Fred – Pagina 61 – Fred Nijhuis

Mooie momenten met fijne gerechten en fraaie wijnen

13 december 201812 december 2018

Panarda!

Op zondag 3 maart 2019 vieren we bij Ross Lovell te Krimpen a/d IJssel hoe St. Antonius een baby redde uit de kaken van een wolf. Ter ere van hem houden we een 'panarda', de grootste maaltijd ter wereld, een traditie uit de Abruzzen, uiteraard met massa's Montepulciano d'Abruzzo!

De eerste panarda in Nederland?

In december 2018 organiseerde ik de workshop ‘Montepulciano versus montepulciano’, om het verschil tussen de wijn uit de gemeente in Toscane en de wijn van de druif uit de Abruzzen voor eens en voor altijd duidelijk te maken.

Voor de workshop verzamelde ik een overvloedige selectie Montepulciano d’Abruzzo en dat deed me denken aan een bezoek aan het befaamde wijnhuis Masciarelli in 2003, toen Gianni Masciarelli († 2008) me vertelde over de panarda, een traditionele maaltijd uit de Abruzzen.

De panarda is een feestmaal met 20-100+ gangen; een ode aan overvloed en een mix van religie en magie.

Volgens de legende zag een vrouw uit de familie Serafini in Villavallelonga hoe een wolf haar dochtertje tussen zijn kaken had genomen. Terstond riep ze Sint Antonius aan, die de wolf het kind deed loslaten. Als dank zegde de vrouw toe hem te eren met een enorm feestmaal, de panarda.

Doorgaans bestaat de panarda uit een maaltijd van 50 gangen, maar er zijn ook kleinere en grotere versies bekend. Masciarelli vertelde me over een panarda met meer dan 100 gangen die duurde van 8 uur in de ochtend tot ver na middernacht. Van de meer dan 100 mensen die er aan begonnen, zou slechts een enkeling het laatste gerecht hebben gehaald.

De gelofte St. Antonius te eren met een panarda, wordt van generatie op generatie doorgegeven en momenteel zijn zo’n 20 families ‘verplicht’ het feest voort te zetten.

Om de overvloed aan wijnen op een gepaste wijze te gebruiken, organiseer ik op zondagmiddag 3 maart 2019 een (misschien wel eerste) panarda in Nederland in samenwerking met restaurant Ross Lovell in Krimpen a/d IJssel.

We gaan om 12.00 aan tafel en stoppen als we klaar zijn….

De enige beperking van die dag: het aantal deelnemers (maximaal 25)

Voor aanmeldingen en informatie: fred@fred-nijhuis.nl

kissclipart-ventricina-abruzzese-clipart-ventricina-abruzzo-sa-9dcd21cf1e044a1c

Wijnen uit de Monferrato heuvels

28 november 20185 november 2018

Monferrato Press Tour; 22-23-24 oktober 2018

José van Eijk bezocht onlangs de heuvels van Monferrato om er nader kennis te maken met 'la barbera', verschillende producenten en nog veel meer.

De heuvels en wijngaarden van de Langhe-Roero en Monferrato in Piëmonte werden in 2013 door Unesco aangemerkt als Werelderfgoed. Wie door dit prachtige gebied reist en het natuurschoon, de cultuur en de geschiedenis van de wijn in dit rurale landschap ziet en proeft, weet direct waarom; het is zonder twijfel een indrukwekkende en unieke streek. José van Eijk bezocht het gebied op uitnodiging van het ‘Consorzio Barbera d’Asti e Vini del Monferrato’ en tekende namens NCS de volgende ervaringen op.

