Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Vite Talin

Vite Talin, de nieuwe Barolo van Luciano Sandrone

Kennismaking met de Vite Talin, de nieuwe Barolo van Luciano Sandrone.

Het is opmerkelijk om te zien hoe eenzijdig de benadering van nebbiolo en Piëmonte in veel publicaties is. Altijd maar over de Langhe en zelden iets over Dogliani, Monferrato, Alto Piemonte en andere fantastische gebieden en hun wijnen uit deze intrigerende regio. En kijken we naar artikelen over nebbiolo, dan ontbreken vaak aspecten die er toe doen of gaat men voorbij aan nieuwe ontdekkingen.

Oud en nieuw
Soms hebben die nieuwe ontdekkingen een historische oorsprong. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de Claret JC van G.D. Vajra, een soort oer-nebbiolo, zoals hij in de 18e eeuw werd gemaakt; licht parelend en niet helemaal droog; niet alleen een leuke, maar ook een betekenisvolle wijn omdat hij teruggaat naar de origine van Barolo. Een andere voorbeeld is de Vita Talin van Luciano Sandrone, een vooralsnog unieke wijn met een minstens zo interessante geschiedenis.

Luciano Sandrone maakte zijn eerste stappen in een professionele wijnkelder toen hij amper 15 jaar oud was. Hij werkt in de kelder van Marchesi di Barolo, maar wilde heel graag zijn eigen wijn maken. In 1977 wist hij een klein perceel van de Cannubi te kopen, de illustere wijngaard op de heuvel bij het plaatsje Barolo. De Cannubi was toen al beroemd, maar nog redelijk betaalbaar; tegenwoordig betalen mensen er tot wel 4 miljoen euro per ha voor.

Familie
Van zijn eerste eigen druiven maakte hij in 1978 slechts 1500 flessen, in 1981 allemaal gekocht door wijnagentuur Marc de Grazia. De Grazia is de man achter het succes van de Barolo Boys (met o.a. Altare en Clerico, waarover overigens een zeer interessante documentaire is gemaakt) de nieuwe generatie wijnmakers die hun oude vaten verruilden voor barriques en ineens wijnen gingen maken die internationaal wél furore maakten. De wijn maakte Luciano destijds nog in de garage van zijn ouders, voor een eigen productieruimte moest hij nog ‘even’ sparen.

Dat sparen ging een stuk sneller toen ene Robert Parker de Cannubi Boschis 1990 de maximale score van 100 punten gaf; de prijzen van de wijnen stegen substantieel. Toch heeft dat commerciële succes Luciano amper veranderd. Hij was en is een gedreven, maar altijd bescheiden wijnboer, maar dan sinds 1998 wel een wijnboer met een groot en prachtig geoutilleerd wijnbedrijf. Zijn steun en toeverlaat vanaf dag 1 is zijn vrouw Mariucca, zoals hij inmiddels ook al jaren wordt bijgestaan door zijn broer Luca en dochter Barbara. Zijn kleinkinderen Alessia en Stefano en neef Giacomo completeren het familiebedrijf, waar trouw aan zowel traditie als innovatie hoog in het vaandel staat.

Trouw
De trouw aan traditie blijkt o.a. uit het gebruik van traditionele druivenrassen; nebbiolo, barbera en dolcetto. Als lid van de nieuwe generatie barolo-producenten is innovatie Sandrone niet vreemd, hoewel zijn mening over vinificatie en opvoeding minder mondiaal en modern is dan soms wordt aangenomen. Een grote liefhebber van barriques is hij bijvoorbeeld nooit geweest, hij gebruikt liever tonneaux (wel van Frans eiken) en is wars van roterende gistingstanks of andere trucjes in de kelder. 

Op dit moment heeft men zo’n 27 ha aan wijngaarden in productie (75% in eigen bezit), goed voor circa 100.000 flessen wijn per jaar. Naast een Dolcetto d’Alba en Barbera d’Alba, heeft men de Barolo Le Vigne, gemaakt van druiven van vier wijngaarden: Baudana in Serralunga d’Alba, Villero in Castiglione Falletto, Vignane in Barolo en Merli in Novello. Bijzonder in het assortiment is de Valmaggiore, een nebbiolo van de gelijknamige historische wijngaard in de Roero, die in 1994 aan het familiebezit werd toegevoegd. De ster van de bezittingen is uiteraard hun deel van de Cannubi Boschis wijngaard, maar opvallend genoeg heeft de familie besloten om de wijn van deze wijngaard met ingang van de oogst 2013 niet langer als Cannubi Boschis op de markt te brengen. In 2017 werd de wijn gepresenteerd als ‘Aleste’, vernoemd naar zijn kleinkinderen Alessia en Stefano (kinderen van Barbara).

Alles bij Sandrone staat in het teken van kwaliteit, zoals blijkt uit de lage opbrengsten en een uiterst zorgvuldige vinificatie. Een doorn in het oog was altijd het feit dat zijn wijnen veel te snel verkocht én gedronken werden. Kwaliteitswijnen zijn gebaat bij flesrijping en daarom introduceerde Sandrone in 2004 het “sibi et paucis” project, waarbij een deel van de productie van de Valmaggiore en de twee Barolo’s pas na respectievelijk 6 en 10 jaar op de markt wordt gebracht.

Nieuw
Dat Sandrone nog lang niet klaar is met nieuwe initiatieven, blijkt ook uit een laatste project: de Vite Talin. Jaren geleden viel het Luciano Sandrone op dat een plant in een oude wijngaard plant ‘anders’ was. De plant gaf kleinere trossen met kleinere bessen en ook trossen hadden een andere, meer open, vorm dan gebruikelijk. De druiven ervan bezaten meer zuren en het sap was erg ‘compact’. Het blad leek op de michet (een door het fanleaf aangetaste Lampia), maar het fruit had compleet andere eigenschappen.

Sandrone raakte geïntrigeerd door deze ‘vreemde eend in de bijt’ en vroeg o.a. professor Anna Schneider (autoriteit op het gebied van DNA-onderzoek) de plant te onderzoeken. Zij stelde vast dat de plant een nebbiolo is, maar dan een onbekende variant en inderdaad ook aangetast door het fanleaf virus. Een naam heeft de plant nog niet, wel en nummer. Sandrone besloot de plant te koesteren en er zelfs in te investeren. In samenwerking met kweker Guillaume in Frankrijk werden genoeg stekken gemaakt om er een apart deel van een wijngaard mee aan te planten. Hij koos daarbij voor een nieuwe, qua ligging geïsoleerde wijngaard (waar ooit een kerkhof lag) op 300 meter hoogte met een noordoostelijke expositie en een bodem die gelijk is aan de wijngaard waar de moederplant ooit werd gevonden. Voor de geïsoleerde ligging werd gekozen, omdat de planten niet virusvrij waren en hij geen problemen met buren wilde veroorzaken. NB: door de enorme expansie binnen de DOCG Barolo is de wijngaard inmiddels toch volledig omgeven door andere wijngaarden. In totaal werd 1 hectare aangeplant met 5500 stokken en groeiden testjes met slechts een halve liter most uit tot serieuze experimenten en uiteindelijk ook een wijn.

Vite Talin
De grootste uitdaging betrof het ‘stevige’ karakter van de wijn met hoge zuren en een vrij harde tanninestructuur. De druif heeft niet alleen veel meer kleur, maar ook veel meer tannine en rijpt daardoor langzaam. Om de tannine te ‘temmen’ bleek veel zuurstof nodig tijdens de vinificatie en dan vooral gedurende de weking die minimaal 2 weken, maar doorgaans een maand tot wel 40 dagen duurt. Ook probeerde hij verschillende soorten hout en zowel grotere als kleinere vaten om uiteindelijk in 2013 het project af te ronden dat in 1987 begon.  

De wijn noemt hij Vite Talin, gebaseerd op de bijnaam (Talin) van de oude eigenaar (Natale) van de wijngaard waar de wijn werd aangetroffen. Sandrone liet me alle zes jaargangen van de wijn proeven en het moet gezegd worden: de wijn heeft inderdaad een volstrekt eigen karakter.

Vite Talin 2018
Vatmonster: ruig in zowel geur als smaak; nog heel fruitig met hoge zuren en een stevig bitter door een krachtige tanninestructuur

Vite Talin 2017
Kruidig met stevig tanninestructuur en hout dat nog heel aanwezig is in geur en smaak; de nodige droging, in de afdronk bittere chocolade, ook hier valt de hogere zuurgraad op.
Vite Talin 2016
De meest toegeknepen wijn, geconcentreerd en heel compact, nog gesloten en ongenaakbaar; een wijn die veel geduld vraagt.

Vite Talin 2015
De wijn die dit jaar pas gebotteld is na een opvoeding in tonneaux (50% nieuw); ook weer krachtig met veel kleur, zuren en materie; gun de wijn veel tijd/lucht.

Talin 2014
Meer frisse tonen in dit jaar, wat herbaal (verse tuinkruiden), strakke tanninestructuur, in de afdronk duidelijk rozemarijn, hoge zuren, maar ook ruim voldoende sap voor een goede balans

Talin 2013
Amper gerijpte kleur, nog heel jeugdig, ook in de neus en mond; mooie volle smaak, warm, rijk tot zelfs weelderig door een mooie vulling en rijpe tanninestructuur; een goed voorbeeld dat de wijn gebaat is bij flesrijping.

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn

Sangiovese en zijn terroirs

Sangiovese en zijn terroir

Enige tijd geleden verzorgde Andrea Lonardi (hoofd wijnmaker van de Bertani groep) een lezing over de invloed van terroir op sangiovese, het resultaat van een onderzoek dat hij in 2012 startte en nog altijd voortzet.

Wat is nu wel of niet de invloed van terroir op een druif? Een vraag die velen al decennia bezighoudt en waarover de meningen soms ernstig verschillen. Inmiddels is wel duidelijk geworden dat alleen amateurs en diegenen die zich om volstrekt onduidelijke redenen nog als ‘kenner’ afficheren, nog eindeloos over mineraliteit (in wijn) zeuren. Maar daarnaast staat het onomstotelijk vast dat terroir wel degelijk van belang is voor de groei van de plant en daarmee ook een effect heeft op de uiteindelijke wijn, mits de wijnmaker die invloeden niet decimeert in wijngaard of kelder natuurlijk. Puristen roepen bijvoorbeeld al jaren: met irrigatie beslist geen terroir in je wijn.

Bertani Domains
Andrea Lonardi is hoofd wijnmaker van Bertani Domains, waartoe Val di Suga, Trerose en San Leonino in Toscane behoren, Puiatti in Friuli, Fazi Battaglia in de Marken en uiteraard het historische wijndomein Bertani in de Veneto. Enige tijd geleden verzorgde Lonardi een lezing over de invloed van terroir op sangiovese, het resultaat van een onderzoek dat hij in 2012 startte en nog altijd voortzet.

De aanleiding voor het onderzoek was simpel: toen Bertani Tenimenti Angelini overnam, kwamen ze daardoor in bezit van drie Toscaanse wijndomeinen, Val di Suga in Montalcino, Trerose in de regio Montepulciano en San Leonino in het Chianti Classico district. Leonardi was al wel bekend met sangiovese, maar exacte gegevens over de relatie van deze intrigerende druif en de specifieke terroirs in deze drie districten ontbraken. Ook anderen konden hem niet de gewenste gegevens leveren, dus was hij aangewezen op een eigen onderzoek, een initiatief dat momenteel nauwlettend gevolgd wordt door o.a. verschillende consortia.

Samen met de twee wijnmakers uit Toscane, Marco Ostan van Val di Suga en San Leonino en Pietro Riccobono van Tenuta di Trerose richt Lonardi zich op verschillende aspecten die van invloed zijn op hun wijnen. Zeer belangrijk is de terroir (de complexe combinatie van bodem, expositie, hoogte, klimaat etc.) en dan vooral hoe er mee om te gaan. Bodem en klimaat zijn namelijk niet (of nauwelijks) te veranderen, maar keuzes qua kloon, wortelstok, onderhoud inclusief snoeimethode, moment van oogsten etc. uiteraard wel.

