Pers
Welke richting het op zal gaan zullen we ongetwijfeld de komende jaren gaan zien, mede afhankelijk van keuzes van de wijnhuizen. In hoeverre en op welke wijze spelen ze in op aspecten als klimaatverandering, hun eigen identiteit en visie én de invloed van de pers? Het doet me denken aan de reclame van Dior waarin de ‘ster’ ervoor kiest om zich niet langer voor te doen als de man die de mensen willen dat hij is. Ik vraag me af in welke richting Brunello zich ontwikkelt als producenten stoppen met volgen van bepaalde journalisten, nageaapt door een groep copycat-collega’s die klakkeloos meningen en scores overnemen van diegenen van wie ze denken dat ze belangrijk zijn en/of alle wijsheid in pacht hebben. Of mijn zorg of mening overdreven is? Sla de publicaties er maar op na; de meeste zijn allesbehalve onderscheidend, nauwelijks objectief te noemen en vooral zelden kritisch.

Punten
Slechts in enkele artikelen wordt duidelijk gemaakt dat er naast de top (met werkelijk fantastische wijnen) ook een groep middelmatige wijnen is die niet bepaald uitblinkt, zelfs niet in een jaar als 2016. Alleen in Italië (o.a. bij Winesurf)  las ik de zorg over de veranderingen in stijl of andere ontwikkelingen en een nuancering en logische spreiding in de waardering van de wijnen. In de VS, GB en Duitsland krijgt alles gewoon  92+ en wordt zelden gebruik gemaakt van de gehele (lees: 30% van de) 100-punten schaal. Ik heb het al eerder gemeld; als je op wereldwijd gebruikte scoreformulieren een wijn op alle aspecten een beoordeling ’correct’ geeft, resulteert dat in een score van circa 72 punten. Op zich betekent 72 punten dus dat een wijn ‘gewoon goed’ is. Ik ken echter niemand die een dergelijke score durft te geven aan een ‘normale, correcte wijn zonder afwijkingen’. Ook matige wijnen die men zelf nooit zou kopen, krijgen minimaal 85 punten. De marge is tegenwoordig beperkt tot 90-100 punten met hier en daar plusjes die het alleen maar ingewikkelder maken om te begrijpen wat er nu precies bedoeld wordt. Mijn insteek is simpel: als je met 90 punten wil aangeven dat een wijn correct is, maar niet geweldig en beduidend minder mooi dan een andere, geef hem dan ook de bijpassende score. Ooit was 80 punten heel normaal, 85 punten een prima score, nu tel je onder de 92 niet meer mee. Cynisch als ik kan zijn, vraag ik me wel eens af het een combinatie is van de gemakzucht, onverschilligheid en het gebrek aan realiteitsbesef van sommigen en de luiheid, gebrekkige kennis en ervaring, arrogantie, vriendschapspolitiek, commerciële belangen of domweg corruptie van de (al dan niet social-) media. Naar mijn mening hebben punten te veel wijnen te veel geweld aangedaan, dienen ze de consument en de producenten niet en is het contact met realiteit verloren. Als een wijnschrijver een cirkel per se hoeken wil geven door de cultuur en emotie die wijnen vertegenwoordigt in punten uit te drukken, neem dan als consument altijd de relatieve waarde van die punten in ogenschouw. En laat je je desondanks toch leiden door punten, trek dan minstens 5 punten van de scores van The Wine Advocate, – Enthusiast en -Spectator en Decanter af en minimaal 10 van die van ‘Generous James’ Suckling om een redelijk normaal beeld van de werkelijke kwaliteit te krijgen. Bij deze media lijken de commerciële belangen namelijk groter dan de belangen van de lezer.

Kritiek
In ditzelfde verband werd me door veel collega’s en om verschillende redenen afgeraden om niet te publiceren welke wijnen me niet bevielen. Blijf positief, zo werd me op het hart gedrukt omdat o.a. flesverschillen voor de nodige variatie in impressies kunnen zorgen en dat daarnaast menselijke factoren een grote rol spelen. Wijnproeven is geen exacte wetenschap, want we zijn mensen die persoonlijke voorkeuren hebben en ook fouten maken, aldus een groep MW’s. Ik begrijp en respecteer hun woorden, maar ik deel o.g.v. mijn eigen ervaringen en visie toch de nodige variatie in beoordelingen. Ik ben en blijf van mening dat een grote groep wijnen voor verbetering vatbaar is en dat mag en moet naar mijn mening gezegd worden. Wijnen die tijdens Benvenuto Brunello geen positieve indruk achterlieten en het wellicht verdienen om nog een keertje geproefd te worden heb ik vermeld onder kop: ook geproefd. Een definitief oordeel blijft voorbehouden.