Barbera
Tijdens het bezoek, stond de barbera centraal, maar was er uiteraard ook volop ruimte voor andere wijnen. Hoewel het wijnareaal de laatste jaren gestaag afneemt (momenteel een kleine 18.000 ha), is de barbera nog altijd de meest geëxporteerde wijn van Piëmonte. In 2008 was 44% bestemd voor buitenland, in 2014 groeide de export naar 49,5%. Het bewaken van de kwaliteit en de promotie van de wijnen behoort tot de taken van het Consortium dat al in 1946 werd opgericht. Destijds waren er 7 leden, tegenwoordig zijn dat er 290 met 313 geassocieerde bedrijven. Er zijn 13 beschermde denominaties; 3 DOCG’s (Barbera d’Asti, Nizza en Ruchè di Castagnole Monferrato) en 10 DOC’s (Albugnano, Cortese dell’Alto Monferrato, Dolcetto d’Asti, Freisa d’Asti, Grignolino d’Asti, Loazzolo, Malvasia di Castelnuovo Don Bosco, Monferrato, Piemonte en Terre Alfieri). Zeven daarvan zijn bovendien onderworpen aan strikte regels conform het Erga Omnes principe (Barbera d’Asti, Freisa d’Asti, Dolcetto d’Asti e Cortese dell’Alto Monferrato, Loazzolo, Terre Alfieri en Albugnano), waarbij de bijna 2500 wijnboeren allen bijdragen aan de promotie en verdere bescherming van deze wijnen.

Onderzoek
In samenwerking met de universiteit van Turijn werkt het consortium momenteel aan twee projecten; Intelflavi om de ‘flavescenza dorata’ te bestrijden en ‘wildvine’, waarbij onderzoek wordt gedaan naar inheemse gistsoorten om te bewerkstelligen dat de wijnen ook daadwerkelijk 100% streekgebonden zijn. Ook volgen ze de oogsten om de levensfases van de Barbera wijnstokken beter te kunnen begrijpen en hun gezondheid en kwaliteit voor de toekomst veilig te stellen.

Populair
Het is niet verwonderlijk dat de barbera erg geliefd is, zowel bij wijnboeren als consumenten in binnen- en buitenland. De wijnboeren kunnen vertrouwen op een constante opbrengst van goede kwaliteit en verschillende vinificatiemethoden toepassen om allerlei consumenten op hun wenken te bedienen. Rijping op staal geeft frisse fruitige wijnen die snel gedronken kunnen worden, rijping op eiken (vaak voor de superiore en riserva) geeft complexere wijnen die ook langer bewaard kunnen worden voor consumptie op een later tijdstip. Deze variatie in stijlen maken de wijnen heel veelzijdig en geschikt voor zowel alledaags gebruik als spannende wijn-spijscombinaties, thuis of in de horeca.

Tour
Seminars en bezoeken aan enkele producenten maakten het mogelijk om de nieuwe ontwikkelingen in de praktijk te zien en de verschillende smaakstijlen te ontdekken.

L’Armangia
L’Armangia, wijnmakers sinds 1850, is een ware barbera-specialist, maar ook overtuigd van de kwaliteiten van Piemontese chardonnay. Wijnmaker Ignazio Giovine stimuleert biodiversiteit en richt zich op wijnen met zo min mogelijk sulfiet. Afhankelijk van het druivenras streeft hij naar 30 tot 100 ppm, 15 tot 55% onder het wettelijk toegestane gehalte. Geproefd werden o.a. de 2015 Titon, L’Armangia, Nizza Riserva DOCG en de 2015 Vignali L’Armangia, Nizza Riserva; diepgekleurde, volle, krachtige wijnen mét de elegantie die een fraaie barbera kenmerkt.

Cascina Castlet
Maria Borio, eigenaresse van Cascina Castlet, is 20 jaar bezig geweest om de uvalino geregistreerd te krijgen, het unieke inheemse druivenras waarvan iedere wijnboer wel een rij in zijn wijngaarden had staan. Wijn ervan werd gezien als iets speciaals, alleen weggelegd voor de rijken en vaak cadeau gegeven aan notabelen, zoals de dokter of de burgemeester. Sinds 2012 is het een wettelijk erkend druivenras en heeft Maria er zelfs een behoorlijk stuk van de wijngaard mee beplant. Ze maakt er o.a. de Uceline, Monferrato Rosso DOC van, een 100% Uvalino waarvan de trossen ruim 1 maand zijn gedroogd en de wijn 18-20 maanden rijpt in tonneaux. De 2012 is heel aromatisch met een overweldigend parfum van rozen en viooltjes; een fruitbom met fraaie vulling en prachtige balans met een geheel eigen karakter. Verder zijn bij Cascina Castlet druk in de weer met het bouwen van een Bed & Breakfast, die naar verwachting voorjaar 2019 klaar zal zijn.

