Fred – Pagina 40 – Fred Nijhuis

Riccardo Gabriele

14 april 202014 april 2020

Riccardo Gabriele

Nadere kennismaking met PR consultant Riccardo Gabriele en enkele van zijn relaties

Hij werd geboren in 1975, volgde tussen 2003 en 2005 zijn eerste officiële wijncursussen en opleiding tot journalist, studeerde in 2005 af in filosofie, is sinds 2008 Sommelier Ais, spreekt (naast Italiaans) Engels en Duits en is o.a. lid van Organizzazione Nazionale Assaggiatori di Vino sinds 2004. Daarnaast leerde hij fotograferen, volgde een opleiding bedrijfsstrategie, is hoofdredacteur van OgniQuindici, directeur van het Montescudaio Consortium en werkt sinds 2008 samen met de Faculteit van Landbouw van de Universiteit van Pisa, waar hij seminars verzorgt over communicatie en wijnbouw. Een druk baasje dus en iemand die zijn vele talenten in 2005 samenbracht in een eigen bedrijf: RG Communication / PR Communicare il Vino. Als goed opgeleide ervaringsdeskundige staan Gabriele en zijn team enkele tientallen cliënten bij op het gebied van communicatie, branding, foto- en videoproducties, websites, proeverijen, evenementen, presentaties, beurzen en reizen in- en buiten Italië.

Getalenteerd team
Ik leerde Riccardo een jaar of 15 (give or take a minute) geleden kennen als collega wijnschrijver/journalist en zag hem zich ontwikkelen tot de veelzijdige professional die hij nu is. Ook maakte ik de afgelopen jaren kennis met diverse van zijn medewerkers en was ik o.a. onder de indruk van het enthousiasme en deskundigheid van Lisa Tommasini. Aan haar vader werd ik ooit (heel lang geleden) voorgesteld door oenoloog/consultant Luca d’Attoma, toen ik als één van de eerste wijnschrijvers ter wereld de Colline Pisane en de wijngebieden aan de Toscaanse kust verkende.

Een tijdje geleden bezochten Riccardo en ik enkele van zijn relaties en praatten we over wat ons beiden bezighoudt: wijn! Zijn ideeën zijn inspirerend en zeker in deze moeilijke tijden noodzakelijk. Kort geleden introduceerde hij de mogelijkheid om wijnen samen virtueel te proeven, een erg actueel concept dat, naast enkele beperkingen, vele voordelen telt. Mijn reis was nog voor de Corona-crisis en bracht me naar verschillende Toscaanse wijndistricten die nog maar eens aantoonden hoe groot de diversiteit in deze regio is. We begonnen in Carmignano waar we hartelijk werden ontvangen bij de absolute nummer 1 in dit gebied: Tenuta di Cappezana.

Tenuta di Capezzana
Voor, tijdens en na de lunch proefde ik o.a. de smaakvolle 2018 Trebbiano, een geweldige wijn met een groot gastronomisch vermogen en een boegbeeld voor het potentieel van deze door velen zo onderschatte druif. Na de uiterst fraaie Trefiano Carmignano Riserva 2015, de Ugo Contini Bonacossi 2015, Ghiaie della Furba 2016 en 2012 Vin Santo, werden we vergast op en verrast door een ‘verticaaltje’ Villa di Capezzana. De 2016 (nog niet op de markt) bleek prachtig, nog heel primair met een enorm potentieel, de 2010 zeer fraai, barstenvol fruit en met veel jeugdige tonen en de 1981 schitterend ontwikkeld met een enorme complexiteit en de finesse die alleen de allergrootste wijnen kenmerken. Een daarna? De 1931, een wijn die diep respect opriep; bijna 90 jaar oud, grijpt, maar nog altijd in prima conditie met adellijke aroma’s; etherisch, spiritueel, intrigerend en ontroerend, een belevenis.

Tua Rita
Ik weet nog goed hoe ik de eerste keer gastvrij werd ontvangen door Rita Tua. Met geld dat haar man had verdiend met computerspellen hadden ze wat wijngaarden aangelegd in een volstrekt onbekende gebied bij Suvereto. Luca d’Attoma was er consultant en hij introduceerde me bij Rita en haar buren Bulichella, Gualdo de Re en Montepeloso. Een deel van het woonhuis was ingericht als productieruimte en elke millimeter was in gebruik voor gistingstanks, barriques en alles wat er nog meer nodig om wijn te maken. Populair gezegd: “Je kon er je kont niet keren”, maar dat mocht de pret niet drukken. Vanaf dat moment kwam ik er vrijwel elk jaar wel 1 of 2 keer en was ik o.a. getuige van de geboorte van een van de meest begerenswaardige Toscaanse wijnen, de Redigaffi; destijds slechts 2 barriques, nu zo’n 15.000 flessen. Toen ik in en na 1989 een reeks proeverijen organiseerde rond het fenomeen “Vini da Tavola” (later Super Tuscans genoemd), bracht ik ook een fles Giusto di Notri in. Hoewel de prijzen van Sassicaia, Tignanello etc. nog best schappelijk te noemen waren (ik kocht Tignanello 1985 ooit voor fl. 17,50 omdat men ze aan de straatstenen niet kwijtraakte…) was de Giusto di Notri zonder twijfel de goedkoopste in de selectie met ruim 100 wijnen. Opmerkelijk genoeg eindigde de wijn in de absolute top, naast befaamde wijnen waaronder Bongoverno, Cepparello, Ornellaia, Paleo, Sassicaia, Solaia en Tignanello. Mijn interesse was dus niet zo vreemd en is altijd gebleven. In de loop van de jaren zag ik Rita met een zekere regelmaat, meestal op Vinitaly, maar bezoeken deed ik het domein niet meer. Het kwam er ‘gewoon’ niet van en mij hadden ze echt niet nodig; de wereldpers had de wijnen ontdekt en zorgt elk jaar voor een ware puntenregen. Ik was dus blij om weer eens naar Suvereto af te reizen en te zien waar het positieve deel van mijn gemengde gevoelens* over de wijnen van de Toscaanse goudkust hun oorsprong hadden. Samen met Rita proefde ik de Rosso di Notri 2018, de Perlato del Bosco 2017, een vatmonster Perlato 2019, de Keir 2018 (3000 flessen, 100% syrah, opgevoed in anfora’s gemaakt door Manetti van Fontodi), de Per Sempre 2017 (ook maar 3000 flessen), de Giusto di Notri 2017 en zowel de 2017 als 2018 Redigaffi. We sloten af met een nieuwe wijn, de Sese 2017, een Passito di Pantelleria. Met een grote glimlach op het gezicht nam ik afscheid, met veel vooruitkijkend naar een nieuw bezoek aan dit illustere domein met geweldig lieve mensen, inclusief het energieke talent Giulia Härri.

Beconcini
Eigenaar Pietro Beconcini is een beetje vreemde eend in de bijt. Allereerst heeft hij zijn bedrijf niet in een prestigieuze DOP, heeft hij geen wereldberoemde (en dus peperdure) consultants, zijn z’n vrouw en hij lekker eigenwijs, doen ze vrijwel alles zelf en beschikt hij tenslotte nog over een druivenras dat je niet zou verwachten in Toscane: tempranillo. Op een klein perceel heeft Beconcini tempranillo planten staan, waarvan een deel meer dan honderd jaar oud is. Hoe ze daar terecht gekomen zijn? Ze werden ooit uit Spanje meegenomen door pelgrims op weg van Santiago di Compostela naar Rome of Assisi. In de oudheid was het een goed gebruik om specialiteit uit de eigen streek mee te nemen en onderweg te ruilen voor onderdak en eten.
We proefden o.a. zijn knapperige 2019 rosé van tempranillo, de sappige 2018 VEA Anno Zero (gemaakt van laat geoogste trebbiano), de krachtige 2016 Maurleo (gelijke delen sangiovese en malvasia nera), de elegante 2016 Reciso (sangiovese), de diepe 2016 Vigna le Nicchie (oude stokken tempranillo, trossen 4 weken ingedroogd), de 2016 IXE (jongere stokken tempranillo) en tot slot de rijke, zoete maar ook verfijnde 2008 Caratello, de minimaal 6 jaar in caratelli gerijpte vin santo.
Een bezoek aan Petro Beconcini en zijn partner Eva Bellagamba geeft het gevoel van ‘thuiskomen’, de deur staat altijd open, er is altijd wijn en aan eten evenmin een gebrek. Gastvrijheid ten top en een fraaie selectie bijzondere wijnen.

Terenzuola
Hoog in de heuvels in het noordwesten van Toscane, niet ver van de marmergroeven bij Carrara en met een vergezicht dat rijkt tot La Spezia en de Tyrreense zee ligt het wijnbedrijf Terenzuola. Ivan Giuliani zet er tradities voort die teruggaan tot de Romeinse tijd. Hier heerst de vermentino en al duizenden jaren kennen, waarderen en koesteren de wijnboeren een hoge plantdichtheid voor deze historische druif. Maar liefst 8500 planten per hectare in wijngaarden die qua hoogte variëren van ruim 50 tot wel 500 meter. De lagere gelegen wijngaarden leveren vriendelijke sappige wijnen, de hogere witte wijnen met veel lengte en verrassend veel complexiteit. Naast de witte vermentino, beschikt Ivan ook over massaretta, vermentino nero, canaiolo, malvasia nera, ciliegiolo, montepulciano en albarola, malvasia, trebbiano giallo, trebbiano rosa, verdusca en moscatelli, soms in zeer kleine hoeveelheden aanwezig op de ca 22 hectare die hij tot zijn beschikking heeft. Ik was vooral onder de indruk van de Fosso di Corsano, de vermentino van hoog gelegen wijngaarden die prachtig kan rijpen; de 2013 was heel erg fijn. Ook de 2017 Permano (vermentino van wijngaard uit de omgeving van Carara) is een geweldige wijn.

Veel meer
In het kantoor van Gabriele in Livorno proefde ik nog een grote reeks wijnen, waarvan de volgende een prima indruk maakten.

Abrigo Giovanni: Garabei, Dolcetto di Diano d’Alba Superiore, 2018
Assuli: Lorlando, Riserva Nero d’Avola, 2016 en Astolfo, Grillo Sicilia, 2017
Bocale: Montefalco Sagrantino, 2015
Boscarelli: Costa Grande, Vino Nobile di Montepulciano, 2016
Butussi Velentino: Genesis, Sauvignon blanc Friuli Colli Orientali, 2018 en Santuari, Friuli Colli Orientali Rosso Riserva, 2016
Ca’de Gal: Sant Ilario, Moscato d’Asti, 2018 en Vite Vecchia, Moscato d’Asti, 2015
Cantine Catabbo: Tintillia, Tintilia del Molise Rosso, 2015
Castello della Mugazzena: Pantagruel, Toscana, 2017
Colombaio di Santachiara: Campo delle Pieve, Vernaccia di San Gimignano, 2017
Dame Fittipaldi: Bolgheri Rosso Superiore, 2016
Di Filippo: Farandola, Spoletino Bianco dell’Umbria, 2018
Fattoria Fibbiano: Sanforte, Costa Toscana Sanforte, 2016
Fratelli Pardi, Montefalco Rosso Riserva, 2016
Giacomo Fenochio: Barolo Villero, 2016 en Barolo Bussia, 2016
Girolamo Russo: A Rina, Etna Rosso, 2017 en San Lorenzo, Etna Rosso, 2017
Inama: Oratorio di San Lorenzo, Carmenere Riserva Colli Berici, 2017 en Vigneto di Foscarino, Soave Classico, 2017
La Lupinella: Rossa, Chianti, 2018 en Bianca, Trebbiano Toscana, 2018
La Regola: La Regola, Costa Toscana Rosso IGT, 2016
Monchiero, Barolo del commune Castiglione Falletto 2016 en Barolo Roche di Castiglione 2016
Pardi, Spoleto, Trebbiano Spoletino, 2018
Quercia al Poggio: Chianti Classico Riserva, 2015
Sequerciani (Ruedi Gerber): Ciliegiolo, Toscana, 2018 en Foglia Tonda, Toscana, 2018
Tenuta la Floriana, Marche Rosso, 2013

Voor meer informatie: www.pr-vino.it

* Naar mijn mening is van een reële prijs-kwaliteitverhouding in de streek al jaren geen sprake meer.

Friuli

8 april 2020

Friuli

Terugblik op workshop Friuli

In 2020 BC (Before Corona) organiseerde ik de workshop Friuli. Het bleek een boeiende avond met veel informatie en een fraaie reeks wijnen. Al met al genoeg redenen om er nog even op terug te kijken.

Eigen
Friuli is onderdeel van de regio Friuli-Venezia-Giulia en gelegen in het noordoosten van Italië tussen Venetië, de Alpen, Slovenië en de Adriatische Zee. Haar naam is afgeleid van Forum Julii, Latijns voor ‘Forum van Julius’. Friuli is weliswaar Italiaans, maar de regio in nauw verbonden met het naburige Slovenië. Er is eerder sprake van een politieke grens dan een natuurlijke of culturele. Over en weer is er sprake van gedeelde vrienden, familie, landerijen en bedrijvigheid. Dat de streek (inclusief het gebied net over de grens) een eigen identiteit heeft blijkt o.a. uit de taal die de inwoners er spreken: Friulisch, verwant aan Ladinisch, de taal met een Reto/Rhaetisch-Romaanse oorsprong taal die we (ook) in Alto Adige tegenkomen. Het is geen grote regio, met 7.845 km² zijn alleen Ligurië, Molise en Valle d’Aosta kleiner. De hoofdstad is Triëst en er worden sinds 2017 achttien zogenaamde ‘unioni territoriali intercomunali’ onderscheiden die de oude verdeling in de vier provincies Podernone, Udine, Gorizia en Trieste hebben vervangen.