Terroirdruif
Omdat Val di Suga over wijngaarden in totaal verschillende terroirs van Montalcino bezit, Vigna del Lago in het noorden, Vigna Spuntali in het zuidwesten en Poggio al Granchio in het zuidoosten, achtte Lonardi het van groot belang om hun effect op sangiovese te bestuderen. Microvinificatie van de wijnen van deze specifieke wijngaarden bracht het effect van hun verschillende eigenschappen op de wijn in beeld en leerde het team te begrijpen hoe ze het wijngaardmanagement en de vinificatie (inclusief opvoeding) moesten aanpassen om de kwaliteit van de wijn te optimaliseren. Al snel werd bevestigd dat sangiovese zeer sterk reageert op terroir en geconstateerd dat verschillende klonen van de sangiovese in één terroir, minder verschillen geeft dan dezelfde kloon in verschillende terroirs. Sangiovese is (net als de pinot noir) een echte terroirdruif, met alle uitdagingen van dien. Op zand geeft hij minder tannine en meer elegantie met een hogere zuurgraad, maar soms ook minder structuur en diepgang; klei geeft de sangiovese een steviger en hartiger karakter. Opvallend zijn de verschillen in pH: van 3,30 tot 3,25 op albarese en 3,43 tot 3,5 in Montepulciano (erg hoog voor sangiovese). In perspectief: merlot zou op albarese 3,65 geven, veel te hoog voor ‘interessante’ wijnen.

Oorsprong en samenstelling
Toscane kan worden onderverdeeld in diverse terroirs (gebaseerd op de oorsprong en samenstelling van de bodem, de hoogte en expositie en andere natuurlijke factoren zoals het klimaat) zoals o.a. aan de orde kwam/komt in mijn workshops over Brunello, Chianti Classico en Vino Nobile. Naast de verschillen in klimaat (Montalcino is het droogst en heetst en Montepulciano juist het natst en koelst), maakt Lonardi onderscheid naar de origine van de bodem. Daarbij gaat hij uit van enerzijds oude en anderzijds jonge bodems. Oude bodems zijn veelal ontstaan in de geologische tijdperken Paleoceen, Oligoceen en Mioceen (5,3 tot > 60 miljoen jaar geleden) met de oudste delen uit het Mesozoïcum; ze zijn hard en bestaan vooral uit rotsen. Jonge bodems stammen uit het Plioceen (5,333 tot 2,588 miljoen jaar geleden) en bestaan uit lagen sediment van oerzeeën die voornamelijk klei en zand bevatten, waarbij de oorsprong van het zand (zee of meren) varieert.  

Tot de oude bodems worden gerekend:

  1. Pietra Forte behoort tot de alleroudste gesteenten (> 60 miljoen jaar oud) en vinden we o.a. in Montalcino, maar ook in Chianti Classico. Een harde bodem met weinig zandsteen en neutraal tot alkalisch qua zuurgraad.
  2. Flysch/galestro
    Ontstaan in het Paleoceen (66 tot 56 miljoen jaar geleden) en aanwezig in Montalcino bij Santa Fiora (Mont Amiata) en Sillano (Panzano-Greve) in Chianti Classico
    Zeer harde, rotsachtige bodem van 2/3 klei en 1/3 zand met wat kalksteen en een pH van 7,5 tot 8,0.
  3. Albarese
    Uit het Eoceen (56,0 tot 33,9 miljoen jaar geleden) en vrijwel alleen te vinden in het Chianti Classico district bij Castellina en Gaiole
    Zeer harde, rotsachtige bodem van gelijke delen klei en zand met veel kalksteen en pH van 7,5 tot 8,0.
  4. Macigno zandsteen
    Eveneens afkomstig uit het Eoceen en voornamelijk aanwezig in het Chianti Classico district. Een stevige bodem met weinig zandsteen; vergelijkbaar met Pietra Forte, maar minder hard en iets zuurder.

Tot de jonge bodems behoren:

  1. Pliocene bodems (5,333 tot 2,588 jaar oud) in het binnenland van Toscane met geel zand (mariene oorsprong) zoals in het zuidwesten van Montalcino tot grijsblauwe en bruine klei in het noorden van Montalcino of een mix van beide zoals o.a. op de heuvelrug van Montepulciano. Veelal gemiddeld gehalte aan calcium carbonaat en qua pH alkalisch.
  2. Pleistocene bodems (2,58 miljoen tot 11,7 duizend jaar oud), zand en grijze klei of een mix van beide, o.a. op de noordelijke flank van de heuvel en de zogenaamde Canalicchi van Montalcino en bij Caggiole en Cervognano in de DOCG Montepulciano.
    Bij Valiano (gemeente Montepulciano) vinden we ook lichter gekleurde bodems uit dit tijdperk, wit tot geel en zelfs rood. Leem uit dit tijdperk treffen we vooral aan in Castellina in het Chianti Classico gebied, het zuidoosten van Montalcino en richting het meer van Trasimeno. Het aandeel calcium carbonaat is veelal beperkt en de zuurgraad varieert van alkalisch (grijze klei) tot vrij zuur (witte leem bij Trasimeno)

Galestro versus albarese
Vaak wordt er onderscheid gemaakt tussen galestro en albarese, een misvatting, aldus Lonardi. Galestro is geen type bodem, maar een type structuur. Galestro geeft aan dat de bodem een gelaagde structuur heeft en dit kan betrekking op meerdere typen bodems, dus zowel macigno als pietro forte of flysch en albarese. Het verschil is redelijk simpel te zien; albarese kun je breken, flysch niet

Aardverschuivingen, tektonische bewegingen en erosie hebben ervoor gezorgd dat bepaalde bodems meer of minder aanwezig zijn, terwijl gletsjers en rivieren ervoor hebben gezorgd dat delen van bodems zijn aan- of juist afgevoerd. De variatie in subzones kan dus groot zijn.

