Archief – Pagina 3 – Fred Nijhuis

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

7 september 20227 september 2022

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Een nadere kennismaking met Tenuta Tomasella, geproefd met en geschreven door Karin Horseling

In het noordoosten van Italië bevinden zich de wijnregio’s Veneto en Friuli-Venezia Giulia.

Veneto– één van de meest productieve Italiaanse wijnregio’s (naast Apulië en Sicilië). De regio beschikt over ongeveer 75.000 hectare wijngaarden en biedt een diversiteit aan wijn aan. Van Prosecco tot Amarone tot Soave.

Friuli– een veel kleinere regio met ‘slechts’ 19.000 ha wijnproductie. De regio staat bekend om goede, modern gemaakte witte wijnen (maar liefst 75% van de productie is wit). Hoewel de regio van bergen naar heuvels naar vlakte gaat, bevinden zich de meeste wijngaarden in het vlakke gebied in het zuiden. Met een aantal typisch autochtone druiven voor dit gebied, zoals friulano en refosco, waarover later meer.

Precies op de grens van deze twee regio’s bevinden zich de wijngaarden van Tenute Tomasella; het wijnhuis waarvan wij de afgelopen week zes verschillende wijnen hebben geproefd.

Het wijnhuis heeft maar liefst 50 hectare met een grote variëteit aan druiven (friulano, pinot bianco, merlot, refosco, chardonnay, glera en nog meer). Het kleinere deel van de wijngaarden ligt in Friuli (10 ha), het andere deel (40 ha) in Veneto. Tenute Tomasello produceert een scala aan wijnen; mousserend, wit, rood, rosé van diverse druiven. Tomasella produceert ongeveer 120.000 flessen per jaar.

In 1965 kocht Luigi Tomasella het wijngoed en verbouwde wijn op traditionele wijze. Zijn zoon Paolo is de huidgie eigenaar. Hij verdiepte zich door middel van o.a. uitgebreide bodemonderzoeken in duurzame wijnbouw. Als resultaat daarvan, beschikken ze sinds de oogst van 2018 over het Italiaanse SQNPI certificaat voor duurzaamheid. Ze produceren zowel DOC (Friuli, Friuli Grave, Prosecco Treviso – handig die beschikbare regio’s) als IGT wijnen.

Een overzicht van de geproefde wijnen:

Pinot Bianco, Trevenezie IGT 2020
Gemaakt van 100% pinot bianco, 13.5% alcohol.
Als eerste proefde ik deze mooi gemaakte lichtgele wijn met aroma’s van groene appel, iets floraals. De wijn is vol en sappig; een rijke wijn met lange afdronk.
Geeft heel duidelijk aan hoe de regio iets extra’s toevoegt aan de druif.
Friulano, Friuli DOC 2020
Gemaakt van 100% friulano, 13% alcohol
Achteraf had ik deze wijn misschien als eerste moeten proeven. Het was even wennen na de pinot bianco, maar hoe mooi was deze! In geur een zachte wijn, met aroma’s van geel fruit, bloesem. En dan in smaak: iets steviger dan de geur met een pepertje. Frisse zuren, maar ik ervaar de wijn als zacht. Past volgens mij goed bij een frisse groene salade of sperziebonen.
Le Bastie Bianco, Friulano Friuli Grave DOC 2015
Gemaakt van 100% friulano, 13.5% alcohol
Een friulano op hout. De tonen van de friulano zijn er volop. Ondanks het feit, dat friulano in de regel jong wordt gedronken en zonder hout wordt opgevoed, is deze wijn zeer de moeite waard.
Een volle, warme wijn. De avond na het proeven heb ik deze wijn gedronken bij een risotto met funghi, waar ik normaliter misschien een pinot nero bij drink. Deze friulano matchte er prima bij!
Cabernet Franc, Friuli DOC 2020
Gemaakt van 100% cabernet franc, 14% alcohol
Naast Le Bastie mijn favoriet! Duidelijk een cabernet franc, maar met veel warmte. In plaats van de groene paprika aroma’s proef je hier een zoete, rode paprika. Een wijn met kruidigheid.
Rigole Rosso, Tevenezie IGT, 2019
Gemaakt van merlot en refosco, 13.5% alcohol
Voor mij een (hernieuwde) kennismaking met de refosco druif. Een mooie wijn, lange afdronk. De aroma’s van de refosco (fris, kruidig, groene peper in combinatie met bosfruit, donkere kersen en de vlezigheid daarvan) komen goed naar boven.
Brut 38 Cuvee Spumante Brut
Gemaakt van pinot bianco, pinot nero en chardonny volgens de metodo classico, 12.5% alcohol.
Ik vind het aangenaam, dat deze bubbel wat warmer ‘voelt’; een wijn met brioche geuren, bloesem, gele appels en een goede, consistente bubbel.