Historie
Friuli kent een lange en rijke geschiedenis die teruggaat tot de 15^e eeuw v.Chr. toen er sprake was van Castellieri-cultuur. Wat later bewerkten de Carni er ijzer en zilver (het noorden Friuli wordt ook wel Carnia genoemd) en vanaf de 2e eeuw v.Chr zijn het gedurende vele eeuwen de Romeinen die de streek domineerden. Onder keizer Augustus was Friuli onderdeel van Venetia et Histria, 1 van de 11 Romeinse provincies onder zijn regiem. Aquileia was in deze tijd zelfs de vierde grootste stad in het toenmalige Italië. Na de val van het Romeinse Rijk (Aquileia werd in 452 door Attila de Hun verwoest) kwam het onder bewind van o.a. Odoacer, Theodorik de Grote, de Byzantijnen (Justinianus I), de Lombarden (o.a. koning Alboin) en de Republiek Venetië en de Habsburgers. Aan het eind van de 18^e eeuw wordt Friuli onderdeel van het Koninkrijk Lombardije-Venetië om in 1866 (maar dan alleen het westelijke deel) officieel tot Italië te behoren; het oostelijke deel wordt pas in 1919 Italiaans.

Alboin (before 526 - 572/573), king of the Lombards and the founder of the Lombard kingdom in Italy. Woodcut engraving after a fresco (19th century), published in 1881.

Flavius Odoacer forces Romulus Augustus to resign the Crown, 476 AD. Flavius Odoacer, c. 433- 493 AD, aka Flavius Odovacer or Odovacar. Soldier who in 476 became the first King of Italy. From Ward and Lock's Illustrated History of the World, published c.1882.(Photo by: Universal History Archive/Universal Images Group via Getty Images)

Augustus_Bevilacqua_Glyptothek_Munich_317

Wijnbouw
Door de strategische ligging op o.a. de belangrijke handelsroute van het Byzantijnse Rijk naar Venetië, stond de regio in de loop van eeuwen onder grote invloed van diverse culturen. Allerlei goederen uit vele landen passeerden Friuli en brachten al in de Middeleeuwen druivenranken uit o.a.
Macedonië en Anatolië (Turkije) naar het gebied. De introductie van verschillende Franse druivenrassen stamt voornamelijk uit de Habsburgse tijd en droegen bij aan een grote diversiteit aan druiven en wijnen. Voor de phylloxera-rampo was er sprake van zeker 350 verschillende druivenrassen in Friuli, erna was er nog amper enige wijnbouw. Pas in de loop van de jaren ‘70 van de vorige eeuw kwam de wijnbouw weer enigszins op gang, in eerste instantie vooral dankzij de sterke toename van de populariteit van pinot grigio. De eerste die echt bijdroeg in de omslag van anonieme bulkwijnen naar gebottelde kwaliteitswijnen was Mario Schiopetto. Hij zette de toon en bracht Friuli wereldwijd in beeld als herkomstgebied voor wijnen op het hoogste kwaliteitsniveau. Een tweede pionier die beslist niet onvermeld mag blijven is Josko Gravner; hij gaf o.a. aanzet tot wereldwijde herontdekking van ‘oranje wijnen‘.

Terroir
De bodem van de regio heeft een zeer gevarieerde oorsprong, met lagen uit diverse geologische tijdperken, van het Kwartair tot aan het Mesozoicum. Ze dragen bij aan de verdeling in drie delen, het bergachtige noorden, het heuvelachtige centrum en de vlakkere gebied richting de zee in het zuiden. In het noorden (42,5% totale grondgebied) treffen we (uitlopers van-) de Karnische en Julische Alpen en is de bodem rijk aan zandsteen, flysch, kalkrijke mergel en afzettingen uit de Dolomieten. De toplaag is relatief dun, maar rijk aan klei, ijzer en voldoende organisch materiaal. De drainage is er goed, noodzakelijk voor neerslag tot 2800 mm per jaar. Het heuvelachtige centrum (19,3%) heeft meer alluviale sedimenten zoals bergpuin en kiezel. Er is hier veel landbouw, inclusief de druiventeelt, voornamelijk witte druiven, ook vanwege het koelere klimaat. De vlakkere delen van het midden van Friuli tot aan het zuiden aan zee (38,2%) is rijker aan zand, kalk en klei; hier treffen we voornamelijk blauwe druiven aan. Ook het klimaat varieert; van mild mediterraan in het zuiden tot continentaal in het noorden. Regen treffen we overal aan; Friuli-Venezia Giulia is de meest regenachtige regio van Italië. Een overzicht met allerlei minima, maxima en gemiddelden van de diverse subzones, maakte dit heel duidelijk.

Druiven en DOP’s
Tijdens de workshop werden uiteraard ook de belangrijkste (min of meer) inheemse druivenrassen besproken, zoals de: franconia (blaufrankisch), friulano, malvasia, picolit, pignolo, raboso, refosco, ribolla gialla, schiopettino, tazzalenghe, terrano, verduzzo/verduzzo friulano en de vitovska/vitouska, inclusief aspecten zoals de cappuccina snoeimethode. Ook de DOP’s uit Friuli kwamen aan de orde, met alle aandacht voor de DOCG’s Ramandolo, Colli Orientali del Friuli Picolit, Lison en Rosazzo en de DOC’s Carso, Colli Orientali, Collio, Friuli Annia, Friuli Aquileia, Friuli Grave, Friuli Isonzo, Friuli Latisana, Lison-Pramaggiore en Prosecco.

Wijnen
Ook tijdens deze workshop weer een ruim aanbod aan interessante wijnen, altijd gepresenteerd zonder enig commercieel belang met welke leverancier dan ook.

We proefden:
Butussi, Genesis, Friuli Colli Orientali Sauvignon blanc DOC, 2018
Ronco dei Tassi, Malvasia, Collio DOP, 2018
La Tunella, Valmasia, Friuli Colli Orientali DOP, 2015
Zorzettig Friulano, 2018
Zorzettig MYO Pinot Bianco Pinot Bianco MYO Friuli Colli Orientali Zorzettig, 2018
La Tunella, Rjgialla, Ribolla Gialla Friuli Colli Orientali DOP, 2018
Livon, Solarco, Collio Bianco DOC, 2017
Ronco del Gelso, Sit Lis Rivis, Pinot grigio, Isonzo DOC, 2017
Ronco del Gelso, Toc Bas, Friulano, Isonzo DOC, 2016
Terpin, Jakot, Bianco delle Venezie IGT, 2013
Terpin, Sauvignon delle Venezie IGT, 2012
Lis Neris, La Vila, Friulano, Friuli Isonzo DOC, 2010
Gravner, Venezia Giulia Ribolla IGT, 2009
Lis Neris, Gris, Pinot Grigio, Friuli Isonzo DOC, 2008
Gigante, Colli Orientali del Friuli Picolit, 2008
La Tunella, Refosco, Friuli Colli Orientali DOP, 2016
La Tunella, Pignolo delle Venezie IGP, 2013
La Tunella, Schioppettino, Friuli Colli Orientali, 2012
Butussi, Godje, Friuli Colli Orientali Rosso Riserva DOC, 2016
Due Terre, Sacrisassi Rosso, Friuli Colli Orientali DOC, 2011
Gigante, Friuli Colli Orientali Pignolo Riserva, 2009

Tenslotte
De theorie is belangrijk en leuk natuurlijk, maar het waren vooral de wijnen die onomstotelijk aantoonden op welke wijze Friuli zich heel duidelijk onderscheidt van vele andere wijngebieden. De witte wijnen bieden een fraai eve1nwicht tussen vulling en spanning, terwijl de rode zich van een aangenaam eigenwijze kant later zien. Druivenrassen zoals de picolit, refosco en schioppetino zijn nu eenmaal op geen enkele manier te vergelijken met bijvoorbeeld vermentino, nebbiolo of sangiovese en de terroir van Friuli voegt aan de zowel de autochtone druivenrassen als de bekende een extra dimensie toe. De hogere kwaliteitswijnen uit Friuli beschikken over veel energie en lengte en als de techniek ondergeschikt wordt gemaakt aan het terroir, dan biedt de regio een breed scala aan unieke aroma’s. Voeg daar het respect voor een originele, natuurlijke, historische wijze van wijnbereiding aan toe en je krijgt wijnen met weer een andere, uniek karakter in de vorm van prachtige oranje wijnen. De Ribolla van Josko Gravner was een ultiem voorbeeld van zo’n wijn; fenomenaal in alle opzichten. Van de andere producenten ook verschillende zeer geslaagde wijnen met een speciaal compliment aan La Tunella voor een breed assortiment kenmerkende wijnen, de rijke wijnen van Ronco del Gelso, de smaakvolle van Lis Neris en de spannende van Zorzettig. Bij de rode Sacrisassi van Due Terre kwamen prachtige herinneringen boven aan allerlei eerdere proefsessies met de wijnen van dit intrigerende domein (met veel dank aan Riccardo Bregstein die er destijds mee werkte). Tenslotte nog wat extra woorden voor Butussi, het bedrijf waar ik dit jaar naar toe zou gaan om nader te kennis te maken met de mensen en wijnen van dit bijzondere wijnhuis. De twee wijnen die we proefden, behoorden zonder enige twijfel tot mijn persoonlijke favorieten van de avond.

Butussi – Wine Style Wijnimport
Due Terre – Verkerk Wijnimport
Gigante – Vino e Vetro/Altovino
Gravner – DeliCroatia
La Tunella – Silletti
Lis Neris – Brand Wijnimport
Livon – Vino e Vetro/Altovino
Ronco dei Tassi – Verkerk Wijnimport
Ronco del Gelso – Anfors-Imperial
Terpin – DeliCroatia
Zorzettig – Tamis Wijnen/Vino Via Wijnimport

Deel dit bericht:

Dossier Moldavië, deel 2

3 april 20203 april 2020

Dossier Moldavië, deel 2

Bevindingen (in twee delen) n.a.v. een wijnreis naar Moldavië en twee proeverijen in Nederland

Tijdens de wijnreis naar Moldavië (lees hier meer over in deel 1) en proeverijen bij The Grand in Amsterdam en bij Harries Wine & Deli in Rotterdam, maakte ik kennis met diverse wijnhuizen. Hieronder de in mijn ogen meest opvallende producenten.

Acorex
Startte in 1989 met de export van Moldavische wijnen en bouwde in 1998, na een investering van
14 miljoen dollar, een eigen productielijn die druiven van 3000 ha in het zuiden van Moldavië verwerkt. Onder de merknaam ‘Terra Verde’ verkopen ze sinds 2003 ook biologisch gecertificeerde wijnen. Tot de experimenten behoort ook de Amaro de la Valea Perjei, waarvan ik de 2004 proefde; een opmerkelijke (maar geen geweldige) wijn gemaakt van ingedroogde druiven.

Bardar
Een wijnbedrijf (onderdeel van de Purcari Wineries Group), gespecialiseerd in distillaten. Hun 7 en 12 jaar oude Vîrsta Gold zijn heel fraai.

Bostavan
Een grote speler op de markt (onderdeel van de Purcari Wineries Group) met in totaal 850 ha aan wijngaarden in o.a. Codru en vooral Valul lui Traian. Veel moderne, goed gemaakte wijnen voor een groot publiek; de naar mijn mening beste onder de merknaam DOR.

Carpe Diem
Pas sinds 2015 op de markt met wijnen die beslist opvallen in het schap. Eigenaar Ion Luca koos voor foto’s i.p.v. reguliere etiketten en aansprekende namen, zoals ‘Bad Boys’. De wijnen krijgen nationaal en internationaal veel (positieve) aandacht.

Castel Mimi
Constantin Mimi (1868-1935) was niet alleen de laatste gouverneur van Basrabië, maar ook wijnmaker. Door zijn studie in Frankrijk leerde hij veel Europese druivenrassen kennen en bracht er diverse naar Moldavië. In 1901 bouwde hij Castel Mimi in Bulboaca en maakte er wijnen van o.a. aligote, cabernet, pinot gris en traminer. In 1998 werd het vervallen domein geprivatiseerd en omgebouwd tot een modern complex met hotel, spa, museum, fraaie tuinen, uitgebreide kelders, allerlei proefruimten en een grote winkel.

Château Vartely
Gestart in 2004 en inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke speler op de markt. Niet alleen een breed assortiment wijnen, maar ook een resort met luxueuze verblijfsmogelijkheden, 2 restaurants en 3 proefruimten.

Cricova
Grote producent met circa 600 ha aan wijngaarden in twee districten en indrukwekkende ondergrondse productieruimten. Fameus vanwege hun wijncollectie, zie ook bij bezienswaardigheden.

Doina Vin
Innovatief bedrijf dat o.a. de merknaam ‘6n wines’ introduceerde, gericht op millennials, met kleurrijke etiketten, hashtags etc. De zes wijnen met ieder hun eigen kleur etiket zijn gemakkelijk te herkennen en te bestellen. Doina Vin bezit momenteel 200 hectare aan wijngaarden.

Equinox
Eigendom van Constantin (Costia) Stratan, beschouwd als pionier t.a.v. de moderne Moldavische wijnbouw. Jaarlijks maar enkele duizenden flessen die tegen forse prijzen (naar Moldavische maatstaven) worden verkocht. Beroemdste wijn: Elemente 5, een blend van carménère, merlot, shiraz, rară neagră en malbec.

Fautor
Producent met 350 ha aan wijngaarden die een brede selectie aan slimme, modern gestileerde wijnen opleveren met aandacht voor zowel internationale als autochtone druivenrassen. De beste reputatie hebben die welke onder de naam ‘Illustro’ worden uitgebracht.

Gitana
Als Tignaca opgericht in 1953 en in 1999 overgenomen door de familie Dulgher. In 2002 werden nieuwe, eigen wijngaarden aangeplant in Romanovca en Filipeni (in Valul lui Traian). Tot het assortiment behoren wijnen met of van o.a. cabernet sauvignon, chardonnay, merlot, riesling, feteasca regala en saperavi.

Leuntea-Vin
Formeel door de Franse luitenant generaal François-Michel de Ponset gevestigd in 1817, maar met kelders die al in de 16^e eeuw door Turken werden aangelegd. Tsaar Alexander I was een liefhebber van de wijnen en ze werden zelfs beschreven als ‘de beste uit Bessarabia’. Huidig eigenaar is Dmitrii Kyssa, voormalig directeur van een wijndomein in Talmaza. Op de 20 hectare aan eigen wijngaarden staan cabernet sauvignon, riesling, merlot en saperavi.

Minis Terrios
Eigenaar Dan Prisacaru startte zijn bedrijf in 2013 en wordt gezien als pionier en visionair. De productie is met een paar duizend flessen zeer gering, maar in meerdere opzichten interessant te noemen. De wijnen zijn bijvoorbeeld naar sprookjes vernoemd. In 2018 maakte Prisacaru de allereerste officiële Moldavische ijswijn; gemaakt van 3750 kg cabernet sauvignon…

Moldovan Podgoria Vin Company
Onder de merknamen Genesis en Libera brengt deze producenten een fraaie reeks zeer doordrinkbare wijnen op de markt. Modern gestileerd, mooi zuiver en fris, zoals de Libera Riesling en de Genesis fateasca regala.

Novak
De wijnen van de Novak Winery maakten een uitstekende indruk en zijn in meerdere opzichten interessant te noemen. Vooral hun werk met de (nog) onbekende druif Alb de Onitcani verdient aandacht.

Poiana
Klein domein (20 ha in Codru) dat biologisch werkt en ook van de lokale druivenrassen wijnen in een internationale stijl maakt.

Pripa
Gelegen op de zuidwestelijke helling van de Dniester in de Hamza-vallei van de IGP Stefan Voda. In 2016 werden de eerste wijnen gemaakt: 84 flessen saperavi, 270 flessen rara neagră en 480 flessen feteasca neagră, allen gerijpt in vaten van Moldavisch eikenhout, gemaakt door drie broers uit het dorp Ulmu. Ik proefde o.a. de 2017 feteasca neagră en was erg tevreden over deze wijn.

Purcari
Tijdens de Wereldtentoonstelling van 1878 wist Château Purcari verschillende wijnhuizen uit Bordeaux en de Bourgogne de loef af te steken tijdens een blindproeverij in Parijs. Het bevestigde de toonaangevende reputatie van het domein en waarom de wijnen werden gedronken door Tsaar Nicolaas II, de Engelse koning George V en Queen Victoria. De laatste jaren zijn de wijngaarden, kelders en het château volledig gerenoveerd. Is met Crama Ceptura, Bostavan en Bardar onderdeel van de Purcari Wineries Group.

Sălcuţa
Dit in 1995 opgerichte wijnhuis bezit 400 ha aan wijngaarden in de regio Stefan Voda. Een eigen kwekerij levert nieuw plantmateriaal op voor eigen gebruik en collega’s.

Sava
Mihai Sava is een man met een visie. Een ‘garagist’ die volop experimenteert en de grenzen van de mogelijkheden aftast (en soms al dan niet bewust overschrijdt) en de enige in Moldavië die een wijn van de bianca-druif bottelt.

Timbrus
In de subregion Purcari in Stefan Voda bezit de Spaanse oenoloog en (mede-)eigenaar Manuel Ortiz 150 ha aan eigen wijngaarden. Ortiz staat garant voor moderne, goed gemaakte wijnen die voor alleszins acceptabele prijzen op de markt worden gebracht.

Unicorn
Opgericht in 2014 in Saca, gemeente Straseni. De in totaal 10 ha aam wijngaarden liggen in 2 districten, in Codru en in de Sinodrei vallei in Purcari. Wijnmaker en eigenaar Sergiu Gălușca leerde het vak in Frankrijk en de Napa Valley en werkt met zowel internationale druivenrassen ook met de rkatsiteli en saperavi. Zijn pinot noir 2011 is vermeldingswaardig.

Vinum
Eigenaar Vladlen Uzhakov (Enogrup Ltd) levert de wijnindustrie al enkele decennia allerlei technische producten en expertise. Zijn familie bezit al meer dan 200 jaar wijngaarden in Moldavië, maar pas sinds kort maakt men eigen wijnen die onder bijzondere merknamen worden uitgebracht. De ‘Mr. Snob’ reeks bijvoorbeeld en nu ook ‘Lalelele mele’; de eerste met houtrijping, de tweede zonder. Een klein en onafhankelijk wijnbedrijf met een geheel eigen visie en lekker eigenwijze wijnen.

Vinuri Ialoveni
Dit in 1953 opgerichte bedrijf maakt onder de merknaam ‘Shervin’ wijnen onder ‘flor’ zoals we o.a. uit Jerez en de Jura kennen. De 1988 Heres Shervin-Romanita Rezerve is een prachtig mooie wijn.

Vinăria Nobilă
Oleg Boboc baseerde zijn visie op wijn op ervaringen in Californië en Oregon. In 2004 resulteerde dat in de aanplant van de eerste 2 hectare aan wijngaarden in Olănești met cabernet sauvignon en merlot, gevolgd door een uitbreiding met cabernet franc, chardonnay, pinot gris, pinot noir, riesling en sauvignon blanc. De productie is met circa 10.000 flessen nog altijd beperkt, maar de kwaliteit is goed.

Vinuri de Comrat
Eén van de oudste (en grootste) wijndomeinen in het zuidoosten van Moldavië. De geschiedenis gaat er terug tot de 19^e eeuw en het eigen museum toont vele foto’s en materialen uit het roemrijke verleden. Wat de toekomst voor het domein zal brengen is me nog niet helemaal duidelijk, voor succes zijn de nodige veranderingen en investeringen noodzakelijk.

Winetage
Serghei Sari begon als amateur wijnmaker en werd tijdens de National Wine Day 2018 onderscheiden met de ‘Butoiul de Aur/Golden Barrel-prijs’ voor beste amateur wijnmaker. Sari wordt niet meer als amateur beschouwd, maar nog altijd als begenadigd wijnmaker. Zijn bedrijf is maar klein en gespecialiseerd in bijzondere wijnen. Zo maakte hij in 2018 480 flessen Oguz Terra Cabernet Sauvignon Late Harvest, een wijn met 17% alcohol en 30 g/l restzoet…

Andere producenten:

Agrici Wine, Asconi, ATU, Barza Alba, Basavin, Château Cristi, DAC Winery, Dinovie, Dionos Grup, DK Intertrade, Gogu, Kara Gani, Kvint, Maurt, Migdal-P, NIS Struguraş, Pelican Negru, Rădăcini, Suvorov-Vin, Tomai, Vinãria Braneşti, Vinãria Dac, Vinãria din Vale en Vinia Traian.

Bezienswaardigheden
Naast prachtige landschappen, monumenten en historische plaatsen (o.a. het zeer fraaie Orheiul Veche met het uit de rotsen gehakte klooster Butuceni), beschikt Moldavië over verschillende wijn-gerelateerde bezienswaardigheden. Sommige daarvan met een zeer hoog folklore-gehalte, zoals ‘Roata Vremii Restaurantul-muzeu’ dat gasten niet alleen traditionele gerechten serveert, maar ook een museum is en over een collectie klassieker auto’s beschikt (naar verluidt ook een limousine van Gorbatsjov). Vermeldingswaardig zijn o.a.:

Cricova
Bij dit bedrijf liggen miljoenen flessen opgeslagen in ondergrondse groeves die de stenen leverden voor de aanleg van de hoofdstad Chisinau. Met bijna 100 kilometer aan ondergrondse gangen op een diepte van 30 tot 150 meter is dit de langste wijnkelder ter wereld. We treffen er talloze bijzondere wijnen aan, soms met een discutabele herkomst, zoals de collectie van Hermann Göring die de Russen na de Tweede Wereldoorlog naar Moldavië brachten. Tot de Göring collectie behoort overigens ook een zoete rode Joodse wijn uit 1902 (koosjer uiteraard). De lijst met beroemde bezoekers is lang en enkele staatshoofden als Angela Merkel, Herman van Rompuij en Vladimir Poetin hebben er zelfs wijnen opgeslagen. Het gangenstelsel is overigens niet ongevaarlijk. In 1966 verdwaalde de Russische kosmonaut Yuri Gagarin er en hij moest noodgedwongen de nacht doorbrengen in een van proefruimten…

Mileștii Mici
Het bedrijf werd in 1969 opgericht voor de opslag en rijping van kwaliteitswijnen. Van de in totaal 200 km aan ondergrondse gangen, zijn er bijna 60 in gebruik als wijnkelder. In 2005 vermeldde het Guinness Book of Records dat ze de grootste wijncollectie ter wereld hadden. Naar verluidt gebruikt de staat de beste wijnen uit de collectie als alternatief voor de goudreserve.

Nationale Wijndag
Begin oktober viert Moldavië haar jaarlijkse Nationale Wijndag. In de hoofdstad Cisinau presenteren tientallen producenten er hetgeen Moldavië in duizenden jaren heeft opgebouwd op het gebied van wijn. Initiatiefnemer is ‘Wine of Moldova’ de overkoepelende organisatie voor de promotie van Moldavische wijnen. Tienduizenden professionele en particuliere liefhebbers maken er kennis met de geschiedenis, cultuur en gastronomie. Een ieder kan tijdens proeverijen, masterclasses, meetings en wijnreizen allerlei wijnen leren kennen, proeven en kopen. Aanvullende activiteiten zoals optredens van vele musici en workshops voor diverse hobby’s en ambachten completeren het programma en uiteraard is er een groot aanbod van ‘streetfood’ terwijl restaurants bijzondere menu’s serveren met vele specialiteiten. Wijn, eten, educatie en vermaak dus, wat wil je nog meer?

De toekomst
Tja, daar is natuurlijk alles over te zeggen en de meningen zullen er ongetwijfeld over verschillen.
Als land met een zwakke economie, zeer lage lonen en een overschot aan wijngaarden met de bekende druivenrassen, liggen er natuurlijk kansen voor allerlei populaire bulkwijnen, zowel stil als mousserend. Punten van zorg zijn de naamsbekendheid en het imago van Moldavische wijnen, want die zijn niet geweldig. Als Moldavië zich in positief opzicht wil onderscheiden als herkomstgebied voor kwaliteitswijnen, dan is een eigen identiteit noodzakelijk. Gelukkig beschikt het land over diverse eigen druivenrassen die misschien even wennen zijn qua uitspraak, maar wel toegevoegde waarde hebben. Laat de merlots, chardonnays en cabernet over aan de supermarkten en zorg dat wijnspeciaalzaken en horeca geattendeerd worden op wijnen met een uniek karakter. Belangrijk is dat alle wijnen niet te zoet zijn. Nu nog treffen we redelijk wat wijnen aan met meer restzoet dan goed voor ons is. Ze scoren weliswaar goed op internationale concoursen, maar dat zegt meer over de juryleden, dan over de wijnen. Iets rijkere wijnen doen het altijd goed tijdens blinde proeverijen en de minder ervaren of kritische proevers laten zich er snel door verleiden, kijk de resultaten maar na. Goed scorende wijnen tijdens blindproeverijen doen het over het algemeen veel minder goed in de gastronomie; daar wordt een iets hogere zuurgraad of wat tannine juist gewaardeerd.

Meer informatie op de website van Wine of Moldova

Deel dit bericht:

Dossier Moldavië, deel 1

2 april 2020

Dossier Moldavië, deel 1

Bevindingen (in twee delen) n.a.v. een wijnreis naar Moldavië en een proeverij in Nederland

In de jaren ’80 behoorde Bulgarije tot de meest wijn-producerende landen ter wereld. Gestimuleerd door overheidssubsidies en adviezen van UC Davis leverden de nieuwe aanplant van cabernet, merlot en chardonnay enorme hoeveelheden goedkope wijn op die de schappen van talloze supermarkten vulden.

Toen en nu
De populariteit van deze wijnen motiveerde verschillende partijen om ook naar de mogelijkheden van andere landen uit ‘het oosten’ te kijken. Joop van de Kant († 2019), destijds eigenaar van Jean Arnaud (Wijnkopers sinds 1964) en geestelijke vader van het succes van winkelketen Gastrovino, nam in 1991 de uitdaging aan om wijnen uit Moldavië te ontdekken, te promoten en te importeren. Hij pakte het groots aan, organiseerde o.a. een persreis, besteedde ruimschoots aandacht aan de wijnen in publicaties en nodigde de leden van Gastrovino uit om ook persoonlijk kennis te maken met de wijnen uit dit even nieuwe als historische wijnland.

Ik maakte destijds geen deel uit van de pers- equipe, maar hoorde er alles over, enerzijds via Proefschrift, anderzijds via een lid van Gastrovino. Me werd verteld dat een ieder onder de indruk was van hetgeen werd gezien, maar dat die indrukken niet bepaald overwegend positief waren. Het aanblik van verroeste installaties wekte weinig vertrouwen en de producenten en autoriteiten leken niet voornemens om daar heel veel verandering in aan te brengen. Ook de wijnen voldeden niet aan de verwachtingen en in 1995 trok van de Kant de stekker uit zijn Moldavische avontuur. Waar men in Bulgarije heel goed wist waar men mee bezig was, daar bleken de overheid en producenten in Moldavië op alle fronten te blijven steken in onwil en onmacht.

In 2019 startte Moldavië een nieuw initiatief om wereldwijde aandacht te krijgen, primair gebaseerd op een nieuwe generatie wijnbedrijven. Ik bezocht Moldavië deze keer wel en mocht daarnaast ook bijdragen aan een presentatie van Moldavische wijnen tijdens een B2B evenement in The Grand te Amsterdam eerder dit jaar. Beide initiatieven inspireerden me om Moldavië onder de loep te nemen en de feiten en meningen op een rij te zetten.

Moldavië
Voor wie dat nog niet helder op het netvlies heeft: de Republiek Moldavië (vernoemd naar de rivier de Moldova) ligt van ons uit gezien achter Roemenië en voor Oekraïne. Het grondgebied strekte zich ten tijde van het oude Vorstendom Moldavië uit van de Karpaten tot aan de rivier de Dnjestr, maar is tegenwoordig wat kleiner. De Karpaten zijn sinds het eind van de 19^e eeuw Roemeens grondgebied en de westgrens van Moldavië ligt nu een stuk oostelijker bij de rivier de Proet (Prut). Het huidige Moldavië komt in grote lijnen overeen met de historische Oost-Europese regio Bessarabië, m.u.v. het gebied tussen Moldavië en de Zwarte Zee (en de streek rond Chotyn). Transnistrië, ten oosten van de rivier de Dnjestr, was onderdeel van de Sovjetrepubliek Moldavië, maar heeft zich in 1991 eenzijdig onafhankelijk verklaard. Tot op heden heeft geen enkel land de onafhankelijkheid erkend, maar er is duidelijk sprake van afstand tot de huidige staat Moldavië.

Wijnbouw
Moldavië is met een oppervlakte van 33.846 km² een stuk kleiner dan Nederland (41.543 km²) en heeft ‘slechts’ 3,5 miljoen inwoners. Bijna 20% van die inwoners is woonachtig in de hoofdstad Chisinau en nog eens 20% in andere grotere steden. Dat betekent dat de rest van Moldavië dunbevolkt is en er volop ruimte is voor landbouw en ongerepte natuur. Het land is weliswaar arm aan grondstoffen, maar rijk aan fruit, groenten, tabak en…. wijn. Met bijna 150.000 ha aan wijngaarden (10% van het beschikbare land en daarmee een hoger percentage wijnbouwgebieden dan welk Europees land ook) en een productie van bijna 2 miljoen hectoliter wijn behoort Moldavië ondanks haar beperkte omvang tot de top 20 van meest producerende wijnlanden ter wereld.
Wijn is al sinds de oudheid bekend in Moldavië, zo tonen overblijfselen aan die tot wel 5000 jaar oud zijn. In de 15^e eeuw (tijdens het bewind van woiwode/legerleider Stefanus III de Grote) genoten Moldavische wijnen groot aanzien en ook in de 19^e eeuw werd Moldavië beschouwd als belangrijk wijnland met beroemde wijnen als Negru, Purcari en Romanesti. Verantwoordelijkheid voor dat succes en een enorme expansie van het wijngaardareaal, kwam voor rekening van de Russen. Tijdens hun overheersing profiteerden ze optimaal van de vruchtbare wijnbouwgronden in Moldavië en legden er talloze wijngaarden aan. Meer dan 90% van alle Moldavische wijn ging naar Rusland en de stijl van de wijnen was hier ook op afgestemd: zoet en met veel alcohol. In 2013 deed Rusland de import van Moldavische wijnen echter in de ban en kwamen de export en daarmee vrijwel de volledige handel helemaal stil te liggen.

Dit resulteerde in een enorm overschot aan wijn en dan vooral aan wijnen in een stijl die elders in de wereld slechts een klein deel van de consumenten aanspreekt. Ander aspect was de staat waarin veel wijngaarden verkeerden. Tijdens het communistische bewind werden kunstmest en pesticiden (o.a. DDT) op grote schaal gebruikt, tot wel 20 keer zoveel als in andere landen in de Sovjetunie. Het mag duidelijk zijn dat deze praktijken bodem en natuur ernstig en langdurig hebben aangetast. Een nieuwe aanpak werd noodzakelijk, een wijziging van het beleid t.a.v. wijngaardmanagement, vinificatie en marketing. Geen geringe opgave, want Moldavië behoort tot de armste landen in Europa (een inkomen van 300 euro per maand is geen uitzondering en sommigen moeten het zelfs met amper de helft doen), geen lid van de EU en de achterstanden qua techniek en infrastructuur zijn aanzienlijk. Veel geld om te investeren is er niet, maar de wijnbouw krijgt desondanks veel aandacht, want het nam/neemt nu eenmaal een groot deel van het nationaal product voor haar rekening. Nieuw is de ontwikkeling van wijntoerisme, volop gestimuleerd door instanties waaronder
Wines of Moldova.

Wijngebieden
Moldavië ligt grofweg op dezelfde breedtegraad als Bordeaux en de Bourgogne en telt een viertal historische wijndistricten met de nodige verschillen in bodem en microklimaat.

Bălți
De meest noordelijke en koelste regio, daar waar de druiven (overwegend wit) meestal worden gebruikt voor distillaten. Tot de stille witte tafelwijn uit deze regio behoren die van de aligote, chardonnay, rkatsiteli en sauvignon blanc.
Codru
Centraal in Moldavië en o.a. beroemd om het wijndomein Romanesti, ooit bezit van de Romanovs. Merlot en cabernet sauvignon gedijen hier goed en ongeveer de helft van alle Moldavische wijnen komt uit deze regio.
Stefan Voda (of Dnistrië)
Ook wel Purcari genoemd en gelegen in het zuidoosten langs de rivier de Dnistr. Er staat veel merlot, cabernet sauvigon en pinot noir, maar ook veel rara neagră. Purcari werd aan het eind van de 9^e eeuw op grote schaal geëxporteerd en o.a. door de adel in zowel Engeland als Rusland gedronken.
Valul lui Traian (of Cahul)
Deze regio in het zuidwesten profiteert van de matigende invloed van de Zwarte Zee, omstandigheden waarin vooral blauwe druiven voor rijke (zoete) wijnen goed gedijen.
Ruim 60% van de totale aanplant bestaat uit cabernet sauvignon, aangevuld met merlot, pinot noir en saperavi.

PGI
De ONVV (National Office for Vine and Wine) is verantwoordelijk voor de toekenning en controle van wijnen met een PGI of PDO-status. Moldavië telt m.i.v. 2015 vier PGI’s: Codru, Stefan-Voda, Valul-lui-Traian en Divin, veelal gelegen in gelijknamige districten.
Uitzondering is Divin (afgeleid van ‘din vin en/of distvin’), de PGI voor druivendistillaten uit een specifiek geografische gebied, in dit geval heel Moldavië. Divin mag gemaakt worden van of met aligote, chardonnay, feteasca alba, luminita, pervenet magaracea, pinot, riesling, riton, rkatiteli, sauvignon, silvaner, ugni blanc, bianca, alb de onitcani en alb de suruceni.

Bodem
Moldavië is een vlak tot heuvelachtig land, waarvan de bodem gevormd wordt door de Moldavische plaat, geologisch gezien verwant aan de Karpaten. In het noorden treffen we hogere heuvels aan, met de Dealul Bălănești (430 m) als hoogste punt. Talloze beken en rivieren hebben voor verspreiding van allerlei sedimenten gezorgd. De Moldavische vlakte ten zuiden van de heuvels in het uiterste noorden van het land wordt verdeeld in de Middelste Proet Vallei en de Bălți Steppe. In de 19e en 20e eeuw vonden hier de meeste uitbreiding van de landbouw plaats, dit ten koste van duizenden hectaren bos. Het Centraal Moldavische Plateau wordt gekenmerkt door vele heuvelachtige bossen in valleien waar veel aardverschuivingen hebben plaatsgevonden. Verder naar het zuidoosten richting Oekraïne gaan heuvels over in de Bugeac-vlakte. De vruchtbare bodem die we in veel regio’s aantreffen, wordt chernozem (Russisch voor zwarte aarde) genoemd en bestaat voornamelijk uit uitgestorven grasvegetatie dat zich langzaam maar zeker ontwikkelt in löss en rijk is aan humus met veel organisch materiaal, fosforzuren, fosfor en ammoniak.

Klimaat
In Moldavië heerst een gematigd landklimaat met lange zomers, winters die variëren van mild tot streng (in het noorden) en neerslag gedurende vrijwel het gehele jaar. Kōppen onderscheidt twee klimaatzones: warm en vochtig continentaal (Dfb) in de regio Chișinău, Tiraspol, Bălți, Bender en Rybnitsa en heet en vochtig continentaal (Dfa) in Vulcănești, Taraclia, Giurgiulești, Vadul lui Isac en Manta.

	Chişinău	Bălți	Tiraspol	Cahul
gemiddelde temperatuur hoog	14.6	14.1	15.1	14.6
gemiddelde temperatuur laag	6.4	4.2	5.2	5.9
gemiddelde neerslag	542	529	495	557

100-lei-1996-5-ani-de-la-proclamarea-independentei_30989_29849130d1d105L

Druiven
Er zijn ruim twee keer zoveel witte als blauwe druivenrassen in Moldavië, met in totaal minstens 30 verschillende variëteiten. Ruim 70% daarvan zijn de bekende internationale, maar Moldavië beschikt ook over diverse rassen die we alleen in dit deel van Europa tegenkomen. Omdat druiven zich weinig aantrekken van politieke grenzen, treffen we een deel van die ‘autochtone’ rassen ook aan in het aangrenzende Roemenië en de Oekraïne. Zo’n 10% van de druivenrassen is Moldavisch te noemen.

De belangrijkste inheemse druivenrassen zijn:

Alb de Onitcani
Nog weinig bekend, maar naar mijn mening een van de meest interessante witte druivenrassen.
De druif is rijk aan sap (pulp met 80,2% sap t.o.v. bijvoorbeeld 74,3% voor de aligote) en goed aandeel solide elementen (14,2% schil en zaden en 18% vruchtvlees), hetgeen een goede opbrengst garandeert. Rijpt relatief laat, wat tegenwoordig een voordeel is en een premature, onvolledige rijping voorkomt. De druif is goed bestand tegen vorst, beide soorten meeldauw, grijze rot, anthracnose en zelfs phylloxera. Tartcomvin heeft veel onderzoek verricht naar de druif en hun interesse is o.a. overgenomen door KVINT, Calarasi Divin en Salcuta. Tartcomvin brengt een wijn van de Alb de Onitcani uit onder het handelsmerk Novak (Andrei Novak is directeur van het bedrijf) en deze behoorde tot mijn persoonlijke favorieten tijdens mijn wijnreis naar Moldavië.

Alb de Suruceni
Witte druif, kruising van Icichimar en S.V. 20365; komt sporadisch voor, toegestaan in PGI Divin

Fetească albă
Witte druif, ook aanwezig in Roemenie (Transsylvanië) en Hongarije (Eger), veelal gebruikt voor mousserende wijnen en bekend onder heel veel synoniemen.

Fetească neagră
Blauw druivenras, afkomstig uit Roemenië, alias de Zwarte Maagd. Gebruikt voor wijnen met veel zoet en alcohol en gekend om zijn bewaarpotentieel.

Fetească Regală
Witte druif, kruising van de Grasă en de Fetească albă, ook aanwezig in Roemenië, de Slowaakse Republiek, Hongarije en Oostenrijk.

Grasă de Cotnari
Wit druivenras, behorend tot de familie van de furmint en waarschijnlijk dezelfde druif als de Hongaarse Kövérszőlő. In Moldavië al sinds de 15^e eeuw belangrijk in de regio Cotnari, waar hij de naam geeft aan de Grasă de Cotnari, een zoete witte wijn, veelal van door botrytis aangetaste druiven.

Luminita
Witte druif, kruising van cabernet sauvignon en seibel 13666; komt sporadisch voor, toegestaan in PGI Divin

Pervenet magaracea
Wit druivenras, kruising van Rkatsiteli en magarach 2-57-72; beperkt aanwezigheid in Moldavië, meer in Oekraïne; toegestaan in PGI Divin

Plavai / Plavay
Witte druif die ook in Roemenië en Hongarije voorkomt. Was ooit redelijk populair, maar is nu vrij schaars.

Rara Neagră alias Băbească neagră
Oud autochtoon, laat rijpend blauw druivenras, al sinds de 14e eeuw bekend, o.a. in Oekraïne en de Roemeense regio Galați. Băbească neagră betekent grootmoeders zwarte, maar de wijnen zijn veelal lichtgekleurd. De van nature hoge zuurgraad en veel suikers maken de wijn ook geschikt voor zoete wijnen. Lastige druivenras door gevoeligheid voor meeldauw, vorst en een onregelmatige vruchtzetting; daardoor slechts beperkt gebruikt.

Viorica
Witte druif, voornamelijk voor mousserende wijnen en tafelwijnen. Gekenmerkt door krachtige muskaatachtige en florale aroma’s.

Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Riccardo Gabriele

Riccardo Gabriele

Deel dit bericht:

Friuli

Friuli

Deel dit bericht:

Dossier Moldavië, deel 2

Dossier Moldavië, deel 2

Deel dit bericht:

Dossier Moldavië, deel 1

Dossier Moldavië, deel 1

Deel dit bericht:

Over NCS

Navigatie