Hoe gevarieerd,  blijkt o.a. uit het volgende overzicht van de verschillende bodems in het Chianti Classico district.

De wijngaarden van San Leonino liggen in Castellina, waar de bodem behoorlijk kan variëren, van conglomeraat (uit het Mioceen), kiezel en zandsteen in het centrale deel van het domein tot albarese in het noordoosten en galastro van albarese in het oosten tot kleilagen uit het Plioceen in het zuidwesten.

In Montepulciano liggen de wijngaarden van Tenuta Tre Rose voornamelijk op een heuvelrug bij Valiano, die gevormd werd in het Pleistoceen. De bodem bestaat hier uit zand en klei met een dikke laag zand en veel calcium carbonaat.

De wijngaarden van Val di Suga in de DOCG Brunello di Montalcino liggen zoals eerder aangegeven in drie subzones. De heuvel van Montalcino telt meer subzones, met de klok mee:

  1. In het noorden tot noordoosten klei (Val di Suga) met dichtbij Montalcino zelf de canalicchi
  2. In het oosten voornamelijk klei
  3. In het zuidoosten flysch met aan de buitenrand conglomeraat (Poggio al Grancchio) op de grens
  4. In het zuidwesten Pietra Forte met een buitenrand van zand (Spuntali op de grens)
  5. In het westen bosgronden, ongeschikt voor wijnbouw
  6. In  het noordwesten klei met flysch aan de buitenzijde

Voor de invloed van bodem op de sangiovese gaat Lonardi in zijn onderzoek uit van zes typen bodems in de drie regio’s Chianti Classico, Montepulciano en Montalcino

  1. In Chianti Classico:
    1. Conglomeraat
      Verhard grof sediment, ook wel natuurlijk beton genoemd.
    2. Albarese
      Zandsteen; samengeperste leem en klei met zand, waarvan de verhouding sterk kan variëren.
  2. In Montepulciano:
    1. Lacustrien zand
      afzettingen van meren, voornamelijk zand
    2. Montepulciano klei-zand
      zanderige klei met veel calciumcarbonaat
  3. In Montalcino:
    1. Flysch/Galestro
      Harde lagen klei met zand (2/3 klei met 1/3 zand), vaak galestro genoemd
    2. Pietra Forte zandsteen
      Verhard fijn sediment

Sinds 2012 wordt een deel van de druiven van deze terroirs separaat gevinifieerd, wat tussen 2012 en 2018 maar liefst 599 verschillende cuvees opleverde die allen uitgebreid zijn geanalyseerd.

Waterhuishouding
Essentieel bleek de invloed van de bodem op de waterhuishouding. Bij droogte stagneert de groei van de sangiovese (net als bij grenache) en treedt ook bladverlies op, beiden funest voor een goede fotosynthese en rijping van de druiven; sangiovese is gebaat bij een lang en evenwichtig groeiseizoen. Droogte geeft sangiovese vaak teveel stress en daardoor een te harde tanninestructuur. Een teveel aan water is uiteraard ook niet goed, en daarom is op kleibodems begroeiing tussen de rijen wijnstokken vereist; dit reduceert het aandeel water, beperkt een te onstuimige groei van de wijnstok en voorkomt minder goed fruit. Het beheersen van de groei op kleibodems is erg lastig en daarom geeft sangiovese op dergelijke ondergronden minder goede resultaten. Uiteraard heeft elk bodemtype zijn favoriete begroeiing; klei reageert bijvoorbeeld het beste op granen. Daarnaast wordt waterhuishouding ook steeds meer gestuurd d.m.v. verschillende technieken drainage (en uiteraard ook tillage), zoals ook in Bordeaux worden toegepast. Een hele simpele manier om de natuurlijke drainage te verbeteren is het niet verwijderen van rotsen uit de wijngaard; vroeger vond dit op grote schaal plaats, tegenwoordig niet meer. Minstens zo belangrijk is de aanwezigheid van zuurstof in de bodem. Sangiovese vraagt veel zuurstof en lijdt ernstig onder gebrek eraan; de plant heeft dan moeite met de eigen ontwikkeling en die van fenolen en tannine.

Aroma’s en wijngaard
Ook is de bodem van invloed op andere aspecten. Zo is gebleken dat flysch/galestro een hogere zuurgraad geeft en de wijnen meer spanning met wat meer tannine (die wel zacht kunnen zijn door de aanwezigheid van zand) en aroma’s van rode vruchten. De structuur is vaak vlezig met een herbaal accent en soms wat metalige tonen. Pietra Forte geeft eerder aroma’s van pruimen, bloedsinaasappelen en rozemarijn, terwijl albarese meer rustieke tonen geeft. Albarese is de meest uitdagende voor sangiovese, maar ook de meest interessante; als de balans tussen plant en terroir goed is, geeft sangiovese op deze bodem de meest complexiteit en het grootste potentieel. Onderhoud is in alle gevallen eveneens van belang, waarbij bladmanagement mede bepalend is voor de kwaliteit van de druiven. Waar vroeger alle bladeren rond de trossen steevast werden weggenomen, behoudt men tegenwoordig blad om de druiven tegen zonnebrand te beschermen. Ook de snoeiwijze is van invloed; Guyot geeft een meer open tros die beter kan rijpen en minder gevoelig is voor rot. Bepaalde klonen geven meer open trossen, maar belangrijker is de invloed van de bodem. Ook al geeft de Toscaanse terroir de nodige ‘uitdagingen’ Lonardi onderschrijft de mening van velen dat de terroir(s) van Toscane vooral geschikt zijn voor sangiovese, zeker daar waar het aandeel calcium carbonate hoog is; merlot rijpt te snel in Toscane en cabernet juist niet snel genoeg.

In 2014 maakte Lonardi van elk van de zes door hem onderscheiden terroirs een wijn. Een wijn op dezelfde manier gevinifieerd en op dezelfde wijze opgevoed in een vat van 50 hl van Slavonisch eiken. Hij liet deze specifieke wijnen proeven en daarna de uiteindelijke wijnen uit 2014.