Italië is een verzameling van vele autochtone druiven, waarvan er vele de moeite van het ontdekken waard zijn.
Twee tips: het boek ‘Native wine grapes of Italy’ van Ian D’Agata een mooi naslagwerk met 600+ bladzijden over Italiaanse druiven. En voor wie er niet alleen maar over wil lezen: Fred Nijhuis organiseert heel regelmatig workshop over Italiaanse druiven en hun wijnen; nog leuker!

Ook Friuli kent haar autochtone eigenheimers:

Friulano
Tot begin 2007 stond deze druif bekend als tocai friulano. Gezien de potentiële verwarring met de Hongaarse Tokaji wijnen, stapte Hongarije naar de EU met het verzoek om ontwarring…en kreeg gelijk. Sindsdien friulano als tenaamstelling gebruikelijk (om exact dezelfde reden sneuvelde in de Elzas ook de Tokay-pinot gris, maar dit terzijde). Naast Friuli, vind je de druif ook terug in Slovenië en Chili, onder de naam Sauvignonasse. Deze meest aangeplante witte druif in Friuli heeft een dunne schil en wordt in de regel jong gedronken. Friulano staat bekend om bloesem, citrusfruit, verse kruiden aroma’s, levendig zuur en een bittertje. De wijnen zijn licht van kleur.

Refosco
Naast de aanplant in Friuli vind je deze druif ook terug in Slovenië (als refosk) en Kroatië (als teran). Of druif..het gaat hier over een naam voor een groep van druiven, zes variëteiten in totaal, waarvan de refosco dal peduncolo rosso het meest aangeplant is. Het zijn langzame rijpers. De wijnen zijn fris, met veel kleur, bosfruit (ook eerdergenoemde kersen) en gemiddelde tannine en zuren. Kruidig, wat ‘sauvage’ en het Italiaanse bittertje. Sommigen beweren dat de refosco deel uitmaakte van de pucinum, een populaire wijn in de tijd van de Romeinen. Volgens de overlevering was het de favoriet van Livia, vrouw van de eerste Romeinse keizer Octavianus. Of dat echt zo was, staat niet vast. Livia kan het ons niet meer vertellen, dus rest ons niets anders dan uitgebreid te genieten van de geschetste mogelijkheden. Een goed verhaal is nooit verkeerd toch?!?

Karin Horseling

Grazie Piero

5 september 2022

Grazie Piero

Herinneringen aan Piero Palmucci

Piero Palmucci overleed in juli van dit jaar en ik vernam dat pas dit weekend, te laat om hem deze dagen (terwijl ik in Toscane ben) nog even te bezoeken.

Ik las diverse berichten over zijn verscheiden, zijn karakter, visie en de indrukwekkende vineuze erfenis die hem nooit zal doen vergeten. In de jaren ’80 van de vorige eeuw verruilde hij namelijk zijn bestaan in de logistieke sector voor een onbekend en ongekend avontuur in de wondere wijnwereld waar hij uiteindelijk de absolute top bereikte.

Gedreven door een zelden geëvenaarde passie en bijna dwangmatige drang om te excelleren, richtte hij Poggio di Sotto op in Castelnuovo dell’Abate om er de allermooiste Brunello di Montalcino te maken. Hoewel de meningen altijd verschillen over wie, waarom en hoe nu de beste, mooiste meest bijzondere Brunello maakt, staat het voor mij al zo’n 30 jaar vast; Palmucci maakte memorabele wijnen die tot de wereldtop behoren.