Cascina Lana
Cascina Lana werd in 1937 door Davide Baldizzone opgericht en was destijds 4 hectare groot. Door stukken aangrenzende grond te kopen is het inmiddels uitgegroeid naar 20 hectare en in 1981 gaf Davide het stokje door aan zijn zoon Nino en diens vrouw Graziana. Giorgia Turco is hier de wijnmaakster; al vanaf haar achtste jaar loopt ze door de wijngaard en heeft zich ontwikkeld tot een wijnmaakster met lef. In opdracht van Nino heeft ze bijvoorbeeld een Barbera Frizzante ontwikkeld die aantoont hoe veelzijdig de barbera is. Ook vermeldingswaardig is de 2017 Cascina Lana, Piemonte Grignolino DOC, gemaakt van 100% grignolino, de druif die zo vaak wordt ondergewaardeerd. Het is een prachtige wijnen, zeer verfijnd en aromatisch in de neus met tonen van bloemen en zacht rood fruit en zowel elegantie als kracht in de mond.

Tenuta Olim Bauda
Ook hier een prachtig familiebedrijf, bestierd door de gebroeders Dino en Gianni en hun zus Diana Bertolino. Tenuta Olim Bauda heeft in de loop der jaren vele prijzen in de wacht gesleept o.a. voor hun La Nizza en Le Rochet, wijnen met een voorbeeldige prijs-kwaliteit verhouding. Tijdens het proeven maakt vooral de 2015 Nizza DOCG veel indruk met een combinatie van mooi rijp fruit, fraîcheur, goed houtgebruik (30 maanden in grote vaten) en een fraai zilt accent.

Castello di Neive
Wanneer je het terrein van Castello di Neive oploopt, waan je je terug in de tijd. Het kasteel is recentelijk gerestaureerd en in de kelders kunnen de wijnen met behulp van de nieuwste technieken worden gemaakt en zorgvuldig rijpen volgens oude tradities. Buiten kijk je van bovenaf uit over de wijngaarden, een ware lust voor het oog. Oenoloog Claudio Roggero liet diverse wijnen proeven, waaronder een nog altijd mooie 1999 Arneis en spannende 2016 Langhe Riesling.

Villa Giada
Als laatste werd Villa Giada bezocht, het familiebedrijf dat nu onder leiding staat van Andrea Faccio, de bevlogen wijnmaker die traditie en innovatie graag samenbrengt. Zo is hij samen met de universiteit van Genua (en circa 30 collega’s) betrokken bij de ontwikkeling van een keramieken wijnvat door Clayver. De bolvormige containers kunnen qua poreusheid worden aangepast aan de persoonlijke wensen van de producenten en stellen deze in staat de vinificatie beter te beheersen dan bij anfora’s en ook barriques. Keramiek blijkt namelijk stabieler, zeer gemakkelijk te onderhouden en bovendien vrijwel oneindig lang te gebruiken. Ze zijn vooral geschikt voor wijnen die gebaat zijn bij een rijping ‘sur lie’, zoals die van chardonnay, timorasso, nascetta en arneis. Voor barbera is rijping sur lie ongeschikt. omdat zich er dan afwijkende aroma’s ontwikkelen. De wijnen van Andrea Faccio zijn een aanrader, net als zijn ‘agriturismo’ Cascina Dani mét restaurant in Agliano Terme. Het is nog altijd jammer dat importeur Kwast maar enkele wijnen van Villa Giada in het assortiment heeft opgenomen. De 2016 Dedicato, Villa Giada, Nizza DOCG is bijvoorbeeld een wijn die in geen enkele kelder mag ontbreken.

Bertani, de echte amarone

28 november 20183 november 2018

Bertani, de echte amarone

Andrea Lonardi, hoofd wijnmaker 'Bertani Domains' bezocht Nederland en lichtte de eigen stijl van hun amarone toe.

Vorig jaar mocht ik tijdens mijn workshop Amarone een speciale gast verwelkomen, Andrea Lonardi, hoofd wijnmaker van ‘Bertani Domains‘, een groep Italiaanse wijndomeinen, eigendom van Tenumenti Angelini, het grootste farmaceutische bedrijf in Italië.

Tenumenti Angelini
Angelini (opgericht in 1919) is geen onbekende in de wijnwereld, want al in 1994 kochten ze hun eerste wijndomeinen: San Leonino in Chianti Classico, Val di Suga in Montalcino en Tre Rose in Montepulciano. Voorheen waren deze eigendom van Lionello Marchesi, de industrieel uit Milaan die zijn fortuin verdiende met… autogordels…. Marchesi mocht enkele jaren niet actief zijn in de wijnwereld, maar kocht later weer drie domeinen; Castello di Monastero (u weet wel, waar Wesley meneer Cabau van Kasbergen werd), Coldisole en Poggio alle Sughere. In die jaren stond Tenimenti Angelini onder leiding van Paolo Angelini, maar deze kwam plotsklaps te overlijden. Zijn vrouw Elisabetta Gnudi Angelini verkocht haar aandelen en investeerde ook haar kapitaal in de wijn. Eerst kocht ze Borgo Scopeto (Chianti Classico), later Tenuta Caparzo en buurman Altesino in de regio Montalcino.

De laatste jaren heeft Tenimenti Angelini meerdere wijnbedrijven gekocht en deze in 2014 ondergebracht in een aparte groep: Bertani Domains. Tot de groep behoren nu 5 wijndomeinen, Val di Suga in Montalcino, Tre Rose in Montepulciano, San Leonino in Chianti Classico, Puiatti in Friuli en Fazi Battaglia in de Marken.

Bertani
Toen Tenimenti Angelini in 2011 een meerderheidsbelang in Bertani kocht, werd Andrea Lonardi aangetrokken als wijnmaker. Lonardi, voorheen werkzaam voor Gruppo Italiano Vini, kreeg vooral de opdracht om niets te veranderen. Tenminste, niets aan de stijl van de wijnen. Die stijl lag vast en werd ooit bepaald door Cavalier Bertani en gerealiseerd door Enrico Barbero, de eerste oenoloog van het bedrijf. Hij legde in de late jaren ’50 van de vorige eeuw de basis voor een type amarone dat steeds zeldzamer wordt; volledig droog en bedoeld om lang te ouderen, naar het voorbeeld van grote Barolo’s.

Lonardi is ervan overtuigd dat dit de enige juiste stijl voor amarone is en keert zich dan ook af van wijnen met veel restzoet, een overdaad aan extractie en nieuw hout en (veel) meer dan 15% alcohol. Dat kan indrukwekkende wijn opleveren, maar geen mooie, typische amarone. In zijn ogen is Romano del Forno de enige die er wél in is geslaagd een mooi nieuw type amarone te maken. Ernstig zorgen maakt hij zich over de effecten van de klimaatverandering die wijnen oplevert die misschien commercieel verantwoord zijn, maar zelden de typiciteit en klasse bezitten waarmee authentieke wijnen zich kunnen onderscheiden. Lonardi is dan ook een liefhebber van koelere oogstjaren en gaat niet mee in de hype rond hete en droge jaren waar zoveel journalisten (en dus ook wijnmakers en hun marketeers) verzot op zijn. Lonardi benadrukt bovendien dat voor een amarone het droogseizoen minstens zo belangrijk is als het reguliere groeiseizoen, tenminste als je een natuurlijke indroging hanteert. Hij verzet zich ook tegen de toenemende hoeveelheden restzoet in allerlei wijnen en met de Secco Bertani geeft het wijnhuis hun visie op wijn duidelijk weer.

bertani-secco-bertani-original-vintage-edition-verona-igt-veneto-italy-10740709

Importeur van Ouwerkerk
Op uitnodiging van importeur Van Ouwerkerk te Arkel bezocht Lonardi onlangs Nederland om er het meest recente oogstjaar van de Bertani amarone te presenteren, de 2009. Helaas bleken de logistieke goden niet helemaal mee te werken en kregen vertegenwoordigers uit pers, handel en horeca de 2008 te proeven, gelukkig in gezelschap van enkele oudere jaren, inclusief een magnifieke 1967.