  1. Chianti Classico
    Van een jonge bodem, conglomeraat met veel sediment (zand en kiezel), wat albarese en klei.
    De meest lichtgekleurde van de eerste zes; vriendelijk, licht fruitig, aardbeitjes; hoge zuren, lichte structuur.
  2. Chianti Classico
    Van oude bodem, voornamelijk gelaagde albarese (galestro).
    Nog altijd zeer licht, maar iets meer kleur dan wijn 1. Ook in de neus wat hechter en in de mond duidelijk meer tannine. Mooi middenpalet, evenwichtig.
  3. Montepulciano
    Van jonge bodem, merendeels lacustrien zand.
    Krachtig en diep van geur en smaak, stevige tanninestructuur, wat meer alcohol; stevige wijn.
  4. Montepulciano
    Van jonge bodem met Montepulciano klei-zand.
    Wat lichtere kleur; in de neus kruidiger, duidelijk rozemarijn; qua smaak vlezig, saprijk, mooie materie en balans.
  5. Montalcino
    Oude bodem; flysch/galestro.
    Meest compacte kleur, diep en rijk gevuld in geur een smaak met veel rijp donker fruit, duidelijk tannine en accent van sinaasappel
  6. Montalcino
    Oude bodem, voornamelijk Pietra Forte, veel stenen.
    Kleur vergelijkbaar met 5. maar in de mond opvallend zacht, vlezig met veel rondeur, beetje Amerikaanse stijl.

Bij het maken van de wijnen worden de verschillende invloeden van de sub-terroirs uiteindelijk bijeengebracht in een wijn waarin het karakter van de appellatie naar voren moet komen. Ook de vinificatie wordt daar op afgestemd, waarbij Lonardi drie aspecten noemt die steeds meer aandacht krijgen:

  1. Duur en soort extractie steeds meer gericht op diepgang en complexiteit
  2. Stress voorkomen, minder agressieve behandelingen (overpompen etc.)
  3. Rijping sur lie (brunello rijpte vroeger sur lie en gaf complexe wijnen met prachtig bewaarpotentieel). De elegantie van sangiovese (net als pinot noir uit de Bourgogne) komt beter tot zijn recht bij een reductieve vinificatie en rijping sur lie.

Lonardi zet zich hiermee af tegen een generatie moderne wijnen die vooral onder invloed van techniek ontstaan en het contact met hun terroir en historie hebben verloren (voor zover deze ooit aanwezig zijn geweest). Opmerkelijk is ook zijn hervonden respect voor de zogenaamde basket press, die zachter en schoner werkt met minder invloed van zuurstof en minder grove lie geeft dan veel pneumatische persen. Te hard persen geeft ook in een basketpress harde wijnen met een te grove tanninestructuur, dus gepaste  aandacht is vereist. Met betrekking tot hout geeft hij nog aan dat sangiovese vrij snel oxideert en dat hij ook daarom geen voorstander is van (lange) rijping in barriques; lagering in grote vaten heeft zijn voorkeur omdat de invloed van zuurstof kleiner is.

De wijnen:

  1. Chianti Classico, Al Limite, San Leonino
    Lichte kleur, fijn rood fruit in de neus, veel aardbeitjes; in de mond soepel met wat tannine, heel verteerbaar en doordrinkbaar, in de afdronk wat bitters/grafiet.
  2. Chianti Classico Gran Selezione, Salivolpe, San Leonino
    Iets meer kleur; in de geur en smaak veel kersen, vlezig, evenwichtig en toegankelijk.
  3. Vino Nobile di Montepulciano, Trerose
    Medium diep gekleurd; meer compacte geur en in de mond duidelijk meer tannine, krachtige wijn met wat meer droging in de afdronk.
  4. Vino Nobile di Montepulciano Riserva, Simposio, Trerose
    Diepst gekleurd tot nu toe; mooie geur, saprijk met mooie vulling veel spanning en een prachtige balans., veel lengte; heel compleet
  5. Brunello di Montalcino, Poggio al Granchio, Val di Suga
    Wat meer bruinkleuring; in de neus edele houttonen en fijn rood fruit; sappig in de mond, meer tannine en hoge zuren, compact en krachtig; heeft tijd nodig.
  6. Brunello di Montalcino, Spuntali, Val di Suga
    Zwoeler in zowel geur als smaak; rondeur met zoet rijp fruit en iets van bloedsinaaappel; afgeronde tanninestructuur, hout mooi verweven, verleidelijk met goede lengte

De presentatie van Lonardi was helder en zeer informatief, waarbij de wijnen de theorie in praktijk brachten en meer inzicht gaven in de sangiovese en de ziel van zijn terroirs.

Beeldmateriaal presentatie: eigendom van Andrea Lonardi en Bertani Domains.

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn

Laatste nieuws over NK en WK Blindproeven 2019

Update NK en WK Blindproeven

Op 26 mei vindt het CONCOURS LE VIN EN DIRECT plaats, het NK Blindproeven, de selectie van het team dat Nederland zal vertegenwoordigen op het WK in Frankrijk. Een update...

De voorbereidingen voor het CONCOURS LE VIN EN DIRECT, het NK Blindproeven 2019 zijn in volle gang.

De wijnen zijn geselecteerd en de eerste flessen al binnen. Zoals altijd, wordt gestreefd naar wijnen met de typiciteit van de druif en/of de appellatie, waarbij een kleine “twist” niet is uitgesloten.

De organisatie benadrukt dat het niet is uitgesloten, maar zeker geen opzet of garantie is dat wijnen van partners die het evenement ondersteunen (zoals premium partner LE VIN EN DIRECT of African Wines) zijn opgenomen in de selectie voor de wedstrijd. Hun wijnen zijn primair bedoeld voor de (lopende) proeverij na de wedstrijd.   

Het aantal inschrijvingen is aanzienlijk en inmiddels staat vast dat er meer teams meedoen dan in 2018, terwijl er nog ingeschreven kan worden tot 1 mei a.s. Onder de deelnemers niet alleen de titelverdedigers, maar ook allerlei bekende en nieuwe teams die de sportieve strijd graag aangaan. Diverse teams hebben zich al voorgesteld op deze en andere sites en voor de komende weken rekenen we op nog meer introducties en foto’s.

