anderszins bezig houdt, blijkt o.a. uit de recente column van John Bindels over de STIVA (Stichting Verantwoorde Alcoholconsumptie), waarbij hij begrippen als drankmisbruik, verantwoord drinken, alcoholreclame en de belangen van de handel tegen het licht houdt (klik hier voor zijn column). Ook Ronald de Groot van Perswijn boog zich enige tijd geleden over de nieuwe regels (zie hier zijn overpeinzingen) en op 07 maart 2021 houdt Bernd Weeke MV, een presentatie met als titel “De toekomst van het PR- beleid van de Nederlandse wijnbranche” voor de Verenigde Vinologen Nederland. Relevant is ook dit artikel van Twan Kroon en Eelco van Wieringen in het FD. Op het internationale speelveld eveneens de nodige (digitale) aandacht voor wijn, nu en straks, zoals tijdens Wine Future 2021.
Milieu
Ook importbeperkingen en extra handelstoeslagen zijn een bekend gegeven. Op het gebied van wijn is het niet ondenkbaar dat wijnen die niet duurzaam of anderszins verantwoord worden geproduceerd, belast zullen worden met extra heffingen. Denk daarbij aan toeslagen voor wijnen met hogere waarden t.a.v. gebruik kopersulfaat in de wijngaard, sulfiet, energieverbruik (CO2), water etc. De druk op nationale en internationale afspraken over het stimuleren van duurzaam en milieu-verantwoord geproduceerde wijnen neemt zienderogen toe en kunnen voor aanzienlijke verschuivingen in de internationale wijnmarkt zorgen. Extra toeslagen hebben vooral een grote impact op wijnen in het goedkope segment, daar waar de prijzen al onder enorme druk staan en boeren al tegen minimale marges druiven of wijnen leveren. In de markt zien we in dit kader interessante ontwikkelingen zoals de recente introductie van een papieren fles (van 94% gerecycled karton) gepresenteerd als “de meest duurzame wijnfles ter wereld”.
Vragen aan professionals en andere belanghebbenden of belangstellenden.
Zoals uit het bovenstaande blijkt, zijn er allerlei ontwikkelingen gaande die niet te ontkennen én te onderschatten zijn.
Om de visie van verschillende professionals t.a.v. de toekomst van wijnhandel in kaart te brengen heb ik ze een aantal vragen
voorgelegd en ik hoop daar binnenkort over te kunnen berichten.
Ik ben uiteraard ook geinteresseerd in de mening van andere belanghebbenden en geinteresseerden, dus stel een ieder graag in
de gelegeneheid om ook deel te nemen aan deze (laatste) inventarisatie van meningen.
De vragen treft je hier aan.
Deelnemen kan tot zaterdag 14 maart 2021.