In restaurant Impero Romano te Amsterdam (waar na de proeverij genoten werd van een uiterst aangename lunch) legde Lonardi uit wat er zo speciaal is aan de amarone van Bertani. Het in 1857 opgerichte bedrijf behoort tot de stamvaders van de amarone, de wijn die vóór 1938 niet bestond (het woord amarone werd voor het eerste gebruikt in 1936). Pas toen men eerst per ongeluk en later proefondervindelijk vaststelde dat men een recioto volledig droog kon vinifiëren, werd amarone heel langzaam maar zeker een meer gemaakte wijn in de Valpolicella streek. Populair was de wijn echter niet, mede door de Tweede Wereldoorlog en een veelal gebrekkige vinificatie duurde het tot ver in de jaren ’50 voor er amarone door meer producenten en in grote hoeveelheden werd gemaakt. De huidige hype rond amarone, stamt (pas) uit de jaren rond de laatste eeuwwisseling, amper 20 jaar geleden dus. Dat verklaart ook waarom het zo lang duurde (2009) tot amarone zijn felbegeerde DOCG-status kreeg; het gemiddelde kwaliteitsniveau was in die jaren hooguit correct. De meeste wijnhuizen ontbrak het aan voldoende kennis en ervaring om een goede amarone te maken en ook anno 2018 is er nog volop ruimte voor verbetering.

Echte amarone
Bertani geniet al decennia het inzicht dat nodig is om te begrijpen hoe een échte amarone gemaakt moet worden. Goed fruit (van de traditionele druivenrassen corvina, corvinone en rondinella, een lange natuurlijke indroging voor de juiste ontwikkeling van o.a. glycerine en botrytis, een lange weking voor een verfijnde tanninestructuur en diepgang, gevolgd door een lange lagering (tot 7 jaar) in grote vaten van Slavonisch eiken (ja, Slavonisch en niet Sloveens) voor de verdere ontwikkeling van complexe aroma’s.

Dat de lange vinificatie en rijping in eerste instantie zekere reductieve aroma’s geeft, neemt Lonardi graag voor lief. Naar zijn mening is dit juist een teken van kwaliteit, van potentieel en typiciteit. De reductieve tonen verdwijnen onder invloed van zuurstof en geven ook aan dat een goede amarone geen wijn is om meteen te openen en de fles direct leeg te maken. Geduld is een schone zaak. “Neem voor een mooie amarone de tijd”; zo adviseert hij. Een ander advies betreft het glaswerk: geef een jonge amarone de ruimte in een breed glas, heb je een (veel) oudere, kies dan een slanker glas waarin de aroma’s mooi bij elkaar blijven.

De wijnen

We proefden vier jaargangen; 2008, 2000, 1981 en 1967, met (iets later) als persoonlijke toegift toch nog de aangekondigde 2009 en als primeur de 2010.

2010
Zeer fraaie neus hoewel nog ingetogen, je ruikt echter meteen de perfecte balans tussen het rijpe fruit en de warme hout; veel kers, chocolade, koffie, florale tonen (viooltjes) en oosterse specerijen, de neus intrigeert en nodigt/daagt je uit om te blijven ruiken; de smaak vult aroma’s uit de geur aan met een fruitrijke vulling, fraaie rijpe tannine, decente zuren en veel spanning, warm en vullend en tegelijkertijd subtiel en elegant met zeer veel doorzettingsvermogen; de lengte is indrukwekkend; dit is een wijn voor de lange termijn, tenminste als je er zo lang van af kunt blijven. WOW!

2009
Jong, slank, terughoudend in eerste instantie, komt later mooi los in het glas; veel kers en kruiden als gedroogde tijm, hint van bittere chocolade, in de mond evenwichtig, zeer jeugdig, hoge zuren, veel donkere chocolade, duidelijk bitter, prima lengte, evenwichtig en mooi droog met een gemiddelde structuur, drink deze wijn (of liever nog de 2008) nu of in de nabije toekomst en wacht nog even met de 2010.

2008
Uit een elegant jaar voor wijnen die het beste wat jonger genoten kunnen worden. Eerst is de wijn nog wat onwennig in het glas, maar hij opent zich al snel en biedt dan de aroma’s die we graag herkennen in een amarone: kers en chocolade. De structuur is slank, de wijn verteerbaar en heel doordrinkbaar, conform de stijl van Bertani. Soeplesse in combinatie met een fraai bittertje, voldoende sap en een schone finale; niet de meest indrukwekkende wijn, maar evenwichtig en eigenlijk gewoon heel lekker drinkbaar en breder inzetbaar in de gastronomie dan velen zouden verwachten van een amarone.