Met gepaste trots mag Nijhuis Consultancy & Services ook de partnerschap met EARTH Water/Concepts   aankondigen. Zij zullen tijdens het CONCOURS LE VIN EN DIRECT, het NK Blindproeven 2019 water verzorgen tijdens de wedstrijd en de proeverij erna.

Nieuws uit Frankrijk

Van Philippe de Cantenac, die het WK namens La Revue du vin de France organiseert, ontvangen we regelmatig updates.

Update maart 2019

Italy in the starting blocks
Under the direction of Céline Caffot, the selections to form the Italian team will take place in May. We will know the names of the 4 Italians members at the beginning of June.

Sweden is getting ready
Great preparation work for our Swedish friends. In fact, the qualifying events took place in no less than 110 cities in January and February. On March 23, the  regional selections took place in 19 cities. The final selection will be made in May. We can count on our Swedish competitors to present the best team possible and try to regain the trophy acquired in 2017.

Finns are ready
The Finnish team led by Erkki Piitulainen will be known at the end of March. Several of its members should participate in the Master’s Europe in Namur to train.

The French, Belgians and Luxembourgers on their way to the grand final
It is June 22nd that will be held the big final of the French Tasting Championship at Vieux Château Gaubert (Graves). At the end of this final which will bring together the best  French, Belgians and  Luxembourgeois tasters  will then be known the compositions of the teams that will represent these three countries on October 12 at Château de Chambord.

China: selections across the country
This year again, the selection of the team that will have the honor of representing China during this edition will take place during a long journey through different provinces. These multiple events organized by Leboucq Savvy are a great success in the middle Empire.

The communication of our event will be provided by the agency Pain vin company

The Parisian agency Pain Vin Company, headed by Alexandre Lazareff, will be responsible for ensuring the communication of our event. In partnership with the Château de Chambord team.

Update februari 2019

Château de Chambord
After Bordeaux, Champagne, Châteauneuf-du-pape, Provence, Burgundy and Languedoc, La Loire will be in the spotlight next October. Château de Chambord and Henry Marionnet will host the 7th edition of the World blind Tasting Championship on October 11 and 12 2019.

A new logo for the world championship
The new official logo of the world championship (in two formats) is available to be included on your documents, flags, jerseys etc …

New teams
Our Portuguese friends absent in 2018 should join the 2019 championship following the selection test held in February.
Inquiries have come from Romania where Winelover Romania Association will organize a selection test.
Kazakhstan already has its team and will join the group. Let’s welcome them.
The Netherlands is in internal competition. On Sunday, May 26, the Dutch Championship, organized by Fred Nijhuis, will determine the team that will have the honor to represent its country.

Other qualifications
The internal competition at Tawain will take place in May, June and August.
The France championship will give its verdict on June 22nd. We will also know the names of the teams from Belgium and Luxembourg on that day.

A new partner!
Welcome to a new partner in the partners pool of our event ! The Syndicat des vignerons of Châteauneuf-du-pape, led by its charismatic director, Michel Blanc; welcome to this new partner who joins a group now composed of Wine & co.com, Champagne Ayala, Valade and Transandine, The Boisset House, Ogier and Laroche, Tain Winery, Speigelau, Domaine de Chambord and Henry Marionnet.

Dinners
As usual, the festivities will begin with a big dinner together on Friday, October 11th. Each participant brings a bottle of wine from his country to share with other participants. Reservations only on weezevent. I will give you the link in due course.

The Saturday evening gala dinner will take place at Chambord Castle, with reservations also by weezevent.

Room reservations
For teams that are already assured to be present, you can start booking your hotel rooms or lodgings near the castle.

The Domaine de Chambord offers cottages whose conditions you will find.
There is also a hotel opposite the Castle, the Relais de Chambord

Other hotels are not so far from the Castle, like the Prieuré de Boulogne

The Bel Air hôtel where the dinner on Friday evening should take place. (see contact details)

And three cottages in the Domaine of Chambord

For all your bookings, specify that you are coming for the World Championship.

ACCOMMODATIONS

Manoir Bel Air
HOTEL – RESTAURANT ** NN 41500 SAINT-DYE-SUR-LOIRE. Rooms: 128 euros for 2.
Telephone: 02.54.81.60.10 – Fax: 02.54.81.65>
Website: www.manoirdebelair.com

THE RELAIS DE CHAMBORD
Place St Louis 41 250 Chambord
Rooms from 228 euros
Tel: +33254810101 www.relaisdechambord.com

The Priory of Boulogne
Boulogne Farm 41250 Tour-En-Sologne
Tel: 02 34 52 04 80
Contact@leprieuredeboulogne.com

The Gites du Domaine de Chambord
Located just down the chateau, the cottages **** Cerf and Salamandre offer high quality accommodation in a stylish and cosy ambiance. With a large private garden, each cottage can accommodate up to eight people.

La Gabillière ***
Located at the edge of the forest of Chambord, the cottage *** La Gabillière offers a rare and unique proximity to nature. Surrounded by a private garden, The cottage can accommodate up to six people in a warm and rural ambiance
Weekend price: Cerf / Salamander **** 800 €
The Gabillière *** € 560 €
Booking / Booking: +33 (0) 2 54 50 50 12 gites-chambord@chambord.org

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn

Anteprima Chianti Classsico 2019

Anteprima Chianti Classico 2019

Twee dagen Chianti Classico proeven in Stazione Leopolda te Florence; een kleine 500 wijnen van bijna 200 producenten, het houdt je aardig bezig zullen we maar zeggen.
Eventuele vermelding van auteursrechten

In goed gezelschap van bijna 250 nationale en internationale wijnschrijvers, -journalisten en -bloggers en nog eens meer dan 1800 andere belanghebbenden uit alle delen van de wereld proefde ik op mijn gemak een serieuze hoeveelheid wijnen en werd ik regelmatig blij van hetgeen ik in het glas kreeg.