Palmucci werd niet altijd gewaardeerd en begrepen, alleen al omdat hij geen bla bla of tegenspraak duldde, tenzij deze laatste op acceptabele gronden was gebaseerd, d.w.z. door mensen die er echt verstand van hebben en niet zomaar wat roepen. Aan zijn tafel daarom alleen mensen die hij respecteerde, meestal slechts een handvol wijnschrijvers. De commerciële pers had er weinig te zoeken, hij investeerde in zijn wijnen, niet in advertenties of punten. En als je hem alleen maar naar de mond praatte, dan was je eerste bezoek ook meestal je laatste.

Waarom was deze soms onnavolgbare wijnmaker dan zo belangrijk? Niet alleen om zijn eigen wijn, maar ook voor de gehele appellatie en liefhebbers van authentieke, topkwaliteit Brunello. Samen met Franco Biondi-Santi en Gianfranco Soldera redde hij Brunello van merlot, cabernet en andere aanvullingen die het echte karakter van een Brunello alleen maar geweld aandeden. Ook daarom bij hem in zijn brandschone kelder uitsluitend traditionele grote eikenhouten vaten; barriques van Frans eiken voor een Brunello waren hem een doorn in het oog.

Vertrouwen deed hij weinig mensen, maar hij maakte graag een uitzondering voor vrienden als meesterproever Giulio Gambelli. Als hij olijfolie liet maken, dan bleef hij er het hele proces bij. Pas als de olie gebotteld was, was hij tevreden. In zijn flessen geen olijven van anderen en zijn olijven beslist niet in die van anderen! In hete, droge jaren overzag hij sproeien tot diep in de nacht, in extreem natte jaren legde hij honderden meters zeil in de wijngaarden om overtollig water af te voeren. Aanplanten deed hij alleen na uitgebreid bodemonderzoek en zijn kelder moest schoner dan schoon zijn. Alles altijd onder zijn supervisie, het moest perfect zijn.

Hij had er een gepaste hekel aan als ik hem plaagde of ik bij hem aan het juiste adres was voor wijnen van Banfi, hoewel hij er met genoegen druiven aan verkocht die voor hem niet goed genoeg waren. Hij daagde me altijd uit om open, onderbouwde kritiek te geven op zijn wijnen en vroeg altijd wie er nu weer wat voor druiven had gebruikt om hun Brunello wat meer kleur, inhoud of smaak te geven. “Hoe was de Brunello van Diego dit jaar? Geen 100% sangiovese, toch?”.

Hij had de reputatie onnavolgbaar en onvoorspelbaar te zijn, hetgeen ik altijd heb betwist. Je wist nooit wat hij ging zeggen of doen en dat maakte hem juist heel voorspelbaar😉. Feit is dat hij ondanks zijn weerbarstige momenten en dankzij zijn soms maniakale perfectionisme, wijnen maakte die wellicht geëvenaard zijn of zullen worden, maar nooit overtroffen. Toen hij Poggio di Sotto verkocht, moesten de nieuwe eigenaren een heel team inzetten om het werk van deze ene bijzondere man op te vangen en het heeft ze ook een paar jaar gekost om de zo bewonderde precisie en balans te vinden in de wijnen. Palmucci was een man voor wie zijn wijn belangrijker was dan wat dan ook en dat had serieuze consequenties, ook in de privésfeer. Van Elena, de partner met wie hij zijn laatste jaren deelde, heb ik begrepen dat hij uiteindelijk in vrede afscheid heeft kunnen nemen van zijn kinderen; dat heeft iedereen veel goed gedaan.

Voor mij betekende Piero veel, niet alleen vanwege zijn wijnen, maar meer om zijn visie en passie waaruit ik inspiratie putte. Mijn verhalenbundel “Er was eens een wijn…” begint niet voor niets met een beschrijving van onze allereerste kennismaking en de eerste wijn die ik van hem proefde. Het was ‘slechts’ een Rosso di Montalcino, maar wel één naast welke menig Brunello verbleekt tot een enkelvoudig tafelwijntje. Vorig jaar organiseerde ik een grote proeverij met vele grote Brunello’s en Riserva’s uit de topjaren 2015 en 2016. Heel veel fraaie wijnen, maar de ster van de proeverij voor velen was de Poggio di Sotto Rosso di Montalcino 2005, één van de laatste wijnen die hij heeft gemaakt. Als ik weer thuis ben, open ik daar nog maar een flesje van en ga ik uitgebreid genieten van hele mooie herinneringen aan een bijzonder mens.

Grazie Piero.

Deel dit bericht:

Workshops Vulkanische wijnen

22 augustus 202220 augustus 2022

Workshop vulkanische wijnen

Vulkanische wijnen hebben een magisch imago, een combinatie van brute, natuurlijke krachten en intrigerende, ongeëvenaarde subtiliteiten. De energie van vulkanen is te proeven in de spanning van de wijnen, de complexiteit van de vulkanische bodem in hun finesse.

Workshops
Hoe beroemd vele vulkanen ook zijn, er is nog veel onbekend over de vele bijzonderheden, inclusief hun effect op de wijnen. Fred Nijhuis verdiepte zich al jaren geleden in deze materie, o.a. vanwege de master classes die hij mocht begeleiden met professor Attilio Scienza, een ware autoriteit op dit gebied. Zijn kennis en ervaring resulteerden in verschillende educatieve proeverijen over vulkanische wijnen, o.a. met die van de befaamde Etna op Sicilië in een hoofdrol.

Speciaal voor een select gezelschap professionals uit de Nederlandse wijnwereld, organiseert Fred Nijhuis in samenwerking met Vulcanic Agriculture of Europe en communicatiebureau WellCom twee nieuwe workshops gewijd aan producten van vulkanische bodems. Deze keer worden niet alleen wijnen uit Soave en Lessini Durello geproefd, maar ook van het Griekse eiland Santorini. Als extra verrassing wordt er ook Monte Veronese kaas geserveerd.

Tijdens de workshops wordt toegelicht wat vulkanische terroir nu precies inhoudt en wat het effect op de wijnen is, mede gebaseerd op recente ervaringen in de betreffende regio’s. Om het nuttige met het aangename te verenigen, wordt er na de workshop een lunch aangeboden.

Om reistijden en -kosten voor velen te beperken, is gekozen voor twee bijzondere, gespreide locaties in Nederland: Rotterdam en Heelsum. In dit laatste stadje zijn we op woensdag 02 november te gast in toprestaurant De Kromme Dissel (* Michelin/15,5 Gault&Millau); in Rotterdam vindt de workshop plaats op 03 november bij Vineum, bekend als één van de beste wijnrestaurants in Nederland.

Voor beide dagen is het programma:

10.30-11.00: Ontvangst en registratie
11.00-12.30: Workshop
12.30-13.00: Korte pauze/aperitief
13.00-15.00: Lunch

De workshops zijn uitsluitend toegankelijk voor professionals, d.w.z. vertegenwoordigers van de Nederlandse pers, handel en horeca.

Per workshop is plaats voor 30 deelnemers, deelnemen kan door aanmelding per mail via fred@fred-nijhuis.nl.

Geïnteresseerd? Stuur dan zo spoedig mogelijk een mail, aanmelden kan tot 01 oktober 2022.

Aan deelname zijn in principe geen kosten verbonden, maar er kan sprake zijn van een ‘no-show’ vergoeding*.

273605775_484569046450523_7605001797901099918_n

296359748_392924109608586_8641100257346788147_n

289986716_572041031036657_2072523646400707877_n

290313667_572031271037633_1532261535484558973_n

290010345_572023007705126_9206328420961633321_n

290541043_572020711038689_2584590872040160683_n

290281520_572018124372281_7557927629120937004_n

282563903_548293516744742_5705630777523735762_n

282750875_548293496744744_5123518281078069053_n

280744902_544268730480554_1747683143617193248_n

280744827_543124877261606_5975516771892110985_n

280962761_544267183814042_4092565722548382913_n

* Bij een no-show of afzegging binnen 24 uur voorafgaand aan het betreffende evenement zonder valide reden, wordt een bedrag van € 50,00 in rekening gebracht.

Deel dit bericht:

Chateau Montelena: sinds 1882, 1888, 1968, 1972, 1976 en 1982

20 augustus 202219 augustus 2022

Chateau Montelena: sinds 1882, 1888, 1968, 1972, 1976 en 1982

Ruben van Dam, directeur van Hosman Vins in Schiedam, staat al decennia bekend als liefhebber én kenner van Californische wijnen. Als hij hoort dat Bo Barrett van Chateau Montelena in Nederland is, twijfelt hij geen seconde en organiseert hij een memorabele lunch in restaurant Joelia by Mario Ridder in Rotterdam. Een grote reeks wijnen en een geweldige lunch later, zijn er maar 2 conclusies mogelijk: Chateau Montelena behoort met zijn wijnen nog altijd tot de absolute top in Californië, net als Joelia dat doet in de Nederlandse gastronomie.

Sinds 1882
Toen Bo Barrett in 1972 als 20-jarige besloot om wijn te gaan maken in plaats van beton te storten, had hij nog geen idee dat Montelena en hijzelf zouden uitgroeien tot iconen in de wijnwereld. De basis voor dat succes werd echter gelegd door zijn vader Jim, die in 1968 samen met Ernest Hahn partner werd van Lee en Helen Paschich. Ze namen het in 1882 door Alfred L. Tubbs gevestigde Chateau Montelena over van het echtpaar Frank.

Overlevering
Tubbs koos voor een (ooit) 365 hectare groot domein in de gemeente Calistoga aan de voet van Mount Saint Helena in het noorden van de Napa Valley, onderdeel van het ‎‎Mayacamas-gebergte‎. Vooruitstrevend als hij was, bouwde hij er in 1888 een stenen bedrijf, vormgegeven naar een Brits kasteel en een ondergrondse kelder in een heuvel naar andere Europese voorbeelden. In 1896 was zijn Tubbs Winery de zevende grootste wijnmakerij in de Napa Valley, maar door de drooglegging (ca. 1917-1933) kwam de commerciële wijnbouw er stil te liggen. Onder leiding van Chaplin, de kleinzoon van Alfred Tubbs, herstelde de productie zich voorzichtig, maar grote successen bleven uit. Wel gaf Chaplin het bedrijf in 1940 zijn huidige naam: Chateau Montelena Winery. De naam verwijst naar de Mount St. Helena (door de Kanamota, de oorspronkelijke bewoners, de Menselijke Berg genoemd) de berg met een vulkanische oorsprong en vijf toppen in ‎‎drie districten: ‎‎Sonoma‎‎, ‎‎Lake‎‎ County en Napa (de ‎‎Napa-rivier‎‎ ontstaat op de zuidoostelijke helling). Na het overlijden van van Chaplin in 1947 duurde het tot 1958 voor er weer serieus werd geïnvesteerd in Montelena, destijds door Yort Wing Frank en zijn vrouw Jeanie, die er vooral van hun pensioen wilde genieten en er ‘en passant’ de nog altijd te bewonderen Chinese tuin met het Jademeer aanlegden.

1976
Qua wijn begint was het wachten om Jim Barrett om de wijnen op het ooit door Tubbs beoogde kwaliteitsniveau te brengen. In 1972 maakte hij zijn eerste wijn na een rigoureuze renovatie van zowel de wijngaarden als de kelder in samenwerking met wijnmaker Miljenko ‘Mike’ Grgich, die in 1958 zijn geboorteland Kroatië verliet om het vak te leren van en met mensen als Lee Stewart (Chateau Souverain), André Tchelistcheff (o.a. Beaulieu Vineyards) , Robert Mondavi, Warren Winiarski (Stag’s Leap Wine Cellars) en Jerry Luper (Freemark Abbey en later Montelena). Als de 1973 Chateau Montelena Chardonnay in 1976 de eerste plaats voor zich opeist in de befaamde “Judgment of Paris” proeverij en werd geprefereerd boven beroemde witte Bourgognes als de Batard-Montrachet van Ramonet-Prudhon en Meursault Charmes van Roulot, staat vast dat de wijnen al direct tot de beste ter wereld behoren. NB. Omdat de eigen wijngaarden nog te jong waren, werd de wijn gemaakt van gekochte druiven uit voornamelijk de Russian River en Alexander Valley (beiden Sonoma County); slechts 3% was afkomstig uit de Calistoga, de noordelijke AVA van de Napa Valley bij Chateau Montelena zelf. Voor Bo Barrett zijn de succes uit het verleden interessant en leuk, maar ook niet meer dan dat; ze zijn het verleden. Desalniettemin is de betreffende 1973 Chardonnay is opgenomen in de collectie van Smithsonian National Museum of American History; hij is nu eenmaal van groot historisch belang in de geschiedenis van de Amerikaans wijnbouw.

Bo Barrett
Jim Barrett (U 2013) werd al in 1972 geholpen door zijn zoon Bo. Deze toen 20-jarige frivole ski-fanaat, wilde eigenlijk veel liever piloot en rijk worden om een avontuurlijk leven met massa’s plezier in de vrije natuur te hebben, maar koos toch voor een studie wijnbouw aan de Fresno State University. Samen met zijn vader en wijnmaker Jerry Luper leerde hij de bijzonderheden van Chateau Montelena beter kennen om vanaf 1982 de productie te leiden en in 2013 tot CEO benoemd te worden. Na diverse zeer productieve jaren, beperken zijn activiteiten zich tegenwoordig tot plezier maken tijdens buitensporten en adviseren op het gebied van wijn, dit laatste vaak samen met zijn vrouw Heidi die als consultant o.a. verantwoordelijk was voor de eerste oogst van Screaming Eagle, de beroemdste Amerikaanse cultwijn. Opmerkelijk is zijn persoonlijke voorkeur voor jonge, volvette chardonnays (“Tja, ik kom nu eenmaal uit Californië en dat vinden we hier lekker”) en dan toch de bewuste keuze om een Bourgogne stijl chardonnay te maken met juist veel fraîcheur, spanning en lengte, geschikt om te kunnen ouderen.

Druiven
Chateau Montelena ligt bij Calistoga, tussen twee bergketens in één van de warmste gebieden van de Napa Valley. Door de hoge temperaturen is het er minder geschikt voor witte druiven, waardoor de aanplant aldaar is beperkt tot cabernet sauvignon en zinfandel. Riesling is aangeplant In de Potter Valley (Mendocino County); sauvignon blanc en chardonnay komen uit Oak Knoll in het zuiden van de Napa Valley. Hoewel de reputatie van Montelena gebaseerd is op hun Estate Chardonnay en Cabernet Sauvignon, is het vooral de Riesling die de grootste omzet voor zijn rekening neemt. “De Riesling heeft de ontwikkeling van de Cabernet gefinancierd. De Cabernet levert de eerste 10 jaar niets op, en het geld moet ergens vandaan komen”; zo verklaart Barrett.

Rook
Het klimaat in deze subregio’s verschilt van elkaar, maar slechts weinig in de diverse oogstjaren. Jaarlijks zijn er weliswaar kleine nuances merkbaar, maar veel minder groot dan in bijvoorbeeld Europese wijngebieden. Een groter probleem zijn de toenemende bosbranden. Zo is er in 2020 geen rode wijn gemaakt, omdat de druiven te sterk waren aangetast door rook. Het is dat jaar wel gelukt om ‘schone’ witte wijnen te maken; schilcontact is daar amper aanwezig, zodat ongewenste rookaroma’s tot een minimum beperkt bleven. In 2017 had men ook last van bosbranden, maar bleef de aantasting door rook beperkt; de meeste druiven waren al geoogst.

Vinificatie
In de kelder bij Montelena eigenlijk geen opvallende zaken, er is hooguit wat minder gebruik van nieuw hout ten opzichte van de beginjaren toen de “Parkerstijl” heerste. De vergisting vindt plaats in RVS, waarbij voor de Chardonnay de malolactische gisting wordt voorkomen. De rijping van circa 10 maand in veelal gebruikte barriques van Frans en Oost-Europees eiken geschiedt zonder bâttonage.
De vinificatie van de reguliere zinfandel en cabernet stemt men af op de smaak van de Amerikaanse consument, dus zachter en ronder, o.a. door een minder lange weking van de schillen. Voor de Estate Chardonnay en Cabernet Sauvignon geldt (nog altijd) een meer klassieke Europese/Franse stijl, hoewel deze tegenwoordig mondialer dan ooit is.

De wijnen:

Chateau Montelena Chardonnay 2019
Zeer jong en onontwikkeld, maar krachtig met een fraaie structuur. Prachtige frisse fruittonen van allerlei citrusvruchten en wat karamel; rassige finale.

Chateau Montelena Chardonnay 2018
Zacht en soepel, rijper, ronder en wat romiger dan de 2019 met meer tropisch fruit, maar nog altijd met voldoende fraîcheur voor een aangename balans.

Chateau Montelena Chardonnay 2014
Prachtig ontwikkeld met tonen van specerijen, limoen, mandarijn, wat honing en geroosterde noten met fijne, zilte accenten. Perfecte balans en fraaie lengte; geeft aan hoe 2019 en 2018 zich op termijn zullen ontwikkelen.

Chateau Montelena Chardonnay 2012
Nu mooi op dronk, maar nog wat potentieel voor een verdere ontwikkeling op de kortere termijn. Geen grootste structuur, maar met een prima balans en erg verteerbaar door veel frisse tonen en een eigenwijs bittertje.

Chateau Montelena Chardonnay 2011
Een koeler en natter jaar met een late oogst in oktober. Een jaar waarin werd geroepen: “Bring back global warming, we’re freezing our asses off”. De wijn is niet heel genereus, wat meer ingetogen qua expressie en structuur, rassig bijna, maar met mooie rijpe fruittonen, een fijn bittertje (zest) en gekonfijte citroen. Nu fraai ontwikkeld, maar gaat beslist nog de nodige jaren mee. Een uitdagende charmeur uit een oogstjaar met een matig imago, dat laatste iets waar Barrett best boos over kan worden..

Chateau Montelena Chardonnay 2010
Een relatief koel jaar met een wijn die nu pas langzaam op gang begint te komen. Ontwikkeld zich langzaam in het glas en waaiert dan breed uit, zonder aan frisse tonnen te verliezen. Wijn met veel diepgang, potentieel en aroma’s van citrusvruchten, rijpe appel, hazelnoot en heel fijn houtgebruik.
Wat breder dan de 2011 en 2012; erg mooi.

Chateau Montelena Chardonnay 2009
Mooi ontwikkeld fruit en veel zachte tonen, een heerlijk glas wijn dat nu volledig op dronk is en eigenlijk in geen enkel opzicht voldoet aan het (oude?) imago van Californische chardonnays. Finesse en balans, complexiteit en perfect geïntegreerd hout; wat wil je nog meer?

Chateau Montelena Cabernet Sauvignon 2019
Zijn de Chardonnays wat meer Europees gestileerd, de reguliere Cabernet Sauvignon heeft een meer Amerikaans karakter. Souplesse, sap en veel rijp zwart fruit met wat hout; het bekende recept, maar perfect uitgevoerd.

Chateau Montelena Cabernet Sauvignon 2018
Iets rustiger dan de nog wat onstuimige 2019; nu heerlijk om van te genieten met alle aroma’s die we mogen verwachten bij een cabernet sauvignon uit Californie: rijp, donker fruit, zoete drop, verleidelijk met gelukkig niet teveel hout en voldoende frisse tonen.

Chateau Montelena Estate Cabernet Sauvignon 2018
Duidelijk een klasse (of twee) hoger. Meer concentratie, meer diepte, lengte en complexiteit.
Jong en toegeknepen nog in zowel neus als mond, maar met veel rijp zwart fruit (cassis en bramen), zwarte peper en een decente houtinbreng (22 maanden in barriques Frans eiken, 40% nieuw). Tanninestructuur is stevig, maar rijp en goed in balans met rijp fruit en fijne zuren. Veel lengte.

Chateau Montelena Estate Cabernet Sauvignon 2008
Duidelijk geëvolueerd, vers, zwart fruit heeft plaatsgemaakt voor gedroogde vruchten, herfsttonen en wat thee; in de mond en gemiddelde structuur, goede zuren en goede houtinbreng en wat drogende tannine op het einde. Vriendelijke wijn die nu helemaal klaar is en het beste aan de dis genoten kan worden.

Importeur: Hosman Vins Schiedam

Fred Nijhuis

Your favorite Dutch wine writer

NCS werkt graag samen met:

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Tenute Tomasella; het beste van twee werelden

Deel dit bericht:

Grazie Piero

Grazie Piero

Deel dit bericht:

Workshops Vulkanische wijnen

Workshop vulkanische wijnen

Deel dit bericht:

Chateau Montelena: sinds 1882, 1888, 1968, 1972, 1976 en 1982

Chateau Montelena: sinds 1882, 1888, 1968, 1972, 1976 en 1982

Deel dit bericht:

Over NCS

Navigatie