2000
Een zeer goed jaar voor amarone dankzij een koel droogseizoen; in de neus veel koffie en tabak naast wat evolutie met impressies van gedroogde bloemen en vruchten (pruimen), ingemaakt kersen en paddenstoelen; mooi uitgerijpt nu en met de juiste zuren voor spanning en balans en bittertje voor grip; heel gastronomisch

1981
Wederom een jaar met een zeer goede reputatie; hier meer ontwikkeling in kleur, geur en smaak, maar nog altijd heel vitaal met aroma’s van truffel en gedroogd vlees; in de mond veel vulling en ontwikkelende aroma’s; frisse zuren houden de wijn levendig, tannine helemaal afgerond, mooi droog en met nog altijd veel lengte; gerijpt maar ver van vermoeid; heerlijk om nu te drinken en kan rustig gedecanteerd worden

1967
Legendarisch jaar en waarom is meteen te ruiken en te proeven. De wijn ruikt in eerste instantie zelfs jeugdiger dan de 2000 en de 1981 met veel frisse kers, mooie rokerige tonen, wat gerookte thee en chocolade; mondvullend en sappig met veel lengte en inhoud, energieke wijn die in het glas langzaam maar zeker wat meer evolutie toont maar weigert om uiteen te vallen, de laatste restjes in het glas geven aroma’s van anijsdrop, paddenstoelen, truffel, amandel, wierook en braadjus met rode vruchten; zeer complex en een genot om deze circa 50 jaar oude wijn te mogen proeven. GROOTS!

Deel dit bericht:

Enologica 2018

4 november 20182 november 2018

Enologica 2018

Kort verslag van bezoek aan Enologica in Bologna, een geweldige bron van inspiratie.

Enologica, een must voor de échte professionals
Eén van de leukste wijnevenementen op mijn agenda is Enologica in Bologna. Niet omdat het de grootste is of de meest prestigieuze, maar omdat er allerlei heerlijke, verrassende wijnen te proeven zijn. Plaats van handeling is het historische Palazzo Re Enzo, zeer fraai, ook al is de akoestiek in de zaal dramatisch en duurt het even voor je de indringende geluidmassa uit je hoofd en systeem krijgt aan het eind van de dag.

Het draait allemaal om de wijnen uit Emilia-Romagna, de streek die bekend is om de enorme hoeveelheden Lambrusco die er geproduceerd worden of de wijnen die anoniem in vele andere wijnen verwerkt worden.

Emilia is natuurlijk de bakermat van de Lambrusco die we overal ter wereld in allerlei kleuren en soorten tegenkomen. Heb je geluk, dan tref je de droge die zo fantastisch combineren met allerlei gerechten. Heb je pech, dan moet je de zoete bulkmeuk drinken die er helaas ook wordt gemaakt.

Lambrusco
De laatste jaren weet Lambrusco zich steeds meer te onderscheiden met wijnen op een zeer hoog kwaliteitsniveau, het resultaat van nieuwe inzichten en investeringen en vooral heel veel lef. Je moet maar durven, een serieuze Lambrusco maken! Toch was er altijd al kwaliteit, zoals we nog steeds kunnen proeven in de wijnen van o.a. Cavicchioli, Cleto Chiarli, Venturini en Medici Ermete. Maar het moet gezegd worden, wat Paltrinieri (genomineerd voor titel Winery of the Year door Wine Enthusiast) en vooral Cantina della Volta recentelijk hebben gepresteerd is werkelijk fenomenaal.

De natuurlijke benadering van Paltrinieri sluit uitstekend aan op de opkomst van de nieuwe generatie chefs met een voorkeur voor groenten en natuurlijke ingrediënten en het is geweldig om te zien (en proeven) hoe goed hun geuren en smaken samengaan. Cantina della Volta gaat nóg een stap verder en brengt nu Lambrusco’s op de markt met een niet eerder gerealiseerde complexiteit. Brein achter deze wijnen is Christian Bellei die bijvoorbeeld met zijn Trentasei en vooral de D.D.R. 2009 (!) een nieuwe dimensie heeft toegevoegd aan het begrip Lambrusco. Geen korte vinificatie in gesloten tanks, maar een lange tot zeer lange rijping sur latte/lie op fles.

Tijdens mijn workshop Italiaans mousserend mocht ik al werken met deze twee wijnen en werden drie feiten vastgesteld: niemand kent deze wijnen, een ieder is diep onder de indruk van de kwaliteit als men ze proeft en iedereen vraagt zich vervolgens: waarom kende ik deze wijnen niet en wanneer kan ik er mee gaan werken? Het imago van Lambrusco is nog altijd beperkt, maar met visionairs als Bellei en Alberto Paltrinieri is het een kwestie van tijd voor de hele wereld ziet dat Lambrusco ook een andere kant heeft. Proef de Sorbara’s van deze producenten en je weet meteen wat ik bedoel. Deze wijnen verdienen respect en een plaats in elke kelder van particulier of toprestaurant.

Romagna
Kijken we naar de wijnen uit Romagna, dan zien we een vergelijkbaar beeld. De meeste Sangiovese uit de streek wordt al honderden jaren gebruikt om wijnen uit andere gebieden te versterken; de kwaliteit staat dus niet ter discussie. Waar het aan schort is de bekendheid. Enrico Drei Donà: “Staat mijn ‘Pruno’ op de kaart bij wijnen uit Romagna, dan wordt er een enkel flesje per jaar van verkocht. Wordt hij opgenomen in de collectie ‘Sangiovese’ dan neemt de verkoop met een factor 10 toe”. De wijnen zijn goed, de prijs-kwaliteit verhouding prima, maar het juk van allerlei vooroordelen weegt zwaar.

Proef de wijnen van Celli, Giovanna Madonia, Nicolucci, San Patrignano of Tre Monti en je zult moeten toegeven dat ze een klasse bezitten die de meeste mensen niet kennen, maar de moeite waard zijn om mee te werken. Dat geldt ook voor de vele werkelijk unieke wijnen die Emilia-Romagna nog meer te bieden heeft. Vrijwel (of helemaal) nergens anders komen we druivenrassen als de pignoletto, albana, famoso, cagnina, malbo gentile, spergola, ortrugo, fortana, centesimino, montù, enantio en uva longanesi tegen en van de barbarossa is zelfs bekend dat hij alleen door Fattoria Paradiso wordt gebruikt. Het zijn druiven die intrigeren en waarmee de streek zich duidelijk onderscheidt van andere Italiaanse wijngebieden.

Zerbina
Communicatie, educatie en promotie moeten de wijnen onder de aandacht van pers, handel, horeca en particulieren brengen, zo weet ook Cristina Geminiani, eigenaresse van Fattoria Zerbina. Ze doet er alles aan om de bekendheid en waardering van haar eigen wijnen en die uit de regio te stimuleren. Dat doet ze uiteraard met verschillende zeer fraaie wijnen, waaronder de Pietramora, een Sangiovese Riserva en persoonlijke favoriet van me. Toen ik in 2016 mijn 25-jarig jubileum als professional in de wondere wijnwereld vierde, had ik 75 topprofessionals uitgenodigd voor een exclusieve proeverij met 15 van mijn favoriete Italian Icons. De laatste wijn die daar werd geschonken was haar Scaccomatto, een Albana di Romagna Passito Riserva. Vrijwel niemand kende de wijn en ja, na het proeven was het weer het bekende liedje: “een ieder bleek diep onder de indruk van de kwaliteit, realiseerde zich dat de kennis over deze wijn ernstig tekort schiet en dat ze om diverse redenen eigenlijk met deze wijn zouden moeten werken…”.

Ik hoop van harte dat de wijnen uit Emilia-Romagna nu eens echt worden ontdekt en dat we ze ook daadwerkelijk op wijnkaarten in de beste restaurants zullen zien. Aan de kwaliteit of de prijzen ligt het niet, het is een kwestie van vakmanschap en lef.

Enologica is een initiatief van: ENOTECA REGIONALE EMILIA ROMAGNA

Importeurs (voor zover bekend):
– Cantina della Volta: Vino en Vetro / Altovino Amsterdam,
– Tre Monti: Eck & Maurick,
– Paltrinieri: De Wijntherapeut,
– Zerbina: Bologna Foods,
– Drei Donà: nog geen,

Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Mooie momenten met fijne gerechten en fraaie wijnen

Panarda!

Deel dit bericht:

Wijnen uit de Monferrato heuvels

Monferrato Press Tour; 22-23-24 oktober 2018

Deel dit bericht:

Bertani, de echte amarone

Bertani, de echte amarone

Deel dit bericht:

Enologica 2018

Enologica 2018

Deel dit bericht:

Over NCS

Navigatie