Favoriet
Soms wordt me gevraagd wat mijn favoriete wijn is en ook al is het vrijwel onmogelijk om die vraag te beantwoorden, moet ik bekennen dat ik vaker een fles ‘sangiovese’ openmaak dan iets anders.
Wat me aan de wijnen zo bevalt is de spanning, de energie die ze kunnen hebben, de elegantie en het feit dat ik niet over allerlei eikenhouten drempels hoef te klimmen om wat fruit te kunnen proeven. Dat laatste geldt natuurlijk alleen voor de wijnen waarvoor ik een voorkeur heb; Brunello of Chianti Classico met veel kleur, extractie en overduidelijk tonen van barriques zijn ‘niet mijn ding’. Ik hou van de sangiovese in zijn pure vorm; een beetje eigenwijs door zijn soms rassige zuurgraad en stevige tanninestructuur, maar als het goed is, altijd met de finesse die ook de terroir van het Classico district de wijnen meegeeft.

Data
Het Consorzio Chianti Classico behoort tot de oudste in Italië en gaat langzaam maar zeker richting een honderdjarig bestaan in 2024. Van de 70.000 ha binnen de grenzen van de DOCG Chianti Classico zijn er momenteel 10.000 in gebruik als wijngaard, met 7.200 ha geregistreerd als Chianti Classico. Momenteel zijn er 523 leden (waarvan er 315 zelf bottelen) die samen goed zijn voor een productie van circa 270.000 hl (gemiddelde van de laatste tien jaar) met een omzet van 800 miljoen euro; aanzienlijk dus. Dat verklaart ook waarom men zoveel inzet op promotie en marketing; het economische belang is groot. Naast allerlei evenementen over de hele wereld, dit jaar extra aandacht voor Chianti Classico in de eigen streek. Tijdens de Anteprima in Florence mocht nu ook particuliere liefhebbers kennis maken met de nieuwe oogsten. Hoewel het merendeel van de wijnen bestemd is voor de export (naar 130 landen, waarvan maar liefst 34% naar de VS gaat), mag de thuismarkt met een aandeel van 23% uiteraard niet worden onderschat of vergeten. Een belangrijk deel van de wijnen die in Toscane wordt aangeboden, wordt nu eenmaal gedronken door toeristen die hun enthousiasme voor de wijn dan omzetten in aankopen van Chianti Classico in hun eigen land. Opmerkelijk blijft het aandeel Chianti Classico dat in bulk wordt verkocht; 37% van het totale volume met een (weer stijgende) prijs die varieert van € 2,80 tot €  3,10 per liter, goed voor circa 50% van de totale omzet. Riserva’s en gran selezione nemen 37% van de productie en 52% van de omzet voor hun rekening (bron: Maxidata). Goede cijfers die meteen de brede glimlach verklaarden waarmee Giovanni Manetti, de president van het Consorzio Vino Chianti Classico, de data presenteerde.

De jaren
Tijdens de anteprima een groot aanbod aan verschillende wijnen uit diverse oogstjaren, waarvan ik  de belangrijkste kenmerken graag op een rij zet.

2018
Geschatte productie: 270.000 hl
Het is nog een beetje vroeg voor een definitief oordeel, maar de vooruitzichten zijn goed, tenminste volgens het consorzio. De realiteit is meer genuanceerd, want ook al was het weer minder extreem dan de nodige jaren daarvoor (en daardoor misschien wel ‘normaal’ te noemen), de planten waren nog druk bezig om de stress uit 2017 te verwerken. Dat resulteerde o.a. in veel bladvorming tot ver in augustus en zette de fenolische en aromatische ontwikkeling onder druk. Veel producenten hadden ook last van schimmelvorming, veroorzaakt door vochtige ochtenden tot laat in het seizoen. Wie echter laat kon oogsten en minder getroffen werd door schimmel, oogstte gezonde, mooi gerijpte druiven die evenwichtige wijnen met een goed potentieel kunnen opleveren.

2017
Totale productie: 206.000 hl
Een kleine oogst (de kleinste in de laatste 40 jaar en veelal 25% minder dan gemiddeld) door een hete en droge zomer die kleine druiven opleverden. Er viel amper regen en dat in combinatie met sterk wisselende weersomstandigheden en extreem hoge temperaturen zorgde voor veel problemen. Suikers hadden de druiven genoeg, maar het gevaar van onrijpe tannine en teveel alcohol is duidelijk aanwezig. Het goede nieuws is dat verschillende wijnen ‘lekker zoet’ zijn en dat verkoopt nog altijd goed. Is echter geen jaar voor wijnen met een enorme toekomst, uitgezonderd enkele fraaie wijnen van vaak oude wijngaarden.

2016
Totale productie: 281.000 hl
Een jaar waarin de meeste wijnmakers rustig konden ademhalen, want er was geen sprake van extremen qua temperatuur, nachtvorst of neerslag. Een normaal jaar dus, waarin elegantie de boventoon voert en dat herinnert aan de wijnen uit 2006, 1996 en 1986.

2015
Totale productie: 300.000 hl
In eerste instantie nogal gehypet omdat het ‘lekker heet en droog’ was, maar inmiddels staat wel vast dat het de nodige heterogene resultaten heeft opgeleverd. Hoge suikerwaarden hebben een aantal wijnen rond en toegankelijk gemaakt, maar ik proefde ook de nodige alcoholische wijnen, soms met groene, onrijpe tonen. Temperaturen van meer dan 45 ˚C zijn nu eenmaal funest voor een evenwichtige ontwikkeling van het fruit. De kwaliteit van de wijnen is ook daarom sterker afhankelijk van de wijngaard dan normaal.

2014
Totale productie: 293.000 hl
Nat met lage temperaturen is wat men doorgaans over 2014 zegt. Wie hard werkte in de wijngaard (drainage en schimmel onder controle wist te houden), streng selecteerde en de vinificatie afstemde op minder geconcentreerde druiven, heeft aangename, doordrinkbare wijnen kunnen maken. Als je geen blockbusters of kelderschatten voor de toekomst verwacht, wordt je niet echt teleurgesteld. Ik proefde zelfs enkele fraaie, die aantonen dat er gelukkig altijd uitzonderingen zijn.   
 
2013
Totale productie: 258.000 hl
Veel regen en een koud voorjaar zorgde voor een matige start van het seizoen. Een goed zomer compenseerde een deel, maar over het algemeen blijken (te?) veel wijnen te blijven steken op het niveau ‘correct’.

Mijn persoonlijke favorieten

Chianti Classico 2017

  • Castellare di Castellina, Castellare
  • Castello di Monsanto
  • Fattoria San Giusto a Rentennano
  • Isole e Olena
  • Rocca di Montegrossi

Chianti Classico 2016

  • Fattoria Poggiopiano, La Tradizione
  • Fontodi, Filetta di Lamole
  • Principe Corsini/Villa le Corti, le Corti
  • Querciabella

Chianti Classico 2015

  • Fattoria Corsignano, La Coppia
  • Riecine

Chianti Classico 2014

  • Castell’in Villa

Chianti Classico Riserva 2016

  • Istine, Levigne

Chianti Classico Riserva 2015

  • Badia a Coltibuono
  • Castello di Monsanto
  • Ormanni, Borro del Diavolo
  • Querciabella

Chianti Classico Riserva 2014

  • Fattoria di Corsignano, l’Imperatore

Chianti Classico Riserva 2013

  • Castell’in Villa
  • Castello di Cacchiano
  • Castello di Monsanto, Il Poggio

Chianti Classico Gran Selezione, 2015

  • Borgo Scopeto
  • Fontodi, Vigna del Sorbo

Chianti Classico Gran Selezione, 2014

  • Castello di Monsanto, Il Poggio

Chianti Classico Gran Selezione, 2013

  • Ormanni, Dugentanni Etichetta Storica

 

Beslist aanbevelingswaardig

Chianti Classico, 2017

  • Badia a Coltibuono
  • Bibbiano
  • Carpineta Fontalpino, Dofana
  • Carpineta Fontalpino, Montaperto
  • Castello di Volpaia, Volpaia
  • L’Erta di Radda
  • I Fabbri Lamole
  • La Castellina, Cosimo Bojola
  • Monteraponi
  • Monterotondo – Vaggiolata 92
  • Podere Poggio Scalette
  • Ricasoli, Brolio
  • Riecine
  • Rocca di Castagnoli
  • Rocca di Montegrossi
  • Vallone di Cecione
  • Vignamaggio, Terre di Prenzano
  • Villa Montepaldi

Chianti Classico, 2016

  • Borgo Salcetino, Salcetino
  • Borgo Scopeto, Salcetino
  • Cantina Ripoli
  • Casa Sola
  • Casale dello Sparviero
  • Famiglia Cecchi/Villa Cerna, Primocolle
  • Famiglia Cecchi/Villa Rosa, Ribaldoni
  • Fattoria di Valiano, Valiano
  • Fattoria Poggiopiano
  • Fontodi
  • I Sodi
  • Il Palagio di Panzano
  • Isole e Olena
  • Istine
  • Lamole di Lamole, Etichetta Bianca
  • Podere Castellinuzza/Coccia Paolo
  • Renzo Marinai
  • Rodano
  • San Leonino, Al Limite
  • Tenuta di Lilliano, Lilliano
  • Vignavecchia
  • Villa Trasqua

Chianti Classico, 2015

  • Canonica a Cerreto
  • Lamole di Lamole, Etichetta Blu
  • Le Masse
  • Podere Il Palazzino, Argenina
  • Tenuta Carleone
  • Tenuta di Lilliano
  • Villa a Sesta, Il Palei

Chianti Classico, 2013

  • Castello di Cacchiano

Chianti Classico Riserva, 2016

  • Borgo Salcetino
  • Caparsa, Caparsino
  • Castellare di Castellina, Castellare
  • Castello di Volpaia
  • Fattoria San Giusto a Rentennano
  • Istine, Vigna Cavarchione
  • Le Miccine
  • Poggerino, Bugialla
  • Principe Corsini/Villa Le Corti, Cortevecchia
  • Ricasoli, Brolio
  • Riecine

Chianti Classico Riserva, 2015

  • Capanelle
  • Castellinuzza e Piuca, Vigna Piuca
  • Castello di Bossi, Berardo
  • Castello Vicchiomaggio, Agostino Petri
  • Fattoria Montecchio
  • I Fabbri
  • I Sodi
  • Monte Bernardi, Sa’etta
  • Montefioralle
  • Monteraponi, Il Campitello
  • Renzo Marinai
  • Villa Cerna

Chianti Classico Riserva, 2014

  • Cafaggio, Basilica Solatio
  • Mannuci Droandi, Ceppeto

Chianti Classico Riserva, 2013

  • Castellinuzza
  • Piemaggio, Le Fioraie
  • Podere Il Palazzino, Grosso Sanese
  • Villa Trasqua, Fanatico

Chianti Classico Gran Selezione, 2016

  • Castello di Ama, Vigneto Bellavista
  • Castello di Ama, San Lorenzo
  • Conti Capponi/Villa Calcinaia, Vigna Bastignano
  • Ricasoli, Castello di Brolio
  • Rocca della Macìe, Riserva di Fizzano

Chianti Classico Gran Selezione, 2015

  • Bibbiano, Vigna del Capannino
  • Casale dello Sparviero, Paronza
  • Castello di Bossi
  • Castello di Verrazzano, Sassello
  • Castello di Volpaia
  • Famiglia Cecchi/Villa Rosa, Villa Rosa
  • Marchesi Antinori, Badia a Passignano
  • San Leonino, Salivolpe
  • Vecchie Terre di Montefili, Vigna Vecchia

Chianti Classico Gran Selezione, 2014

  • Casa Sola
  • Rocca di Montegrossi, Vigneto di Marcellino

Chianti Classico Gran Selezione, 2013

  • Castello di Cacchiano, Millennio
  • Fattoria di Corsignano, L’Imperatrice

Chianti Classico Gran Selezione, 2012

  • Villa Montepaldi

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn