Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Overzichtsproeverij Verbunt-Verlinden

Verbunt Verlinden: herkenbaar, betrouwbaar.

Korte impressie overzichtsproeverij 'lente-zomer 2019' van wijnimporteur Verbunt-Verlinden

Wijnkoperij Verbunt heeft een vaste plaats op de Nederlandse wijnmarkt dankzij een herkenbaar en betrouwbaar assortiment. Er zijn wat wisselingen geweest (Pol Roger maakte bijvoorbeeld plaats voor Bollinger), maar de kern is onaangetast.

Basis voor het succes zijn enkele grote merken, waaronder Salentein (uiteraard), Graham’s, Vina Errazuriz, Kendall-Jackson, Yalumba, Laurent-Miquel en Bodegas Ramón Bilbao, aangevuld met de fijne wijnen van o.a. Langlois-Chateau, Domaine Piron, Domaine Muré, Weingut Steininger en Markus Molitor.      

Afgelopen maandag en dinsdag (15 en 16 april) presenteerde Verbunt haar lente- en zomerwijnen in haar tweede thuis, Landgoed Salentein te Nijkerk. Ik was er kort en stelde vast hoe prettig het is om terug te kunnen vallen op klassiekers die nooit teleurstellen.

Tot enkele van mijn favoriete wijnen behoorden:

  • Bollinger La Grande Année Brut, 2008
  • Domaine Piron, Chénas Quartz, 2016
  • Weingut Steininger, Grüner Veltliner Ried Lamm Réserve, 2016
  • Salentein, Numina Gran Corte Red, 2015
  • Yalumba, The Signature Cabernet-Shiraz, 2013
  • Graham’s Vintage Port, 2013
  • Graham’s, Single Harvest Tawny Port, 1963  

Verbunt  Verlinden
Professor Cobbenhagenlaan 51
5037 DB Tilburg

tel. 013 549 8400

website: Verbunt Verlinden

e-mail: info@verbuntverlinden.nl

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn

HIJ is er weer… De nieuwe AIX

AIX, de rosé die bewijst dat marketing loont.

HIJ is er weer! Ja, met hoofdletters, want er zijn velen die de AIX aanbidden.

HIJ is er weer, de nieuwe AIX.  AIX en HIJ uiteraard met hoofdletters, want er zijn velen die deze wijn aanbidden. In het begin leken het alleen enkele Nederlandse wijndiva’s die hem bijna schaamteloos de hemel in prezen, maar tegenwoordig wordt HIJ ook vereerd door mannelijke grootheden, waaronder Andreas Larsson, Roger Voss en onze eigen Hubrecht Duijker.

Ook ik mocht dit jaar weer een fles AIX ontvangen en de spanning was te snijden toen HIJ het glas beroerde. Was ik ook in staat om de rijpe citrusvruchten te herkennen, de rijkdom van de Aix-en Provence te proeven en onder de indruk zijn van een perfecte rosé zoals mijn (wel) beroemde collega’s schreven?

Ik opende de fles aan tafel in gezelschap van mijn lieftallige echtgenote en twee buurtjes, allen notoire wijnliefhebbers. HIJ mocht pasta met calamari begeleiden en, eerlijk is eerlijk, dat deed Hij op voorbeeldige wijze. De wijn bleek fris en loepzuiver en in zowel geur als smaak aangenaam, hoewel ik niet tot de eindeloze opsomming van superlatieven kwam die ik in allerlei proefnotities las. Over lichte aroma’s van fijn rood fruit beschikt de wijn beslist en HIJ is gelukkig niet (te) zoet, maar tegelijkertijd wel erg lichtvoetig en ongecompliceerd. Buuf vatte het perfect samen; wel lekker, maar niet heel spannend he?

Nee, dat vond ik ook en met een prijs van circa 14 tot 15 euro heeft HIJ de nodige concurrentie van kwalitatief vergelijkbare rosés die beduidend goedkoper zijn. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de La Gordonne van de Appie (€ 7,99 en deze week zelfs maar € 5,95) of hun Domaine de Saint Ser en Château Coulon. Deze laatste komt weliswaar niet uit de Provence (het is een Biologische Corbières), maar ‘who cares’ voor € 5,99?

Er zijn natuurlijk mensen die daar problemen mee hebben, want de Gordonne en Coulon zijn ‘slechts’ supermarktslobbers en de AIX wordt zelfs in sterrenrestaurants geschonken. Of dat laatste terecht is laat ik even in het midden. Ik begrijp het best, maar snap er tegelijkertijd niks van, want in dat soort zaken verwacht ik toch meer serieuze rosés, zoals die van Tempier, Rimauresq, Puech Haut, Ott, Château de Pibarnon, Henri Bonnaud of Château Simone.

Maar goed, hoe je het wendt of keert, de AIX is een lekkere, heel goed gemaakte rosé met een enorme grote naamsbekendheid dankzij een fenomenale marketingstrategie. Het is een wijn die heel veel mensen aanspreekt en pleziert en dat heeft Eric Kurver toch maar mooi voor elkaar gekregen.

Ik wacht nu vol verwachting op de lancering van een andere wereldberoemde rosé, de Miraval, je weet wel die van Brangelina. Of zijn ze daar inmiddels ook al van gescheiden? Over een week weet ik er alles van….

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn

10CC 2010 in 010

10CC 2010 in 010

Proeverij met 10 Corton-Charlemagne’s uit 2010 in The Millèn in Rotterdam; het verslag van Guus van Otterloo...
foto Wikipedia

Hoe vaak proeft een mens 10 witte Bourgogne Grands Crus naast elkaar uit dezelfde wijngaard en hetzelfde jaar? Ik zelden of nooit. Bijzonder dus? Ja, maar niet noodzakelijk een super-ervaring, zoals je hieronder zult zien.

Acht ervaren proevers kregen vrijdag 5 april jl. in restaurant The Millèn in Rotterdam 10 Corton-Charlemagne’s van verschillende domeinen uit 2010 voorgezet. Helaas ontbraken de CC’s van Coche-Dury en Leroy; ze zijn écht onbetaalbaar.

De wijnen:

  • Domaine Pavelot
    Medium geel, wat ver ontwikkeld in kleur, neus en smaak, mist frisheid en diepgang.
    Onvoldoende.

  • Château Genot-Boulanger
    Veel frisser en lichter van kleur. Halfrijp, een correct glas maar ver verwijderd van Grand Cru-niveau.
    Een klein zesje.

  • Denis Père & Fils
    Opnieuw een stapje omhoog. Medium body, eveneens halfrijp, voldoende frisheid en een behoorlijke diepgang en balans.
    Een goed glas maar niet meer dan “voldoende+” voor een Grand Cru.

  • Domaine Rollin Père & Fils
    Bij deze wijn gingen de meeste proevers even rechtop zitten: een frisse, elegante neus met perzik, appel en wat krijterigs; prima gedoseerd én geïntegreerd hout; voldoende vulling met wit fruit en een goede lengte. Een serieus glas dat zijn status waarmaakt.
    Zeer goed tot uitstekend.

  • Bouchard Père & Fils
    Zacht, rond en toegankelijk mèt inhoud. Net voldoende frisheid; iets karamel. Misschien een crowdpleaser, maar ook een fraaie wijn. Kan wat spannender.
    Goed+
  • Louis Latour
    Krachtiger, frisser en aromatischer dan Bouchard, maar minder mooi in balans. De zuren zijn wat hard.
    Goed-

  • Vincent Girardin ‘Quintessence” (er is ook een ‘gewone’ CC)
    Weinig ontwikkeling in de kleur; fijne, ingehouden neus met wit fruit en wat kruiden. Niet héél uitbundig, maar alles zit perfect op zijn plek. In de mond krachtig, geen spoor van vermoeidheid; prima vulling, pietsie hout. Voor mij de wijn van de middag, vooral door de perfecte balans. Voor nu tot 2024.
    Uitstekend

  • Domaine de Montille
    In 2005 heeft men dit in 1970 met pinot noir geplante perceel opnieuw ge-ent met chardonnay. Half-ontwikkelde wijn met veel concentraat. Heftig glas dat de verfijning mist die je op dit niveau mag verwachten, maar geen slechte wijn.
    Goed

  • Bonneau du Martray
    Grote naam in Corton-Charlemagne, maar in deze proeverij een omstreden wijn. Bij het inschenken wat kurk-aroma’s in de neus. Later leken deze weer te verdwijnen, maar een gevoel van onbehagen bleef. Beter in de mond, maar moeilijk te beoordelen en veel twijfel of de fles wel representatief is. Volgens sommigen dé wijn van de middag en gewoon veel te jong.
    Oordeel voorbehouden

  • Olivier Leflaive
    Wat ontwikkeling in kleur en aroma’s. Tamelijk krachtig. Aardige wijn maar komt iets tekort op Grand Cru niveau.
    Goed

Overwegingen en conclusie:
Corton-Charlemagne is niet onomstreden als Grand Cru-terroir. Te vaak halen de wijnen niet het verwachte niveau en geven ze niet het plezier dat je wilt van wijn tussen de € 75,00 en € 150,00 per fles. Misschien dat deze Grand Cru gewoon te groot is voor een homogeen kwaliteitsniveau of dat de chardonnay niet de beste druif is voor alle percelen? Van de tien geproefde wijnen presteren er slechts twee écht op Grand Cru niveau, nl. de Quintessence van Vincent Girardin (voor mij de winnaar) en de CC van domaine Rollin. Nogmaals: Bonneau du Martray verdient een herkansing; het is misschien wel de beste van allemaal!

Is 2010 een groot jaar voor witte Bourgogne?
Algemeen wordt het als een topjaar beschouwd. De geproefde CC’s  overtuigen mij daar niet van en werpen de vraag op hoe dezelfde wijnen het zouden doen uit een lastiger jaar, bijvoorbeeld 2013.  Als het in 2010 al niet lukt? Of ligt het toch aan de wijngaard? 
Échte topwijnen worden vaak te jong gedronken. Kijkend naar de geproefde wijnen: misschien dat Bonneau du Martray meer tijd nodig heeft. De CC’s van Girardin en Rollin hebben geen haast, maar ik verwacht weinig ‘winst’ bij langere rijping. Alle andere wijnen zijn op dronk. De proevers onderling verschilden flink van mening over het algemene niveau van de wijnen. Sommigen waren teleurgesteld over de hele proeverij. Voor hen misten alle wijnen ‘spanning’. Zo ver wil ik niet gaan, er zitten enkele bijzonder fraaie en lekkere wijnen tussen. Maar eerlijk is eerlijk: op dit prijsniveau is twee, misschien drie, uit tien niet genoeg.

En de lunch?
Buitengewoon aangenaam. Het is knap wat de equipe onder leiding van chef-eigenaar Wim Severein in zo’n korte tijd heeft gerealiseerd.  Wijn-spijs kwam minder goed uit de verf, maar dat vond een primaire oorzaak in het feit dat de wijnen niet voorgeproefd konden worden. 
Diverse gerechten werden echter als ‘erg prettig’ ervaren, zoals de Palamós garnaal met  eidooier, tuinboon en paprika, het piepkuiken met artisjok, puntarelle, amandel en truffel en de witvis met beurre blanc en kamille.

Importeurs (voor zover bekend):

  • Domaine Pavelot: Eduard Mol
  • Château Genot-Boulanger: Pasteuning
  • Denis Père & Fils: Terroirwijn
  • Domaine Rollin Père & Fils: Vojacek
  • Bouchard Père & Fils: Oud, Reuchlin & Boelen
  • Louis Latour: de Bruijn Wijnkopers
  • Vincent Girardin: Vinites en Tamis/VinoVia
  • De Montille: Smaragd Wijnen
  • Bonneau du Martray: de Bruijn Wijnkopers
  • Olivier Leflaive: L’Exception

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn

Thoughts of Angelo Gaja on ‘Changes’…

Changes...

Formeel is Angelo Gaja gepensioneerd en zo, maar de wijnwereld houdt hem nog elke dag bezig. Hierbij zijn gedachten over 'changes'...

CHANGES
Not only the climate is threatening to change. VINEXPO BORDEAUX has been the wine fair par excellence for a long time. Born in 1981 and occurring every two years, it has grown little by little, attracting exhibitors and visitors from all around the world. Far too many, Bordeaux was not big enough to welcome them all and it was suffering from moments of great discomfort. As a consequence, at the same time, an increasing number of Bordeaux producers equipped themselves to receive the most qualified guests in their chateaux, offering them the chance to take part in the prestigious events they organized; in this way, they triggered a competition with fairs’ events, which was not beneficial for the quality of Vinexpo Bordeaux and lead to exhibitors’ dissatisfaction. In January 2020 for the first time VINEXPO PARIS will take place in the French capital city, held every two years alternatively with VINEXPO BORDEAUX. If there will not be any obstacles, in the future Paris will host the most prestigious international wine fair in Europe.

WINE FAIRS
On the other hand, European wines will have to seek new customers on the Asian and African markets. More than attracting them to our country, it will become important to be able to intercept them in their homeland. VINEXPO, VINITALY and PROWEIN are already competing to reach this goal: they are organizing repetitive events on the Asian market, which put a hard strain on wineries, exposing them to the threat of wasting resources and time. Desirable change: an alliance between VINEXPO and VINITALY, planning a unique gathering, capable of welcoming and becoming an expression of the European wine promotion on international markets. The interest is mutual, producers would be thankful.

WINE ADVOCATE is the prestigious American magazine, initiated by Robert Parker. A few years ago it was bought by a Hong Kong entrepreneur, who then handed over 40% of it to the Michelin Guide. Rumours has it that the Michelin Guide would be interested in buying out the remaining 60%. So, in addition of being recognized for the stars assigned to the restaurant business, it would also become the guide to the most prestigious French wines, and not only. A strategic move.

Angelo Gaja
March 2019

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn